Μικροκομοτηναίικα 16-04-2025

Να διευκρινίσουμε εξαρχής ότι κανείς δεν διαφωνεί με οποιαδήποτε επενδυτική πρωτοβουλία, αναφορικά με την αγορά ακινήτων σε ακριτικές περιοχές από πολίτες της ΕΕ, αλλά ακόμα και από εταιρίες με μεικτά σχήματα όπως φάνηκε τον τελευταίο καιρό μετά τις καταγγελίες του δημάρχου Αλεξανδρούπολης και την ερώτηση των 11 βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας.
Εκτιμώντας ότι όλα αυτά ότι φέρνουν και προστιθέμενο όφελος στην περιοχή μας. Διαφωνούμε όμως κάθετα και γι’ αυτό ακριβώς γίνεται και έρευνα από την ΕΥΠ σε πολλές τέτοιες περίεργες αγοροπωλησίες στην περιοχή μας και διαφάνηκε ήδη ότι Τούρκοι πολίτες συνεργάζονται και με μουσουλμάνους, όσο δεν ξεκαθαρίζεται πλήρως αν όλα γίνονται με διαφάνεια και με νόμιμο τρόπο.
Και αν δεν ελέγχονται ότι υποκρύπτουν από πίσω και αλλότρια συμφέροντα. Δεν είναι τυχαίο που ήδη έχει ενεργοποιηθεί η δημόσια αρχή για το ξέπλυμα του μαύρου χρήματος, αφού ήδη διέγνωσαν και έχουν υπόνοιες για τέτοιου είδους συναλλαγές από τις πρώτες έρευνες.
Προσφιλές θέμα των ημερών και στα κεντρικά ΜΜΕ και κάποιοι αναφέρουν για την Ροδόπη ότι η αύξηση των αγορών σπιτιών βέβαια είναι πρωτοφανής και ότι ήδη στο νομό μας στην παραλιακή ζώνη τους τελευταίους μήνες αγοράστηκαν περίπου 50 ακίνητα από άτομα κυρίως βουλγαρικής καταγωγής, αλλά και τούρκους.
Ρωτήσαμε βέβαια το δήμαρχο Μαρωνείας-Σαπών και μας ανέφερε ότι όντως υπάρχει μεγάλη κινητικότητα κυρίως από Βούλγαρους όμως και όχι Τούρκους επενδυτές στην παραλιακή ζώνη αλλά και στα χωριά ακόμα, για αγορά ακινήτων, ανέγερση μικρών καταλυμάτων και αξιοποίηση παλαιών οικιών που αγοράζουν φθηνά, αφού οι νέοι φεύγουν από τον τόπο και δεν θέλουν να ανακαινίσουν το πατρικό τους σπίτι.
Το γεγονός αυτό όμως το είχαμε επισημάνει και έγκαιρα μάλιστα, αλλά και αρκετές φορές και από τη στήλη, αλλά και στα ρεπορτάζ της εφημερίδας μας, όταν καταγγέλθηκε για πρώτη φορά από τον βουλευτή Ευριπίδη Στυλιανίδη, πολύ πριν φτάσουμε στην κοινοβουλευτική ερώτηση των 11.

