Μικροκομοτηναίικα 16-06-2023

Η σιωπή και το άνευρο πολιτικό κλίμα, ο αγώνας που δίνεται με γενικόλογες αναφορές στα μεγάλα προβλήματα και εστιάζουν κυρίως όλοι στην αποφυγή λαθών, προφανώς ευνοεί όσους έχουν προβάδισμα στην πολιτική και κυβερνούν, αλλά και στην αυτοδιοίκηση σε όσους διοικούν.
Στο δήμο Κομοτηνής άρχισαν το τελευταίο χρονικό διάστημα οι κόντρες Γιάννη Γκαράνη και Αντώνη Γραβάνη, να ξεφεύγουν από το ύφος μιας καθαρά αυτοδιοικητικής αντιπαράθεσης και να γίνονται όλο και πιο προσωπικές. Τρανταχτό παράδειγμα οι τελευταίες τους ανακοινώσεις.
Ο μεν δεύτερος αμφισβητούσε τη συνδικαλιστική δράση και την ικανότητα να ηγηθεί του κλάδου του στο σωματείο λόγω του επαγγέλματος του και ο πρώτος αμφισβητούσε την επιμελητηριακή επάρκεια στην προεδρία ενός θεσμικού οργάνου. Άσχετα βέβαια με τα του δήμου Κομοτηνής.
Αυτό σημαίνει ότι όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές και οι τόνοι θα ανεβαίνουν και κυρίως θα υπάρχει καταγγελτικός λόγος και σκληρή αντιπαράθεση. Το παρακολουθήσαμε Βέβαια και στο προχθεσινό δημοτικό συμβούλιο, παρόλο που δεν υπήρχαν θέματα για έντονες αντιπαραθέσεις.
Ενώ ο προεκλογικός αγώνας είχε ξεκινήσει επικοινωνιακά με τη δημοσιοποίηση ονομάτων υποψηφίων συμβούλων, για να αποδείξει ο καθένας τη δυναμική και την αποδοχή που διαθέτει, μας δείχνουν ξεκάθαρα ότι θα χρησιμοποιηθούν μάλλον όλα τα «όπλα» και οι μέθοδοι που χρειάζονται για μία σκληρή αντιπαράθεση.
Πάντως στο γενικότερο κλίμα της αντιπαράθεσης μεταξύ υποψηφίων, επικοινωνιακά ισχύει η άποψη ότι η συμπολίτευση χρειάζεται τους υψηλούς τόνους για να δημιουργήσει δυναμική και συσπείρωση.
Εν αντιθέσει με τη διοίκηση, που ούτως ή άλλως κοινωνεί συνεχώς τις δράσεις, τους σχεδιασμούς της, τα έργα, τις συναντήσεις, αλλά και τις πρωτοβουλίες που αναλαμβάνει. Και όσο πιο χαμηλά διατηρούνται οι τόνοι, τόσο καλύτερα για αυτούς που διοικούν.
Και ενώ αναμέναμε να δοθούν νέα ονόματα από την παράταξη Γραβάνη, γιατί ήταν ο πρώτος που ξεκίνησε αυτόν τον αγώνα της αντιπαράθεσης δίνοντας ονόματα 20 υποψηφίων συμβούλων, έναντι 36 του Γιάννη Γκαράνη, φαίνεται ότι η μάχη περνάει και σε άλλα επίπεδα, ακόμα και επί προσωπικού, ή επαγγελματικού πεδίου.

Πάντως όταν ρωτήθηκαν και οι δύο στο ράδιο Χρόνος, το αν θα ανακοινώσουν νέα ονόματα, ο δήμαρχος απάντησε ότι αυτό θα γίνει μετά τις εθνικές εκλογές, ενώ ο Αντώνης Γραβάνης που εκτιμούμε ότι θα πράξει το ίδιο, επέμεινε να διατηρήσει ο ίδιος το στοιχείο της έκπληξης. Κι οι δυο αποφάνθηκαν ότι όλα είναι έτοιμα.

