Το φροντιστήριο στην Αρχαία Ελλάδα

1ο άρθρο: Το φροντιστήριο στην Αρχαία Ελλάδα

Σήμερα σας γράφω για το θεσμό του φροντιστηρίου στην αρχαιότητα

Δεν θα λέγαμε ότι είναι μεγάλες οι διαφορές της κατάστασης που επικρατούσε τότε με την σημερινή.Οι «ιδιαιτερατζήδες» της εποχής ήταν οι σοφιστές. Υπήρχαν, όμως, η ακαδημία των Αθηνών, του Πλάτωνα, των Αβδήρων, του Πρωταγόρα και του Δημόκριτου και τα λεγόμενα «ιερατεία» και σχολές όπως της Μιλήτου, τα οποία λειτουργούσαν όπως λειτουργούν σήμερα τα οργανωμένα φροντιστήρια, κολλέγια, ΙΕΚ και άλλες σχολές.

Όπως και σήμερα υπήρχε διαρκής ανταγωνισμός και σύγκριση για το επίπεδο διδασκαλίας, την ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών αλλά και των αποτελεσμάτων τους.

Η παρακάτω ιστορία καταδεικνύει την εμφανή υπεροχή του οργανωμένου εκπαιδευτηρίου.

Όταν βασίλευε στη Μακεδονία ο Φίλιππος Β’ και ο υιός του Αλέξανδρος ήταν 12 ετών άρχισε να προετοιμάζει την μόρφωση του μέλλοντα βασιλιά. Έτσι, απευθύνεται με επιστολή στον περίφημο Μακεδόνα φιλόσοφο και μέγα διδάσκαλο Αριστοτέλη για να αναλάβει την μόρφωση του Αλέξανδρου. Ο Αριστοτέλης τον καιρό εκείνο ήταν διευθυντής στην Ακαδημία του Πλάτωνα στην Αθήνα. Η απάντηση του Αριστοτέλη περιελάμβανε εξηγήσεις στο βασιλιά για τον πολυσήμαντο κοινωνικό χαρακτήρα της παιδείας ως μέγιστη παιδαγωγική αρχή, πράγματα που δεν θα μπορέσει να προσφέρει στον Αλέξανδρο με ατομικά μαθήματα. Η παιδεία, όπως υποστήριζε ο Αριστοτέλης, είναι κοινωνική λειτουργία, για αυτό θέλει ομάδα μαθητών στην οποία ο καλός δάσκαλος θα καλλιεργήσει την ευγενή άμιλλα, τον υγιή ανταγωνισμό, την πραγματική φιλία αλλά και την έμπνευση για υψηλά επιτεύγματα.

Έτσι του προτείνει να επιλέξει τους καλύτερους φίλους του Αλέξανδρου και να φτιάξει την περιπατητική σχολή στη Μίεζα (υπάρχει έως σήμερα έξω από την Νάουσα) και εκεί θα τους διδάξει, έχοντας πλήρες εκπαιδευτικό πρόγραμμα από την Ακαδημία του Πλάτωνα. Έτσι και έγινε. Με αυτούς τους φίλους ως στρατηγούς, ο Αλέξανδρος θα κατακτούσε μέσα σε 10 χρόνια όλο τον τότε γνωστό κόσμο.

Βλέπετε αγαπητοί φίλοι ο μεγάλος σοφός δάσκαλος στον οποίο υποκλίνεται η οικούμενη ολόκληρη μας προτείνει τη διδασκαλία σε ομάδες μαθητών, οπού μπορούν από το σωστό δάσκαλο να καλλιεργηθούν και να ευδοκιμήσουν οι αρετές της ευγενούς άμιλλας, του υγιούς ανταγωνισμού, της αλληλεγγύης και της ανύψωσης των στόχων.

Με αγάπη

Αθανάσιος Λιπορδέζης