Γρατινή: Ιούνιος ο θεριστής

Τον Ιούνιο «τον θεριστή» θυμίζει στους νεότερους με κείμενό του ο Πολιτιστικός Μορφωτικός Εξωραϊστικός Σύλλογος Γυναικών Γρατινής.

Το κείμενο:
«Τον Ιούνιο τα (σπαρτά) κριθάρι και σιτάρι ωριμάζουν και οι γεωργοί βιάζονταν να τα θερίσουν γρήγορα, να μην πέσουν οι καρποί των σιτηρών στο χώμα. Σε εκείνα τα χρόνια ήταν μια ακόμα επίπονη εργασία των αγροτών, (σήμερα με τις θεριζοαλωνιστικές μηχανές το θέρισμα και το αλώνισμα γίνεται συγχρόνως). Όλο τον μήνα Ιούνιο θέριζαν στα χωράφια για αυτό τον Ιούνιο τον ονόμαζαν και Θεριστή.

Ο θερισμός άρχιζε στις αρχές του Ιούνη και τελείωνε στα μέσα του Ιουλίου ήταν μια εξαντλητική και χρονοβόρα εργασία. 

Οι αγρότες φόρτωναν στα αμάξια ( ξύλινη κατασκευή που το έσερναν μεγάλα ζώα αγελάδες, βόδια, μουλάρια ή γαϊδούρια) τα πράγματά τους, κουζινικά, στρωσίδια και βέβαια τα εργαλεία του θερισμού, όπως δρεπάνια (εμείς εδώ στη Γρατινή τα λέμε κουσιές) τίς παλαμαριές […]

Οι θεριστές με το δρεπάνι και την παλαμαριά έκοβαν όσο πιο κοντά στο χώμα, στη ρίζα τα στελέχη με τα στάχυα και τα άφηναν δίπλα τους […]

Μετά το θέρος μάζευαν τις ντουγκουρτζίνες και τις πήγαιναν στο αλώνι και εκεί έφτιαχναν τις θυμωνιές. Η θυμωνιά είναι μία μεγάλη τετράγωνη- κωνική προς τα επάνω κατασκευή από δεμάτια, κάθε θυμωνιά αποτελούνταν από 30-40 ντουγκουρτζίνες. Όταν θερίζονταν όλα τα χωράφια, ξεκινούσε το αλώνισμα…».