xρονοτοπία

Αποκαταστάθηκε χάλκινο κεφάλι από μνημειώδες άγαλμα (ύψους 3,5 μ.!) του Δημητρίου Πολιορκητή!
Μητέρα του ήταν η πριγκήπισσα της Θράκης, Στρατονίκη!

Το Museo Prado, με την συνεργασία του Fundacion Iberdrola Espana, αποκατέστησε το χάλκινο κεφάλι του Δημητρίου Πολιορκητή, που έχει στην μόνιμη συλλογή του!
Το γλυπτό είναι ένα από τα λίγα γνωστά ελληνικά χάλκινα, του 307 π.Χ. που επέζησαν. Εξαιρετικό παράδειγμα, λόγω του μεγέθους και της ποιότητός του! Το ακριβές μέρος της ανακαλύψεώς του είναι…άγνωστο! Έχει ύψος 45 εκατοστά και πιθανότατα ανήκε σε ένα μνημειώδες άγαλμα, ύψους περίπου 3,5 μ.!
Η υψηλή ποιότητα του μπρούντζου του αγάλματος του Prado είναι ιδιαίτερα εμφανής στον αριστοτεχνικό τρόπο δημιουργίας των μαλλιών, με παχιές, σγουρές τρίχες, που κατανέμονται με ζωηρό τρόπο, επάνω από το κεφάλι. Έγιναν με την τεχνική χύτευσης κεριού. Τεχνική χρησιμοποιήθηκε στην ελληνική γλυπτική, για να ρίχνει μικρά στοιχεία, όπως το κεφάλι, ο κορμός, τα χέρια και τα πόδια, που στην συνέχεια συναρμολογήθηκαν για να δημιουργήσουν ένα μεγάλης κλίμακος γλυπτό.
Το κεφάλι έφθασε στην Ισπανία το 1725 από την συλλογή της βασίλισσας Χριστίνας της Σουηδίας (ο πρώτος γνωστός «ιδιοκτήτης» του)! Απεστάλη στο παλλάτι La Granja de San Ildefonso, για μέρος της συλλογής του Φιλίππου Β΄ και της Isabella Farnese, και εισήλθε στην συλλογή του Μουσείου Prado γύρω στο 1830(;).
Πριν από αυτήν την αποκατάσταση, η ιστορία του αγάλματος, κατά την διάρκεια των αιώνων έφερε σημάδια πολυάριθμων προηγούμενων αποκαταστάσεων (στρώματα συγκολλητικών, στιλβωτικών και βαφών).
Οι τεχνικές μελέτες που έγιναν, πριν από την αποκατάσταση, απεκάλυψαν σημαντικές πληροφορίες σχετικά με την διαδικασία χύτευσης και την ιστορία αυτού του πορτρέτου. Έδειξαν επίσης προβλήματα σταθερότητας, τόσο του μετάλλου, όσο και της δομής. Πληροφορίες απαραίτητες για τον καθορισμό των στόχων της διαδικασίας αποκαταστάσεως και των καταλληλότερων επεξεργασιών που θα χρησιμοποιηθούν. Οι βασικοί στόχοι αυτού του έργου ήταν η ανάκτηση της αρχικής επιφάνειας και του χρώματος της γλυπτικής. Η διαδικασία αποκαταστάσεως συνίστατο:
-Στην αφαίρεση ρητινών, συγκολλητικών ουσιών, προστατευτικών στρωμάτων και στιλβωτικών του παρελθόντος.
-Την σωστή επανατοποθέτηση διαφόρων τεμαχίων, που δεν είχαν συνδεθεί σωστά. Και
-τον σχεδιασμό νέων υποστηρίξεων σε συγκεκριμένους τομείς.
Ο προσδιορισμός του αντικειμένου της εργασίας ήταν μια περίπλοκη επιχείρηση, καθώς δεν έχει διακριτικά χαρακτηριστικά ή χαρακτηριστικά που να αντιστοιχούν σαφώς με αυτά ενός πορτρέτου.
Η αμφιλεγόμενη τυπολογία της κεφαλής ποικίλλει ανάλογα με το αν φαίνεται από το μπροστινό ή το προφίλ. Η μετωπική άποψη αντιστοιχεί στην ιδανική τυπολογία ,που βρίσκεται στην ελληνική τέχνη, για απεικονίσεις θεών και ηρώων, όπως αυτές που δημιούργησε ο Έλληνας γλύπτης Σκόπας (340 π.Χ.). Αντίθετα, οι προβολές προφίλ αποκαλύπτουν χαρακτηριστικά ενός πορτρέτου: Ένα διογκούμενο, μυώδες μέτωπο, σχετικά βυθισμένα μάτια, μια επιμήκη όψη και ένα ελαφρά ανοικτό στόμα.
