Τρεις σκέψεις για τα 100 χρόνια ελευθερίας του τόπου μας

Η Πέμπτη 14 Μαΐου 2020 δεν είναι για την περιοχή μας μια ημερομηνία σαν όλες τις άλλες καθώς γιορτάζουμε τα 100 χρόνια από την απελευθέρωση της Θράκης και της πόλης μας της Κομοτηνής.

Η πανδημία του κορωνοϊού ανέτρεψε τον πανηγυρικό χαρακτήρα των εορτασμών της επετείου όμως στην ψυχή μας κρατάμε τη χαρά και την αισιοδοξία που μας δίνει η ημερομηνία αυτή.

Επειδή, έχουν γραφεί πολλά για τον ιστορικό και πολιτικό χαρακτήρα αυτής της επετείου καταθέτω κατωτέρω τρείς απλές σκέψεις που φέρνει στο μυαλό μου η επέτειος αυτή:

Η πρώτη σκέψη είναι ότι καταφέραμε να προχωρήσουμε μπροστά και να δημιουργήσουμε πολύ πριν το καταφέρουν άλλοι στον υπόλοιπο κόσμο και στην υπόλοιπη Ελλάδα ένα επιτυχημένο μοντέλο κοινωνικής πολυπολιτισμικής συμβίωσης.

Η Θράκη μας και η Κομοτηνή μας έχει διδάξει κανόνες αρμονικής συμβίωσης θρησκειών και πολιτισμών χωρίς τις περισσότερες φορές να έχει το ενδιαφέρον της πρωτεύουσας και των κυβερνήσεων.

Κλείνοντας την πρώτη σκέψη θα έλεγα ότι πρέπει να συνεχίσουμε να υπηρετούμε αυτό το μοντέλο αρμονικής συμβίωσης και παράλληλα να διεκδικούμε σε όλα τα επίπεδα την αμυντική, διοικητική και οικονομική  ενδυνάμωση της περιοχής ώστε σε κλίμα πλήρους ηρεμίας και ασφάλειας να πορευτούμε και τα επόμενα 100 χρόνια.

Η δεύτερη σκέψη είναι ότι αυτά τα 100 χρόνια που πέρασαν δεν άλλαξαν την ιδιοσυγκρασία του Θρακιώτη, ο οποίος παρέμεινε παρά τις δυσκολίες το ίδιο και περισσότερο ανοιχτόκαρδος, δοτικός και φιλόξενος σε βαθμό, που οι προερχόμενοι από τη λεγόμενοι παλαιά Ελλάδα (βλέπε Πελοπόννησο) να μας θεωρούν αγαθούς και ευκολόπιστους.

Κλείνοντας τη δεύτερη σκέψη θα πω ότι μου αρέσει που παραμένουμε καλοκάγαθοι και ανοικτοί άνθρωποι και εάν κάποιοι μας θεωρούν και λίγο αφελείς δεν πειράζει, διότι στη φύση του Θρακιώτη δεν υπάρχει πονηριά.

Υπάρχει μόνο ανοιχτή καρδιά, που θα παραμείνει και τα επόμενα 100 χρόνια. 

Η τρίτη σκέψη είναι ότι τα επόμενα 100 χρόνια πρέπει να αγαπήσουμε τον τόπο μας περισσότερο και να αναζητήσουμε τις ευκαιρίες μας σε αυτόν όσο δύσκολο και εάν φαίνεται αυτό.

Το ξέρω ότι πολλοί θα δουν ειρωνικά αυτό που γράφω καθώς για την ώρα δραστηριοποιούμαι επαγγελματικά στην πρωτεύουσα.

Πολλοί Θρακιώτες έκαναν σπουδές εκτός Θράκης και για δικούς τους λόγους δε γύρισαν στον τόπο τους.

Είναι η φύση του ανθρώπου, που τον ωθεί να ψάχνεται και να αναζητά ευκαιρίες.

Για τα επόμενα 100 χρόνια η μεγάλη πρόκληση όλων μας θα είναι να δημιουργήσουμε και να αναζητήσουμε ευκαιρίες στον τόπο μας και όποιος έχει κάτι να προσφέρει ας μη μείνει στη θεωρία και ας κάνει πράξεις.

Είμαι αισιόδοξος για το μέλλον του τόπου μας.

Χρόνια μας πολλά!!!!