«Λεφτά δεν υπάρχουν»

Δε ξέρω εάν το παρατηρώ μόνο εγώ αλλά νομίζω περνάει περίεργη φάση η Ελληνική κοινωνία.

Μετά την παρατεταμένη οικονομική κρίση και την κλεισούρα της πανδημίας υπάρχει διάχυτη η διάθεση στην Ελληνική κοινωνία να «ρεφάρει» για όλα όσα στερήθηκε τα αρκετά τελευταία χρόνια.

Η διάθεση λοιπόν υπάρχει αλλά προσγειώνεται από τη νέα πληγή της εποχής την ακρίβεια.

Παρά την ακρίβεια όμως η κίνηση γύρω μας θυμίζει τις «ηρωικές» εποχές της χώρας μας και τη λογική που οδήγησε στην πρόσφατη πτώχευση, στα μνημόνια και στις γνωστές περιπέτειες.

Δεν τα λέω όλα αυτά για να «χαλαστούμε» καλοκαιριάτικα απλά βλέπω γύρω μου απίθανες καταστάσεις που δεν μπορώ να κατανοήσω σε ποιους απευθύνονται.

Διανύουμε ίσως το πιο θερμό καλοκαίρι των τελευταίων δεκαετιών και για τη μέση οικογένεια το μπάνιο σε οργανωμένη παραλία είναι πλέον σχεδόν απαγορευτικό ενώ τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια και τα κοσμικά νησιά απευθύνονται μόνο σε αστέρες του αθλητισμού και του κινηματογράφου.

Εάν προσθέσουμε στα παραπάνω και την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην αγορά των ακινήτων όπου το μέσο ενοίκιο αντιστοιχεί πλέον στον μέσο μισθό δε χρειάζεται να είναι μάγος κανείς για να καταλάβει ότι η κοινωνία αρχίζει να «σιγοβράζει».

Και λέω «σιγοβράζει» γιατί ενώ διψά για διεξόδους και καλή ζωή οι αντικειμενικές δυνατότητες του καθημερινού εργαζόμενου είναι πολύ συγκεκριμένες και πολύ περιορισμένες.

Κατά συνέπεια είμαστε πολύ κοντά στην επανάληψη του φαινομένου της δεκαετίας του 1990 και του 2000, όπου η Ελληνική κοινωνία «παραμυθιασμένη» ξόδευε χωρίς αύριο και έκανε «σπιτάρες» και «διακοπάρες» με δανειάρες και μετά όλοι μαζί καταριόμασταν την κακή μας τύχη.

Δεν είμαστε μακριά από το να ζήσουμε νέο κύκλο διακοποδανείων και κάθε είδους δανείων, εάν και νομίζω το τραπεζικό σύστημα έχει πάρει το μάθημα του.

Κάπου εδώ βρίσκεται η μεγάλη κοινωνική και παιδαγωγική ευθύνη της κυβέρνησης, που πρέπει να σκύψει στα προβλήματα των αδύναμων και ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων και να αφήσει κατά μέρους τη βιτρίνα της χλιδής που είναι για ελάχιστους, οι οποίοι τελικά δε διαμορφώνουν και το πολιτικό περιβάλλον.

Το νέο σύνθημα της εποχής θα πρέπει να είναι «λεφτά δεν υπάρχουν» και μη μπλέκετε τους εαυτούς σας και τις οικογένειες σας σε περιπέτειες για δύο παραπάνω ντουβάρια και για λίγες βδομάδες στις ξαπλώστρες.