Μικροκομοτηναίικα 18-01-2025

Είναι γνωστές οι μεγάλες διαστάσεις της καταστροφής που έχουν υποστεί οι κτηνοτρόφοι στην περιοχή μας από τον ιό της ευλογιάς, όπως μας αποτύπωσε πρόσφατα ο διευθυντής της κτηνιατρικής υπηρεσίας της ΠΑΜΘ με στοιχεία και αριθμούς.
Αλλά συγχρόνως μας έδωσε και μία άλλη διάσταση ενός νέου προβλήματος, που ίσως αποτελεί και αυτό μία από τις αιτίες που έχουμε πάλι μεγάλη έξαρση της ασθένειας, με την έναρξη της νέας χρονιάς.
Κατήγγειλε ότι πολλά νεκρά ζώα πρόβατα και αγελάδες ακόμα, βρίσκονται πεταμένα διάσπαρτα στη Ροδόπη στο περιβάλλον και σε όχθες ποταμών. Που φυσικά είναι αγνώστου υγειονομικής ταυτότητας.
Δηλαδή εν ολίγοις δεν γνωρίζουν αν τελικά είναι προσβεβλημένα από τον ιό, ή αν τα πετούν κάποιοι κτηνοτρόφοι για να γλιτώσουν το υπόλοιπο κοπάδι από ασθένειες. Υπενθυμίζοντας βέβαια ότι η περιφέρεια μας είναι πρωτοπόρος και σε ένα πρόγραμμα περισυλλογής νεκρών ζώων, εδώ και 10 χρόνια.
Αφού μπορεί ο καθένας με μία απλή αναφορά και ενημέρωση στο δήμο, ή στην κτηνιατρική υπηρεσία, να καλέσει την εταιρεία διαχείρισης των νεκρών ζώων και να τα περισυλλέξει για υγειονομική ταφή χωρίς να πληρώσει τίποτα, επειδή η υπηρεσία αυτή παρέχεται εντελώς δωρεάν.
Το φαινόμενο αυτό παρουσιάστηκε την τελευταία εβδομάδα που υπάρχει και νέα έξαρση του ιού, αλλά από τα περιοριστικά μέτρα που εφαρμόζονται είναι δύσκολο να ταφούν υγειονομικά, αφού δεν γνωρίζουν αν είναι προσβεβλημένα. Με αποτέλεσμα να γίνονται και βορά από λύκους και κυρίως βέβαια να μολύνουν το περιβάλλον.
Η πονηριά βέβαια κάποιων που χρησιμοποιούν αυτή τη μέθοδο για να ξεφορτωθούν ένα νεκρό ζώο, για να μην πιαστούν και τιμωρηθούν, γιατί όλα τα τσιπαρισμένα ζώα έχουν την ταυτότητά τους, είναι να αφαιρούν και τα ενώτια και τη σήμανση, που είναι υποχρεωμένοι να έχουν σε κάθε ζώο.

Το τραγελαφικό βέβαια της όλης υπόθεσης όπως μας ανέφερε ο διευθυντής της κτηνιατρικής υπηρεσίας ΠΑΜΘ είναι ότι με βάση τα προγράμματα αυτά περισυλλογής, αν το δήλωναν κανονικά και δεν θα πλήρωναν και τίποτα, συγχρόνως όμως θα ενισχύονταν και με 25€ για κάθε νεκρό πρόβατο και 90€ για κάθε αγελάδα.
Προς τι λοιπόν αυτή η αχρείαστη, επιζήμια και κυριολεκτικά επικίνδυνη παραβατικότητα εις βάρος των υπολοίπων κατοίκων του νομού μας; Γιατί δεν πράττουν τα αυτονόητα κάποιοι να ενημερώσουν τις αρμόδιες υπηρεσίες για την υγειονομική ταφή του κάθε νεκρού ζώου όπως προβλέπεται από τους κανόνες της δημόσιας υγείας και το πετούν όπου βρουν;
Είναι ίδιοι φυσικά υπαίτιοι, που αύριο βέβαια εκτός από το περιβάλλον που μολύνουν, θα ασθενήσουν και τα δικά τους κοπάδια τους και θα υποστούν τις συνέπειες. Και σαφώς δεν τους συμφέρει να το κρύβουν απ’ όλες τις απόψεις.
Όταν υπάρχει μάλιστα τέτοια τεράστια κινητικότητα ακόμα και στο πρόβλημα ενός νεκρού δελφινιού που επεμβαίνουν όλες οι αρμόδιες υπηρεσίες, δήμος, λιμενικό και αστυνομία, για να θάψουν με υγειονομική ταφή μόνο ένα νεκρό ζώο. Αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο που υπάρχει;
Η ανεγκεφαλιά κυριολεκτικά και ο ωχαδερφισμός σε ορισμένους ανθρώπους, που έχουν υποστεί και τόσες ζημιές από τον ιό της ευλογιάς των προβάτων, δεν έχει όρια. Ας μην τα περιμένουν όλα από τους άλλους, αλλά θα πρέπει να αναλαμβάνουν ευθύνες και οι ίδιοι και να σέβονται την κοινωνία.