Ο Μέγας Αλέξανδρος, ο οποίος εκπροσωπήθηκε ως θεός και ήρωας, ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε αυτό το είδος πορτρέτου, το οποίο ακολούθως μιμήθηκαν οι στρατηγοί, που τον διαδέχθηκαν.
Ένα άλλο μαρμάρινο πορτραίτο που βρέθηκε, του Δημήτριου Πολιορκητού, με άλλα πορτραίτα Ελλήνων ηγεμόνων, στην «Βίλλα των Παπύρων» στο Ηράκλειο/Herculaneum, έχει το ίδιο είδος μνημειώδους κεφαλής με του Πράντο, με παρόμοιο κτένισμα και τα ίδια χαρακτηριστικά, που βρέθηκαν επίσης και σε ένα άλλο μαρμάρινο πορτραίτο του, στην Κοπεγχάγη!
Το γλυπτό θα εκτεθεί στο Museo Nacional del Prado της Μαδρίτης (12.6.2017-17.9.2017).
ΠΗΓΗ: Μουσείο del Prado, 15.6.2017.
ΔΕΙΤΕ: Demetrio Poliorcetes. Un bronce monumental helenístico recuperado
https://www.youtube.com/watch?v=VijRjShcqnM
Η πιο συγκρίσιμη εργασία, είναι ο Έλλην πρίγκηψ (Museo Nazionale Romano), που δημιουργήθηκε περίπου 150 χρόνια αργότερα και είναι 1 μ. και κάτι μικρότερο…
 

Ο Ατλαντικός Ωκεανός έχει ΚΑΙ εικαστική σχέση με τον Άτλα!

Όλοι γνωρίζουμε ότι ο Ατλαντικός Ωκεανός επήρε το όνομά του από τους Άτλαντες. Οι Άτλαντες κατοίκησαν εν τέλει στην Δυτική Αφρική, επί του όρους που ακόμη φέρει το όνομά τους: Όρος Άτλας, στο οποίο «ξεκουραζόταν ο ουρανός με όλα του τα αστέρια», στο νυν Μαρόκο, μετά από την ήττα τους από τον στόλο των Αθηναίων, σε γενόμενη ναυμαχία, κάπου έξω από τα Αντικύθηρα. Μετά την ήττα του, μεταμορφώθηκε στο προαναφερόμενο βουνό «ακραίο όριο της γης». (Ατλάντιος, παραδίδεται και ο Ερμαφρόδιτος – άρα μιλάμε για ένα «άλλο είδος ανθρώπων», γιγάντιων, που πιθανόν εξαφανίσθηκε, με την καταπόντιση της νήσου τους, Ατλαντίδος, περί το 10.000-12.000 π.Χ. της οποίας πρώτος βασιλεύς της ήταν ο Άτλας). Ο γενάρχης τους, Άτλας, ήταν υιός του Τιτάνος Ιαπετού και της Κλυμένης (βλ. Ησίοδου, Θεογ. 507,) ή της Ωκεανίδας Ασίας (βλ. Απολλόδωρου, i.2.3), ή του Αιθέρος και της Γαίας (βλ. Υγίνου, Fab. Praef.), ή του Ποσειδώνος και της Κλειτούς (βλ. Πλ. Κριτ. 113C-114B). Αδελφός του Μενοίτιου, του Προμηθέα και του Επιμηθέα. Καταδικάσθηκε υπό του Διός να βαστάζει επί των ώμων του τον Ουρανό. (Ο Όμηρος τον παριστάνει να κρατά τους μακρούς κίονες, οι οποίοι χωρίζουν τον ουρανό από την Γη), επειδή ήταν ο ηγέτης των Τιτάνων στον αγώνα τους κατά του Διός. Αλλά οι Άτλαντες θα πρέπει να είχαν και κάποια σχέση και με την Θράκη, δεδομένου ότι ποταμός πηγάζων εκ του Αίμου Θράκης και εισβάλλων στον Ίστρο/Δούναβη, καλείται επίσης Άτλας. Πάντως η λατρεία του ή ο λαός του επεκτάθηκε και το όνομά του το ευρίσκουμε και στην αρχαία Μαυριτανία, την Ιταλία, την Αρκαδία και τον Καύκασο, πιθανώς ως αξίωμα πια. Ήταν πατέρας των Πλειάδων (από την Πλειώνη ή από την Εσπερίδα), των Υάδων και των Εσπερίδων (από την Αίθρα), του Οινομάου και της Μαίας (από την Στερόπη = είδος αστραπής), της Διώνης, της Καλυψούς, του Ύα, του Εσπέρου (βλ. Απόλλ, 10,1, Δίοδ. 27, Σερβ., σχολ. Αιν., Viii.,130), κ.ά.! Απίστευτη μετεωρολογική γνώση! Οι θυγατέρες του (Ατλαντίδες ή Εσπερίδες ή Πλειάδες ή Πληιάδες) επλάγιασαν με θεούς ή ήρωες, απέκτησαν επιφανή παιδιά, που είτε έγιναν θεοί ή γενάρχες λαών των Ελλήνων και ιδρυτές ελληνικών πόλεων. Από την αποκωδικοποίηση φαίνεται ότι επί εποχής του εγνώριζαν και την οινοποιία και την μαιευτική! Ο ίδιος ο Άτλας, υπεράνθρωπο ή θεϊκό ον, εγνώριζε Μαθηματικά, Αστρολογία (δηλ. Αστρονομία) και «φιλοτέχνως ανακάλυψε την των άστρων σφαίραν». Ήταν ο πρώτος που εδίδαξε στους ανθρώπους ότι ο Ουρανός είχε την μορφή σφαίρας (βλ. Διόδ. Σικ. 3/60.1 -2,4/27.2-5). Όταν ο Ηρακλής έσωσε τις κόρες του Άτλαντος, που τις είχαν κλέψει πειρατές, κατά διαταγήν του βασιλιά της Αιγύπτου, Βούσιρη, ο Άτλας, από ευγνωμοσύνη που του τις έφερε πίσω, του μετέδωσε όλες τις γνώσεις του!
