Οι «κουτόφραγκοι» το κάνουν αλλιώς

Τα Χριστούγεννα είναι «προ των πυλών» και αντί να μετράμε μέρες για τις γιορτές μετράμε το ένα σκάνδαλο πίσω από το άλλο.

Επειδή, διανύουμε άγιες μέρες θα προσεγγίσω την επικαιρότητα με χιούμορ, για να μη συμβάλλω παραπάνω στη ζοφερή ατμόσφαιρα.

Θα ξεκινήσω με ένα δριμύ κατηγορώ για τις Βελγικές αρχές, που με τον τρόπο που ενήργησαν κατά τις συλλήψεις για την υπό διερεύνηση υπόθεση κορυφαίας Ελληνίδας Ευρωβουλευτή «χαλάνε εντελώς την πιάτσα» στην Ελληνική πραγματικότητα και εισάγουν «καινά δαιμόνια».

Είναι δυνατόν να γίνεται τέτοια μεγάλη επιχείρηση για τη σύλληψη κορυφαίων στελεχών με απόλυτη μυστικότητα και να μην έχουν διαρρεύσει προ πολλού όλα τα στοιχεία στο διαδίκτυο και στα ΜΜΕ, όπως γίνεται στις φυσιολογικές χώρες όπως η Ελλάδα.

Απορώ, δεν έχουν πρωινές και μεσημεριανές τηλεοπτικές εκπομπές στο Βέλγιο για να τους διαφωτίσουν για το περιεχόμενο της δικογραφίας πριν καν πληροφορηθούν το περιεχόμενο οι εμπλεκόμενοι;

Πόσο μπροστά είμαστε τελικά από τους «κουτόφραγκους», που ως «εξυπνότερος λαός του κόσμου» τα βγάζουμε όλα στη φόρα και φυσικά καταφέρνουμε να μη γίνεται πότε σωστά μια έρευνα, γιατί πριν ξεκινήσει ο έλεγχος οι ελεγχόμενοι γνωρίζουν τα πάντα από τα ΜΜΕ, στα οποία διαρρέουν «ως μαγείας» και εκ του νόμου απόρρητες πληροφορίες και έγγραφα.

Τελικά νομίζω οι κουτόφραγκοι χρειάζονται μερικά ιδιαίτερα από εμάς για το πως γίνεται μια σωστή έρευνα σε απευθείας τηλεοπτική μετάδοση, όπως συστηματικά γίνεται στην χώρα μας, στην οποία δε μένει τίποτα κρυφό.

Φανταστείτε τι πείνα θα έπεφτε στις τηλεοπτικές εκπομπές του είδους εάν τηρείτο και στη χώρα μας η μυστικότητα στις ανακριτικές πράξεις και το απόρρητο στην πρόσβαση των δικογραφιών.

Πως θα γέμιζαν ώρες τηλεοπτικού προγράμματος χωρίς να βγαίνουν σε κοινή θέα στοιχεία και έγγραφα των δικογραφιών, που ούτε καλά οι εμπλεκόμενοι δεν έχουν προλάβει να πληροφορηθούν.

Για να αφήσω εδώ το ανέκδοτο του σημερινού μου κειμένου θέλω να επισημάνω ότι ο μόνος σίγουρος κερδισμένος από αυτή τη δυσάρεστη υπόθεση στο Ευρωκοινοβούλιο θα είναι ο απανταχού λαϊκισμός.

Τα ευρωπαϊκά όργανα θεωρούνταν ανέκαθεν από το μέσο ευρωπαίο κέντρα ελιτισμού που δεν τον αφορούσαν παρά το γεγονός ότι λάμβαναν αποφάσεις για το μέλλον του.

Εάν στην παραπάνω αίσθηση προστεθεί και η υποψία της διαφθοράς και μάλιστα στα ανώτερα κλιμάκια τότε δε χρειάζεται να εξηγήσω περεταίρω γιατί σύντομα θα δούμε να γιγαντώνεται ο αντιευρωπαϊσμός και να γιγαντώνονται τα κατά τόπους εθνικιστικά κόμματα.

Οι «κουτόφραγκοι» λοιπόν το κάνουν αλλιώς και μάλλον στην προκειμένη περίπτωση καλύτερα.