«Το συμπέρασμα»

Από την εισβολή της Τουρκίας στη βόρεια Συρία και όσα εκεί συμβαίνουν, από την έκρηξη του προσφυγικού – μεταναστατευτικού προβλήματος στη χώρα μας και από την αμέτοχη στάση που κρατάει η Ευρώπη και οι υπερδυνάμεις Η.Π.Α. και Ρωσία σε όσα γίνονται βγαίνει το πικρό αλλά χρήσιμο συμπέρασμα για τη χώρα μας και για όλους μας ότι στα δύσκολα είμαστε και θα είμαστε μόνοι.

Επενδύουμε όπως οφείλουμε σαν πολιτισμένη χώρα στη διπλωματία και στην εξωτερική πολιτική, όμως αποδεικνύεται και απο τα γεγονότα στη Συρία ότι πολλές φορές οι εξελίξεις δεν ακολουθούν την κλασική διπλωματία και την κλασική εξωτερική πολιτική.

Δυστυχώς ο κόσμος υφίσταται μια οπισθοδρόμηση και εκεί που νομίζαμε ότι ιστορικά έχουμε ξεμπερδέψει με τους πολέμους και τη βία ξαναρχίζει ο πόλεμος να γίνεται εργαλείο επιβολής θέσεων και η διπλωματία «πηγαίνει περίπατο».

Το συμπέρασμα με όλα αυτά δεν είναι να γίνουμε πολεμοχαρείς και να αρχίσουμε να γυαλίζουμε όπλα αλλά να ορίσουμε ξανά τις προτεραιότητες και τις ανάγκες μας σα χώρα.

Ώς νούμερο ένα προτεραιότητα για τη χώρα μας απαιτείται τουλάχιστο στα εθνικά θέματα η διαρκής διακομματική συνεργασία και η χάραξη εθνικής αμυντικής στρατηγικής τουλάχιστον δεκαετίας.

Ώς νούμερο δύο προτεραιότητα θα πρέπει να είναι η αντιμετώπιση του δημογραφικού με κοινωνικά και οικονομικά κίνητρα για τους νέους ανθρώπους και για τη δημιουργία νέων οικογενειών.

Ώς νούμερο τρία προτεραιότητα πρέπει να είναι η ουσιαστική εκμετάλλευση και ενεργοποίηση πρός όφελος της χώρας του απόδημου Ελληνισμού όχι μόνο στο επίπεδο των οικονομικών και των δημοσίων σχέσεων αλλά και με κίνητρα μετεγκατάστασης και επαναπατρισμού.

Ώς τέταρτη προτεραιότητα πρέπει να είναι η διοικητική, οικονομική και πληθυσμιακή ενίσχυση των παραμεθορίων περιοχών μας γιατί δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι για να χάσεις τον έλεγχο μιας περιοχής δεν απαιτείται πάντα πόλεμος αλλά αρκεί η πληθυσμιακή αλλοίωση και η οικονομική διείσδυση.

Το σύμπερασμα είναι ότι τα πράγματα αλλάζουν και καλό είναι να είμαστε ψύχραιμοι αλλά προετοιμασμένοι.