Οι Άτλαντες δημιούργησαν έναν σπουδαίο πολιτισμό, και ήταν τεχνολογικά πάνω απ΄ όλους τους σύγχρονούς τους… Και διαπέρασαν πρώτοι τον μεγάλο ωκεανό, γι’ αυτό και τον ονομάτισαν κιόλας, και έφθασαν, πολύ πριν τους μινωίτες Κρήτες στην ήπειρο που αργότερα ονομάσθηκε Αμερική (< Ομηρική). Βλέπετε, οι ελληνίδες λέξεις είναι μαρτυριάρες…
Ο Άτλας «γνωρίζει το βάθος ολόκληρης της θάλασσας» μας λέει ο Όμηρος. Αυτό έκανε τον φίλο μου, Ι. Κολλάρο, να ψάξει τα ανάγλυφα των θαλασσών. Και τι βρήκε: Πως προκύπτει (και) εικαστική σχέση του Ατλαντικού Ωκεανού με τον Άτλαντα: Στο google earth εάν παρατηρήσετε προσεκτικά, θα δείτε διάφορα πράγματα, σχετικά με την ελληνική Μυθολογία, και Αστρονομία και συνδυάζοντάς τα, θα δείτε μια εικόνα για την Μυθολογία μας διαφορετική από τα όρια του μύθου. Η Μυθολογία μας είναι  συνδυασμός ιστορικών, γεωλογικών, κλπ. γεγονότων και επιστημών με το ένδυμα του μύθου. Οι πληροφορίες που μπορούν να εξαχθούν είναι πολλές και ποικίλες. Μια ματιά στο γεωανάγλυφο του θαλάσσιου βυθού του Ατλαντικού, για αρχή, λ.χ. όπως πρόσφατα χαρτογραφήθηκε από δορυφόρους, δείχνει να μοιάζει με… άγαλμα του Άτλαντα! Το ερώτημα είναι ποιοι, και πότε ήξεραν αυτήν την γεωμορφολογία, ούτως ώστε να την κάνουν μύθο;
Άρα μπορούμε να πούμε, υποθετικά αρχικά, ότι κάποιοι «χαρτογράφησαν» τον βυθό του ωκεανού και το ανάγλυφό του το έκαναν άγαλμα, έπλασαν μύθο με λεπτομέρειες, που αφορούν την περιοχή του δυτικού Ατλαντικόυ και Ειρηνικού μαζί, που έχει και πολλές άλλες ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις, εάν το συνδέσει κανείς με τον ουρανό τους επί μέρους μύθους, κλπ. «Θέλω να τονίσω ότι οι μύθοι αφορούν τόπους κυρίως και πληροφορίες γι’ αυτούς, που πρόσφατα μπορούμε να αποκωδικοποιήσουμε με χρήση κοινής λογικής και επιστημών» μου λέει ο κ. Ι. Κολλάρος. «Δοκίμασα αρκετούς μύθους με αυτήν την λογική και βρήκα και άλλα παρόμοια απρόσμενα… Εάν κάποιος έκανε αυτόν τον χάρτη σήμερα, θα τον ονόμαζαν «παγκόσμιος υποθαλάσσιος χάρτης ΑΤΛΑΣ < λας = πέτρα». 
Και κάτι ακόμη: Με… καλλιτεχνική προσέγγιση, φαίνεται η περιοχή της Ασίας (Κίνας) κλπ., να ομοιάζει με ένα δέρμα, που τεντωμένο υπόκειται σε επεξεργασία. Μάλιστα η ράχη και η ευρύτερη περιοχή των Ιμαλαΐων ως επί το πλείστον είναι… χρυσής αποχρώσεως». Να είναι αυτό το χρυσόμαλλο δέρας των Αργοναυτών;
Περισσότερα προσεχώς…