Αφόρητο το κυκλοφοριακό, απαιτούνται λύσεις

Μάρτυρες στο ίδιο πρόβλημα, καθημερινά σε κάθε σημείο της Κομοτηνής. Το κυκλοφοριακό αναδεικνύεται ως η μεγαλύτερη «γάγγραινα» αυτής της πόλης, επιβαρύνοντας την ποιότητα της ζωής μας στο κέντρο και τις συνοικίες. Για να μπει όμως μια τάξη στη ζούγκλα της ασφάλτου και να ανασάνει η πόλη από τα εκατοντάδες διπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα και το κυκλοφοριακό κομφούζιο, χρειάζονται γενναίες αποφάσεις και συνεργασία των αρμοδίων φορέων.

Κατά καιρούς το κυκλοφοριακό αποτέλεσε κυρίαρχο ζήτημα στις εξαγγελίες των εκάστοτε υποψηφίων δημάρχων, αλλά και θέμα έντονων συζητήσεων στα δημοτικά συμβούλιο. Ποτέ όμως δεν υπήρξε η πολιτική βούληση για την επίλυσή του. 

Η επικαιροποιημένη κυκλοφοριακή μελέτη βρήκε εφαρμογή μόνο ως προς το δίκτυο των ποδηλατοδρόμων, το οποίο ενώ δημιουργήθηκε για να δώσει λύσεις, ακυρώνεται μέρα από την ημέρα, αφού δεν υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες υποστήριξής του. Και βέβαια αυτό το δίκτυο από μόνο του δεν είναι αρκετό για να δώσει λύση στο κυκλοφοριακό, όπως άλλωστε προβλέπει και η κυκλοφοριακή μελέτη, στην οποία υπάρχει μία σειρά παρεμβάσεων. Κωδικοποιημένα είναι, η αναδιαμόρφωση του οδικού δικτύου στο κέντρο, καθιστώντας το περισσότερο φιλικό και εύχρηστο για τους μετακινούμενους με ήπια μέσα, δηλαδή πεζοί και ποδηλάτες. Επίσης προβλέπεται η θέσπιση μέτρων που δημιουργούν αντικίνητρα για την ανεξέλεγκτη χρήση του οχήματος στο κέντρο της πόλης. Παράλληλα υποστηρίζονται τα μέσα μαζικής μεταφοράς και προωθείται σύστημα ελεγχόμενης στάθμευσης.

Το σύστημα ελεγχόμενης στάθμευσης είναι μία εξαγγελία που έμεινε στα χαρτιά και της σημερινής δημοτικής αρχής, με τις προσφερόμενες θέσεις στάθμευσης να βαίνουν συνεχώς μειούμενες. Είχε προηγηθεί το κλείσιμο της κεντρικής πλατείας για τα αυτοκίνητα στα τέλη της δεκαετίας του 90, ενέργεια που δεν συνοδεύτηκε από κυκλοφοριακές επιλογές που θα μπορούσαν να ομαλοποιήσουν την υφιστάμενη κατάσταση. Η έλλειψη ισχυρής πολιτικής βούλησης διανοίξεων, αν εξαιρεθούν μεμονωμένες περιπτώσεις, όπως αυτή της οδού Εγνατίας, δημιούργησε συνθήκες περαιτέρω επιβάρυνσης. Όμως και η δημοτική συγκοινωνία, παρά τα οφέλη που προέκυψαν από τη λειτουργία της για μια μερίδα του πληθυσμού, δεν έχει συμβάλει στην αποκλιμάκωση του κυκλοφοριακού φόρτου στο κέντρο της πόλης.

Προτάσεις όπως η καθολική απαγόρευση της στάθμευσης επί του οδικού άξονα Ν. Μαρώνειας – Ν. Ζωίδη – Απ. Σούζου, με σκοπό τη διαμόρφωση ενός οδικού άξονα με σταθερό πλάτος οδοστρώματος, η καθολική απαγόρευση της στάθμευσης σε όλο το μήκος της Χαριλάου Τρικούπη, εξασφαλίζοντας δύο λωρίδες κυκλοφορίας και αυξάνοντας σημαντικά την κυκλοφοριακή ικανότητα, η πεζοδρόμηση των οδών Φιλικής Εταιρείας και Ανδρούτσου, συνδέοντας το υφιστάμενο δίκτυο πεζοδρόμων, στην περιοχή της παλιάς αγοράς με τον πεζόδρομο της οδού Βενιζέλου, προσδίδοντας στην περιοχή ενιαία φυσιογνωμία, παραμένουν στο «τραπέζι», αφού περιλαμβάνονται στην επικαιροποιημένη κυκλοφοριακή μελέτη.  

Μια πόλη πιο φιλική... Το αίτημα χιλιάδων δημοτών, που ταλαιπωρούνται στην καθημερινή τους μετακίνηση, είναι και σήμερα επίκαιρο.