Πικρία για την αντιμετώπιση της Θράκης από την Πολιτεία

Δεν έλειψε η πικρία του κόσμου, για το πως φάνηκε ν’ αντιμετωπίζει η Πολιτεία την Θράκη, στην 100η επέτειο από την απελευθέρωσή της. Στην περιοχή δεν ταξίδεψε ούτε ένας πολιτικός αρχηγός κόμματος, ενώ η κυβέρνηση εκπροσωπήθηκε μεν από τον υπουργό Εσωτερικών Τάκη Θεοδωρικάκο και τον υφυπουργό Μακεδονίας – Θράκης Θεόδωρο Καράογλου, αλλά το πέρασμά τους ήταν ταχύ.

Η Κομοτηνή πήρε σχεδόν μηδενικό χρόνο προβολής σε πανελλαδικά ΜΜΕ, χάνοντας κατ’ αυτό τον τρόπο ένα στοίχημα εξωστρέφειας που θα μπορούσε να κερδηθεί επ’ ευκαιρίας των Ελευθερίων.

Συγχρόνως, εκτός από την απουσία πολιτικών αρχηγών, είχαμε και σχεδόν πλήρη απουσία μηνυμάτων. Όσα ήρθαν εκτός Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης ήταν περισσότερο τυπικά και διαδικαστικά, παρά ουσιαστικά. Κανένας πολιτικός αρχηγός κόμματος της βουλής δεν εξέδωσε προσωπική ανακοίνωση για τα 100 χρόνια, εκτός από την πρόεδρο του Κινήματος Αλλαγής Φώφη Γεννημάτα, η οποία κι εκείνη με τη σειρά της περιορίστηκε σε μία ανάρτηση στο facebook. «Σήμερα, 100 χρόνια μετά, τιμούμε τους αγώνες του Θρακικού ελληνισμού για πρόοδο, ειρήνη, Δημοκρατία και αισθανόμαστε περήφανοι για το μοναδικό μήνυμα της ειρηνικής συνύπαρξης που εκπέμπει η Θράκη παγκοσμίως, στην ταραγμένη εποχή μας», έγραψε μεταξύ άλλων.

Διαδικτυακό ήταν το μήνυμα της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου.  Μάλιστα, στην επίσημη σελίδα της Προεδρίας της Δημοκρατίας αναρτήθηκε μόνο η διαδικτυακή επικοινωνία που είχε η ΠτΔ με τον δήμαρχο Αλεξανδρούπολης Γιάννη Ζαμπούκη, ενώ υπήρξε επικοινωνία και με τον δήμαρχο Κομοτηνής Γιάννη Γκαράνη. Επί της ουσίας των πραγμάτων, η ΠτΔ –η οποία μάλιστα έλκει καταγωγή και από τον ν. Ξάνθης- δήλωσε μεταξύ πολλών: «Οι τόποι των συνόρων δεν είναι τόποι ξεχασμένοι, δεν είναι τόποι του παρελθόντος, αλλά είναι ευκαιρίες για το μέλλον. Η συμπλήρωση εκατό χρόνων από την απελευθέρωση της Αλεξανδρούπολης και της Κομοτηνής είναι μια πολύ σημαντική επέτειος για την Θράκη. Πάντα σε τέτοιες επετείους κοιτάζουμε μπροστά […]. Η 14η Μαΐου είναι μια μέρα ορόσημο τόσο για την Αλεξανδρούπολη όσο και για την Κομοτηνή, καθώς μετά από πολλές περιπέτειες  και αγώνες, οι δύο αυτές πόλεις απέκτησαν την ελευθερία τους». Τουλάχιστον, το μήνυμά της ήταν και μακροσκελές και περιγραφικό.

Σα να μην έφταναν τα παραπάνω, την ίδια ημέρα που εορτάζονταν –με περιοριστικά μέτρα λόγω κορωνοϊού- τα θρακιώτικα Ελευθέρια, στον Δήμο Αθηναίων «άναβε» το σιντριβάνι της πλατείας Ομόνοιας, σα να μην μπορούσε «ν’ ανάψει» χωρίς την παρουσία της εκεί δημοτικής αρχής. Ο συνωστισμός κατέστη αναπόφευκτος.

Και κάπως έτσι, όλη η Ελλάδα ασχολήθηκε μ’ ένα σιντριβάνι και ξέχασε τα 100 χρόνια από την απελευθέρωση της Θράκης.