Από τη στιγμή που ο πρωθυπουργός επέλεξε ως υποψήφιο για την ΠτΔ τον Κώστα Τασούλα και όχι τον Ευάγγελο Βενιζέλο όπως θα ήθελε το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, που περίμενε βέβαια να επιδιώξει το συναινετικό πνεύμα η ΝΔ, ήταν αναγκαιότητα και μονόδρομος πλέον για τον Νίκο Ανδρουλάκη να προτείνει τον δικό τους υποψήφιο, όπως κατέληξε στον Τάσο Γιαννίτση.
Γιατί προφανώς δεν θα ήθελε συρθεί πίσω από την επιλογή του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και την πρόταση για την Λούκα Κατσέλη. Έπρεπε να ακολουθήσει δηλαδή ξεκάθαρα μια αυτόνομη στρατηγική από την πλευρά του κόμματός του, γνωρίζοντας ότι δεν έχει και καμιά ελπίδα να εκλεγεί ο εκλεκτός του.
Αλλά το παιχνίδι παίζεται τώρα σε δεύτερο πλέον επίπεδο, από την ώρα που πολιτικοποιήθηκαν οι εκλογές για τον πολιτειακό ζήτημα. Και το παιχνίδι αυτό έχει να κάνει με την επικράτηση τελικά στα κόμματα της αντιπολίτευσης και την πρωτιά της …δεύτερης θέσης. Ποιος δηλαδή υποψήφιος και από ποιο κόμμα θα έρθει δεύτερος.
Σε αυτό ποντάρισε και ο Σωκράτης Φάμελλος που βιάστηκε να ανακοινώσει τη Λούκα Κατσέλη για να δεσμεύσει τους άλλους. Ευελπιστώντας να πετύχει κάποια στήριξη από ανεξάρτητους βουλευτές, που θα προστεθούν με τους 26 του κόμματος του. Προσμένει επίσης και τη στήριξη από τη Νέα Αριστερά και τους 11 βουλευτές για να φθάσει στους 40. Και τι έγινε θα πουν κάποιοι;
Υπάρχει όμως ένας πολιτικός ανταγωνισμός και το ποιος θα πολιτογραφηθεί ως αξιωματική αντιπολίτευση. Και αυτό θα εξαρτηθεί αν πρώτος θα είναι ο υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ ή του ΣΥΡΙΖΑ. Ένα καθαρά πολιτικό δημοσκοπικό μήνυμα, με φόντο τις προεδρικές εκλογές. Ένα πολιτικό παιχνίδι εντυπώσεων και επικράτησης.
Ενώ γνωρίζουν πολύ καλά βέβαια και οι δύο ότι επόμενος πρόεδρος θα είναι ο Κώστας Τασούλας. Αλλά έχει μεγαλύτερη σημασία για τους ίδιους, η αποδοχή που θα έχει ο δικός τους υποψήφιος. Για να το χειριστούν επικοινωνιακά την επομένη. Παιχνίδια εντυπώσεων ουσιαστικά άνευ ουσίας και σημασίας, αλλά καθοριστικά για το μέλλον των δύο κομμάτων.

Όλα αυτά βέβαια με το σκεπτικό το ποιος θα είναι ο ισχυρός πόλος που θα επικρατήσει και θα μπορέσει να συνενώσει τα κόμματα της κεντροαριστεράς, όπως σχεδιάζουν. Αλλά μάλλον δεν λαμβάνουν σωστά πάλι τα μηνύματα των καιρών και τη θέληση των πολιτών.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης συνεχίζει να ποντάρει καθαρά σε μονοκομματική κυβέρνηση, με κομματική επιλογή ακόμα και για τον πρόεδρο της δημοκρατίας και της βουλής και το κεντρικό του σύνθημα για τις επόμενες εκλογές θα είναι να ζητά μία καθαρή ψήφο μπιστοσύνης και κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας.
Το σύνθημα βέβαια των υπολοίπων θα είναι για κυβερνήσεις συνεργασίας, συνενώσεις των κομμάτων της κεντροαριστεράς και σοσιαλδημοκρατίας, όταν τέτοιοι σχεδιασμοί αυτή την περίοδο είναι άκαιροι, άτοποι και ανεφάρμοστοι πρακτικά.
Γιατί μέχρι πρότινος μπορούσε κανείς να επικαλεστεί και να εκλάβει ως πρότυπο, τα συνεργατικά σχήματα κυβερνήσεων στην Ευρώπη. Τώρα όμως σχεδόν όλες οι κυβερνήσεις συνεργασίας στην Ευρώπη, αντιμετωπίζουν προβλήματα και οι σχηματισμοί διαλύονται.
Συνεπώς τα σενάρια συνεργατικών κυβερνήσεων για την κυβερνησιμότητα μιας χώρας, βασίζονται σε αρνητικά παραδείγματα. Τα μοντέλα αυτά δεν μπορούν να μακροημερεύουν. Και η λογική αυτή κι οι προτάσεις οδηγούν μάλλον σε αδιέξοδα και σε προβληματισμό των πολιτών.
Και εξάλλου τι μορφή συνεργασίας ζητούν τα κόμματα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, που βρίσκεται διαλυμένος σε τρία κομμάτια με το κόμμα Κασσελάκη και τη Νέα Αριστερά; Και το ΠΑΣΟΚ φυσικά ναι μεν θέλει συνεργασίες, αλλά όλα αυτά να γίνουν κάτω από τη δική του ομπρέλα.
Επικοινωνιακά αδιέξοδα, προτάσεις και ιδέες που δεν εφαρμόσιμες κι ούτε έχουν μέλλον, τουλάχιστον τα επόμενα χρόνια. Και δεν βλέπουν, αλλά ούτε και αντιλαμβάνονται τι θέλουν οι πολίτες. Αφήνοντας τη ΝΔ να μονοπωλεί και το πολιτικό παιχνίδι, παρά τη δυσαρέσκεια των πολιτών.