Μία απίστευτη τραγωδία ζει πάλι η χώρα μας με το τραγικό ναυάγιο σε σαπιοκάραβο που μετέφερε εκατοντάδες μετανάστες. Και πριν ολοκληρωθούν όλες οι διαδικασίες της διάσωσης και οι έρευνες τα fake news άρχισαν πάλι να πέφτουν βροχή, όπως με τη νησίδα του Έβρου.
Είναι απαράδεκτο βέβαια και εκ του πονηρού, ίσως και σκόπιμο, να κατακρίνεται και να κατηγορείται η χώρα μας για το ναυάγιο, που κατέληξε σε τραγωδία με απώλειες ανθρώπινων ζωών, σε διεθνή ύδατα και ενώ προσφέρθηκαν να βοηθήσουν, δεν το δέχτηκαν.
Αυτοί που στοχοποιούν την Ελλάδα όμως μάλλον υποκρύπτουν τα δικά τους ιδιοτελή συμφέροντα. Αφού την κύρια ευθύνη κυρίως φέρουν, οι δουλέμποροι και τα κυκλώματα, αλλά και οι χώρες που τους διευκολύνουν.
Και τα εγκληματικά αυτά κυκλώματα θα πρέπει οπωσδήποτε να εξαφανιστούν και όχι μόνο τη χώρα μας, αλλά και από πολλές άλλες χώρες. Ευθύνη φέρουν και πολλοί που τους προστατεύουν, ή εθελοτυφλούν στη δράση των κυκλωμάτων.
Και στη συντονισμένη μάλλον και κατευθυνόμενη προσπάθεια συκοφάντησης της Ελλάδας, πού έκανε τα μέγιστα να διασώσει όσους μπορούσε, παίρνουν μέρος και πολιτικοί, κυρίως όσοι προσπαθούν να αποκομίσουν πολιτικά οφέλη, από τη διαχείριση του μεταναστευτικού.
Καθώς και κάποιες περίεργες ΜΚΟ και δήθεν ακτιβιστές, που πάντα κατηγορούν τη χώρα μας, όπως το πράττουν συνεχώς και για το φράχτη του Έβρου. Αντιδράσεις με ανυπόστατα σενάρια που αν μη τι άλλο δημιουργούν έναν έντονο προβληματισμό.
Συνεπώς η δημιουργία μιας αρνητικής εικόνας για τη χώρα μας, πρωτίστως δίνει άλλοθι στους επικριτές μας στο εξωτερικό, στην τούρκικη πλευρά που θα το εκμεταλλευτεί κατάλληλα, αλλά και μία λανθασμένη εικόνα, που μάλλον υποκρύπτει συμφέροντα σε πολλά επίπεδα.

Όταν η χώρα μας ήδη φιλοξενεί χιλιάδες μετανάστες, ενώ τα μισά κράτη στην Ευρώπη έστησαν νομοθετικά τοίχους και φράχτες και δεν θέλουν καμιά ανάμειξη και συμμετοχή στο πρόβλημα, ούτε αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους, που για πολλά δυτικά κράτη είναι μεγάλες. Ιδιαίτερα τα αποικιοκρατικά.

