Οι εσωτερικές εξελίξεις σε ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ που μπορεί τελικά να συνδέονται και η νέα εποχή στη Ν.Δ.

Ο κύβος ερρίφθη στο ΠΑΣΟΚ και οι εκλογές για την ανάδειξη του νέου Προέδρου θα γίνουν στις 6 Οκτωβρίου, με τον β’ γύρο, που είναι σχεδόν σίγουρος, να γίνεται στις 13 Οκτωβρίου

Ο κύβος ερρίφθη
Ο κύβος ερρίφθη στο ΠΑΣΟΚ και οι εκλογές για την ανάδειξη του νέου Προέδρου θα γίνουν στις 6 Οκτωβρίου, με τον β’ γύρο, που είναι σχεδόν σίγουρος, να γίνεται στις 13 Οκτωβρίου. Πέντε μέχρι τώρα οι επίσημες υποψηφιότητες (αν δεν έχει προκύψει και καμιά ακόμη μέχρι να δημοσιευθεί το κείμενο). Ανδρουλάκης, Δούκας, Αποστολάκη, Κατρίνης και Γερουλάνος το έχουν ήδη ανακοινώσει, αλλά κάτι μου λέει ότι οι τελικές υποψηφιότητες θα είναι πολύ περισσότερες. Πολλά ονόματα ακούγονται, μεταξύ αυτών η Γιαννακοπούλου, ακόμα και ο Χάρης Καστανίδης, αλλά εσείς κρατήστε ένα όνομα που ίσως λίγοι το περιμένουν: Άννα Διαμαντοπούλου. Τώρα άλλοι μιλάνε για πασαρέλα και άλλοι λένε πως οι πολλές υποψηφιότητες και η πολυφωνία είναι πλούτος. Εγώ πάλι, το μόνο που ελπίζω, είναι να μην εμφανιστεί κανένας τύπος σαν τον Κασσελάκη από το πουθενά και καταντήσει και το ΠΑΣΟΚ σαν τον ΣΥΡΙΖΑ.

Αποτσιπροποίηση τώρα!
Και μια που είπα ΣΥΡΙΖΑ, εκεί στην Κουμουνδούρου δεν έχει μείνει κολυμπηθρόξυλο. Όλοι είναι εναντίον όλων. Μετά τον επίσημα πλέον κηρυγμένο πόλεμο μεταξύ Κασσελάκη και Τσίπρα και την περιβόητη επιστολή των ‘87, όλα δείχνουν ότι το κόμμα οδεύει ολοταχώς προς νέα διάσπαση, ίσως την σοβαρότερη μέχρι σήμερα. Ο Πρόεδρος Stefanos, όπως σας έχω ήδη γράψει, αφού ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται να κάνει πίσω ούτε σε περίπτωση εσωτερικής αμφισβήτησης, ούτε σε ενδεχόμενο νέου φορέα στην κεντροαριστερά, προχωράει με γοργούς ρυθμούς στην πλήρη «αποτσιπροποίηση» του ΣΥΡΙΖΑ. Η ομάδα Τσίπρα από την πλευρά της, μαζί με τους πρώην Πασόκους, αντιλαμβάνονται ότι βρίσκονται πλέον υπό διωγμό και προετοιμάζουν το κλίμα και τα επιχειρήματα, είτε για την εσωτερική αντεπίθεση τους, είτε για την οριστική ρήξη και έξοδο τους από το κόμμα, ανάλογα με τις συνθήκες που θα διαμορφωθούν.

Βίοι παράλληλοι ή μήπως όχι;
Ποιες είναι όμως οι συνθήκες που θα μπορούσαν να διαμορφωθούν; Με μια πρώτη, επιφανειακή, ανάγνωση, οι ανακατοσούρες σε ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ μοιάζουν να αποτελούν εσωτερικές υποθέσεις των δύο κομμάτων, σε δύο παράλληλες πορείες, που δεν συνδέονται και δεν έχουν κοινά στοιχεία μεταξύ τους. Στο παρασκήνιο όμως, από ότι φαίνεται, συμβαίνουν άλλα πράγματα. Αν καταλαβαίνω καλά, πίσω από όλα αυτά κρύβεται ένα «εναλλακτικό» σενάριο για την συνεργασία στην κεντροαριστερά. Κάποιοι (και από τα 2 κόμματα) που αντιλαμβάνονται ότι είναι αναγκαίο να αφήσουν στην άκρη κόντρες και πικρίες του παρελθόντος και να συνεργαστούν ενώνοντας δυνάμεις, αντιλαμβάνονται επίσης ότι δεν πρόκειται να βρουν άκρη για να συμβεί κάτι τέτοιο με τον Κασσελάκη και τον Ανδρουλάκη. Έτσι, όπως όλα δείχνουν, προφανώς σε συνεννόηση μεταξύ τους, επιχειρούν την αντιγραφή του πετυχημένου μοντέλου του Δήμου Αθηναίων, όπου υπό τον Χάρη Δούκα και υπό τη σημαία του ΠΑΣΟΚ, με τη σύμπραξη και των λοιπών «δημοκρατικών δυνάμεων», κερδήθηκε ο Δήμος και ηττήθηκε η Ν.Δ..

