Σε λίγες μέρες είναι οι Ευρωεκλογές: Ποιος θα εκπροσωπήσει τους Έλληνες Αγρότες στην Ευρωβουλή;

Κάθε 5 χρόνια γίνονται οι Ευρωεκλογές και οι Ευρωπαίοι πολίτες των 27 χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης καλούνται να εκλέξουν 705 Ευρωβουλευτές που θα νομοθετούν και θα στελεχώνουν τις 20 μόνιμες και 11 προσωρινές (τη στιγμή που γράφεται το άρθρο) επιτροπές του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου. Ανάμεσα στις 20 μόνιμες επιτροπές συγκαταλέγεται και η επιτροπή Γεωργίας και Ανάπτυξης της υπαίθρου.

Η Ελλάδα εκλέγει 21 Ευρωβουλευτές. Ενημερωτικά στην τωρινή θητεία εκλέξαμε έναν Ευρωβουλευτή που έχει καταδικαστεί για σύσταση και συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, μια που έχει καταδικαστεί για οικονομική απάτη, έναν που κατηγορείται για σεξουαλική παρενόχληση και μία που υπέκλεψε παρανόμως από το υπουργείο εσωτερικών προσωπικά στοιχεία ψηφοφόρων για να τα χρησιμοποιήσει στη προεκλογική της εκστρατεία.

Ποιός όμως είναι ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Ελληνική γεωργία;
Είναι αυτή που σχεδιάζει και ψηφίζει την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ), που για τη χώρα μας προβλέπει περίπου 20 δισεκατομμύρια Ευρώ την περίοδο 2023-2027.

Όλες οι επιδοτήσεις, όλα τα προγράμματα και μέρος των αποζημιώσεων προέρχονται από ευρωπαϊκή χρηματοδότηση. Με λίγα λόγια χωρίς αυτά τα 20 δις. Η πλειοψηφία των αροτραίων καλλιεργειών θα ήταν οριακά κερδοφόρες έως και αρκετά ζημιογόνες. Το βαμβάκι από την άλλη, θα ήταν σίγουρα ζημιογόνο για το λόγο ότι στηρίζεται αποκλειστικά στη συνδεδεμένη ενίσχυση των 70€/στρέμμα. Επιδοτήσεις από την άλλη, παίρνουν και δυναμικές καλλιέργειες με αυξημένο κέρδος ανά στρέμμα που μπορεί να μην εξαρτώνται αποκλειστικά από τις ενισχύσεις, δεν παύουν όμως να είναι και σε αυτή την περίπτωση ένα εύλογο επιπλέον εισόδημα.

Εκτός όμως από την αύξηση εισοδήματος των αγροτών μέσω των επιδοτήσεων, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει και την αρμοδιότητα να χαράξει την κατεύθυνση και τον στόχο του πρωτογενούς τομέα της Ευρώπης, μέσα σε ένα συνεχώς εξελισσόμενο παγκόσμιο περιβάλλον. Να εξασφαλίσει την επισιτιστική ασφάλεια των πολιτών της σε μία περίοδο με απρόβλεπτες γεωπολιτικές εξελίξεις. Και τέλος να διασφαλίσει την Ευημερία των κατοίκων της υπαίθρου εξασφαλίζοντας τους, γνώσεις, υποδομές και ασφάλεια.

Για να υπάρξει όλος αυτός ο σχεδιασμός πρέπει οι Ευρωβουλευτές μας να έχουν τις γνώσεις, την ικανότητα, τη διάθεση και να αφιερώσουν άπλετο χρόνο για την αναδιάρθρωση της Ευρωπαϊκής Αγροτικής Πολιτικής. Πολλές φορές να συγκρουστούν με οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα και τέλος να δημιουργήσουν συμμαχίες ώστε να μπορούν να έχουν την δύναμη να διαμορφώσουν και να επηρεάσουν τις εξελίξεις.

Ποιοι είναι οι Έλληνες Ευρωβουλευτές που συμμετέχουν στην επιτροπή Γεωργίας και τι σχέση έχουν με το αντικείμενο;

Μόλις δύο. Ο ένας είναι ο Μανόλης Κεφαλογιάννης της Νέας Δημοκρατίας με σπουδές στα οικονομικά και την πολιτική επιστήμη και ο δεύτερος είναι ο Εμμανουήλ Φράγκος της Ελληνικής Λύσης ο οποίος έχει σπουδάσει κτηνιατρική. Όπως καταλαβαίνουμε κανένας τους δεν έχει ασχοληθεί στο παρελθόν με τον πρωτογενή τομέα, άρα όσο καλές προθέσεις και να έχουν, δεν έχουν ούτε τις απαραίτητες γνώσεις, ούτε το υπόβαθρο για να μπορέσουν να διαμορφώσουν τις εξελίξεις σε έναν τόσο νευραλγικό τομέα.

Και ερχόμαστε στο σήμερα που σε μερικές μέρες καλούμαστε να ψηφίσουμε.
Ποιος υποψήφιους από τα 9 κοινοβουλευτικά κόμματα έχει γνώσεις και ικανότητες που μπορούνε να πάνε τον πρωτογενή τομέα της Ελλάδας και κατ’ επέκταση της Ευρώπης ένα βήμα παρά πέρα;

Η Νέα Δημοκρατία έχει υποψήφιο μόλις έναν αγρότη 66 ετών για την τιμή των όπλων χωρίς καμία προβολή, άρα και σχεδόν καμία πιθανότητα να εκλεγεί. Ο Σύριζα ‘’κατεβάζει’’ την πρώην υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Ολυμπία Τελιγιορίδου με σπουδές στη κτηνιατρική. Το ΠΑΣΟΚ από τη μεριά του μόλις μία Αγρότισσα, αλλά κι αυτή χωρίς καμία προβολή και αναγνωσιμότητα στον αγροτικό κόσμο. Η Ελληνική λύση από την άλλη έχει στο ψηφοδέλτιο της 3 αγρότες και 2 γεωπόνους οι οποίοι είναι και αυτοί άγνωστοι στο ευρύ αγροτικό κοινό.

Οι μόνοι 2 γνωστοί αγρότες είναι ένας, ο Λαρισαίος Ρίζος Μαρούδας του ΚΚΕ και ο Σωκράτης Αλειφτήρας της Πλεύσης Ελευθερίας που αν και γνώστες του αγροτικού τομέα και των αγροτικών προβλημάτων λόγο μεγάλου ανταγωνισμού στα κόμματα τους και λίγων εκλόγιμων θέσεων έχουν λίγες πιθανότητες να βρεθούν στα έδρανα του Ευρωκοινοβουλίου.

Το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι για άλλα 5 χρόνια θα παίρνουν αποφάσεις για τις ζωές μας και θα νομοθετούνε για το επάγγελμα μας, άνθρωποι που ούτε ξέρουν, ούτε νοιάζονται από ότι φαίνεται. Τα κόμματα εξουσίας δεν έκαναν τίποτα απολύτως για να βρεθεί ένας αγρότης με καλές προοπτικές να εκλεγεί στα ψηφοδέλτια τους. Για άλλη μια θητεία προβλέπετε να μην υπάρχει Ελληνική Αγροτική εκπροσώπηση στην Ευρώπη.