Συνεπώς οι νεολαίοι του ΣΥΡΙΖΑ που έριχναν ευθύνες στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου πού πήγε για να δει από κοντά την τραγωδία, υπενθυμίζοντας της δημόσια ότι ήταν αυτή που επισκέφτηκε και το φράχτη του Έβρου, θυμήθηκαν και τα Τέμπη, νομίζουν ότι έκαναν αγώνα.
Ίσως είναι αυτοί που εθελοτυφλούν γιατί δεν γνωρίζουν τίποτα από το μεταναστευτικό και μάλλον είναι θιασώτες της σχολής Χριστοδουλοπούλου, του ενός εκατομμυρίου μεταναστών στη χώρα μας που πέρασαν ανεξέλεγκτα σε ένα χρόνο, λιάζονταν στις πλατείες και μετά εξαφανίζονταν.
Δίνοντας βέβαια και τη χειρότερη εικόνα και λάθος μήνυμα σε πολλές τέτοιες χώρες της Ασίας και της Αφρικής, ότι η Ελλάδα είναι ίσως η καλύτερη πύλη των μεταναστευτικών ροών και εύκολα κάποιος προωθείται στην Ευρώπη.
Προφανώς αυτοί οι νεολαίοι που διαμαρτυρήθηκαν στην Πρόεδρο εκφράζουν το 3% του παλιού Συνασπισμού, που προσπαθεί να δημιουργήσει απλώς εντυπώσεις με αφορισμούς, πολιτικάντικες λογικές στοχοποίησης και με ψευτοουμανιστικές θεωρίες ορισμένων δικαιωματιστών.
Για να φανούν ότι είναι οι πιο ευαίσθητοι έναντι των άλλων. Αλλά σαφώς δεν λύνεται το πρόβλημα με την λογική των ανοιχτών συνόρων και τη στοχοποίηση της χώρας μας, δίνοντας άλλοθι και σε πολλούς που δημιουργούν το πρόβλημα.

Και φυσικά είναι απαράδεκτο να τους δικαιολογούν κάποιοι σύντροφοι στο κόμμα και πρώην υπουργοί και ανοιχτά σε τηλεοπτικά πάνελ, αναφέροντας ότι οι διαπληκτισμοί της νεολαίας τους με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας και οι κατηγορίες τους, δεν είχαν κάτι επιλήψιμο. Η πολιτική και ψηφοθηρική υποκρισία, περισσεύει σε αυτόν τον τόπο τελικά.

Μικρό χωριό μεγάλα βάσανα, όπως φάνηκε στο πρόσφατο δημοτικό συμβούλιο, που τέθηκε θέμα τουρκικής επιρροής στις κάλπες εκτός ημερήσιας διάταξης από τον Κώστα Καραΐσκο, δίνοντας και τα εύσημα στην Ελένη Λαφτσή που το κατήγγειλε πρόσφατα μετά τις εθνικές εκλογές.
Και αποδείχθηκε στη συζήτηση η πλήρης διαφοροποίηση Στρατιάδη και Λουτατίδη από τις απόψεις της Ελένης Λαφτσή πάνω σε αυτό το ζήτημα. Και η παράταξη της Πολιτικής Ανατροπής έδειξε ότι είναι μοιρασμένη πλέον στα δύο.
Αφού νίκη του τουρκικού προξενείου θεώρησε την εκλογή Οζγκιούρ Φερχάτ η Ελένη Λαφτσή, εν αντιθέσει με τον Ανέστη Στρατιάδη που τον θεωρεί συναγωνιστή με καθαρό και ξάστερο λόγο.
Φαίνεται ότι ξεκάθαρα ασπάζεται τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ ο Ανέστης Στρατιάδης πάνω στο θέμα αυτό και κρατά αποστάσεις από την επικεφαλής της παράταξης. Αφού μάλλον σκοπεύει να ηγηθεί ενός νέου συνδυασμού για το δήμο Κομοτηνής.
Και έτσι προσπαθεί να κλείσει τη διαμάχη που υπήρχε με τους μειονοτικούς, να ενώσει το ΣΥΡΙΖΑ και να ανοίξει πόρτες ευελπιστώντας στη στήριξη του νέου βουλευτή, για να μπορέσει να κάνει ψηφοδέλτιο και να διεκδικήσει το δήμο.
Κατά τα άλλα στη γενικότερη εικόνα αυτό δείχνει και τη διάσταση απόψεων που υπάρχει μεταξύ των μελών του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο στη νομαρχιακή επιτροπή, όσο και στο δήμο Κομοτηνής, αλλά και στην πολιτική.
Απλώς είναι η περίοδος που δεν μιλάει κανένας, περιμένοντας προφανώς να τοποθετηθούν πιο ανοιχτά, μετά τις εθνικές εκλογές.