Με λίγα και απλά λόγια, το «εναλλακτικό» σενάριο λέει τα εξής: εκλέγεται Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ο Χάρης Δούκας και καλεί σε νικηφόρα συμπόρευση και συνεργασία όλη την κεντροαριστερά (με βάση και την εμπειρία του Δήμου της Αθήνας). Έτσι, ο μισός και πλέον ΣΥΡΙΖΑ (που σας περιέγραψα παραπάνω), η Νέα Αριστερά και δεν ξέρω και ποιος άλλος, ανταποκρίνονται θετικά και μετακομίζουν στην Χ. Τρικούπη. Ο Χάρης Δούκας που θα είναι ταυτόχρονα και Πρόεδρος και Δήμαρχος, προχωράει αναγκαστικά σε ένα μοντέλο συλλογικότερου κόμματος, μοιράζοντας το παιχνίδι και τις θέσεις ευθύνης (Αντιπρόεδροι, Πρόεδρος Κοινοβουλευτικής Ομάδας, Γραμματέας κ.λπ.). Έτσι, είναι όλοι χαρούμενοι και ορεξάτοι και ένα νέο και διευρυμένο πλέον ΠΑΣΟΚ αποτελεί τον ισχυρό πόλο της κεντροαριστεράς που θα αναλάβει να κερδίσει τον Μητσοτάκη.

Πάντως, μην βιαστείτε να βγάλετε το συμπέρασμα ότι είμαι και εγώ οπαδός αυτού του σεναρίου. Το καταθέτω απλώς ως ένα από τα μέχρι στιγμής επικρατέστερα. Γιατί μπορεί να μοιάζει ελκυστικό για το ΠΑΣΟΚ αλλά έχει αρκετές αβεβαιότητες, προϋποθέσεις και ερωτηματικά. Βασική προϋπόθεση η εκλογή Δούκα στο ΠΑΣΟΚ, που δεν είναι καθόλου δεδομένη, βασικό ερώτημα αν ένα τέτοιο εγχείρημα θα μπορούσε να αναπτύξει την απαραίτητη δυναμική στην κοινωνία και βασική αβεβαιότητα το γεγονός ότι για άλλη μια φορά τα πράγματα γίνονται με λάθος σειρά στο ΠΑΣΟΚ. Γιατί δεν μπορεί να μπαίνει πάλι η εκλογική διαδικασία πριν από την πολιτική διαδικασία. Ωραία και πολύ ενδιαφέροντα για τα κομματικά στελέχη τα παιχνίδια εξουσίας, οι συμμαχίες και οι λογαριασμοί για το ποιος μαζεύει περισσότερα κουκιά και ποιος μπορεί να κάνει τις καλύτερες μεταγραφές. Αλλά πολύ αμφιβάλω ότι όλα αυτά αφορούν τον μέσο πολίτη, ο οποίος περιμένει απλά να ακούσει τι έχεις να προτείνεις για να κάνεις την ζωή του καλύτερη. Αλλά την άποψη μου για τα διαδραματιζόμενα στο ΠΑΣΟΚ θα σας την πω αναλυτικά την επόμενη φορά.

Τέλος εποχής
Στη Ν.Δ. τώρα η εποχή της εσωτερικής παντοδυναμίας του Μητσοτάκη φαίνεται ότι αποτελεί παρελθόν. Μετά το κακό εκλογικό αποτέλεσμα και τον «προβληματικό» ανασχηματισμό, ακολούθησε η έντονη γκρίνια και η αμφισβήτηση στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, καθώς και τα «βέτο» στο θέμα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Είναι προφανές ότι Σαμαράς, Καραμανλής και οι πέριξ αυτών είναι αποφασισμένοι να στριμώξουν πλέον τον Μητσοτάκη και να θέσουν όρια στην «εν λευκώ» λήψη αποφάσεων από τον ίδιο και το περιβάλλον του. Μπορεί η εξουσία να ενώνει και να κάνει τα πράγματα να λέγονται με πιο «κομψό» τρόπο σε σχέση με το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά, πιστέψτε με, η κατάσταση στο εσωτερικό της Ν.Δ. δεν είναι καθόλου καλύτερη.

Ακολουθήστε και επικοινωνήστε με τη στήλη και στο Facebook πληκτρολογώντας: «Εντός τόπου και Χρόνου»