Με μαθηματική ακρίβεια όμως η πραγματικότητα που διαμορφώνεται διαχρονικά είναι ότι αλλάζει άρδην όλο το τοπίο σε αγοραπωλησίες στην παραλιακή μας ζώνη. Και δεν είναι μόνο τα χωριά Μαρώνεια, Ίμερος και Ξυλαγανή που αναφέρονται αλλά οικισμοί και δεύτερης γραμμής, όπως Παγούρια, Κρανοβούνια κλπ.
Εκεί αγοράζονται πολλά εγκαταλελειμμένα ακίνητα έναντι ενός χαμηλού τιμήματος των 12 με 15.000€ μαζί με οικόπεδα. Και ήδη στο Φανάρι εκτός από τις μεγάλες τρεις ξενοδοχειακές μονάδες από συμπολίτες μα επενδυτές που έχουν τεθεί σε λειτουργία, από φέτος θα ξεκινήσει και μία επένδυση τριών μικρών ξενοδοχειακών μονάδων από Βούλγαρο επενδυτή.
Και συγχρόνως πολλές παλιές κατοικίες αγοράζονται και μετατρέπονται ως καταλύματα για μισθώσεις airbnb για να αξιοποιηθούν τουριστικά. Το ζήτημα όμως ανάγεται σε ένα άλλο επίπεδο και αυτό θα πρέπει να το κατανοήσουν οι περισσότεροι.
Από τη στιγμή που υπάρχουν άδεια σπίτια και αναξιοποίητα, αλλά και ανάγκη για περισσότερες κλίνες στο νομό μας, γιατί το κενό αυτό να μην το καλύπτουν συντοπίτες μας επενδυτές και ντόπιοι, αλλά κάτοικοι άλλων χωρών; Και γιατί άραγε αδειάζουν όλα τα χωριά μας αφήνοντας τόσα άδεια σπίτια, χωρίς να βλέπουν οι νέοι κυρίως, ότι υπάρχει κάποιο μέλλον στον ορίζοντα στον τουριστικό τομέα;
Κι όταν σε αυτές τις περιοχές αυτά θα χρησιμοποιηθούν επιχειρηματικά από κατοίκους άλλων χωρών, που αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν οι δυνατότητες να επιβιώσουν και να έχουν κέρδη, γιατί δεν υπάρχουν προγράμματα ανακαίνισης και αξιοποίησης των εγκαταλελειμμένων σπιτιών σε πολλά χωριά, ώστε να χρησιμοποιηθούν για τουριστικούς σκοπούς;
Και εν κατακλείδι σκέφτονται κάποιοι σοβαρά να επενδύσουν στον τόπο τους μελλοντικά, όπως πράττουν οι κάτοικοι των ξένων χωρών; Ειδάλλως πολλά παραλιακά ακίνητα θα αξιοποιηθούν από ξένους και θα αλλάξουν χέρια, αλλά όχι από Ροδοπίτες.

Άδοξα κατέληξε η προσπάθεια συνεργασίας και πολιτικής συμπόρευσης με βάση κάποια προγραμματική σύμβαση, ή σύγκλιση απόψεων μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Αριστεράς, όπως διαφάνηκε στην προχθεσινή σύσκεψη της κεντρικής επιτροπής του δεύτερου κόμματος.
Οι απόψεις τους διίστανται στο κόμμα για μία συνεργασία όπως την αντιλαμβάνονται οι εμπνευστές της, αφού οι μισοί βουλευτές ήταν υπέρ και οι άλλοι ήθελαν πιο ευρύτερες συνεργασίες και με μικρότερα κόμματα, όχι μόνο με το ΣΥΡΙΖΑ, ο καθένας μάλλον για τους δικούς του λόγους.
Λόγου χάρη ακόμα και οι δύο μειονοτικοί βουλευτές όπως φαίνεται από δημοσιεύματα του στα κεντρικά ΜΜΕ, έχουν διαφορετικές απόψεις, αν και ακούγεται λίγο περίεργο αυτό. Ο μεν Οζγκιούρ Φερχάτ είναι υπέρ της συνεργασίας με το ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ο Χουσεΐν Ζεϊμπέκ κατά.
Είναι δύσκολο προφανώς να βρουν μια φόρμουλα συνεργασία οι αρχηγοί μικρών σχηματισμών και κομμάτων, αφού τελικά ο καθένας θέλει να διαφεντεύει στο δικό του μικρόκοσμο και νομίζει ότι αυτός εκφράζει την άδολη, ανόθευτη και γνήσια αριστερά, έναντι των άλλων.
Ακόμα και όταν πριν από λίγους μήνες ως πρώην σύντροφοι συστεγάζονταν στο ίδιο κόμμα, επί αρχηγίας Αλέξη Τσίπρα. Άρα επικαλούνται όλοι προσχηματικά μάλλον ότι έχουν την διάθεση να συνεργαστούν, αν βρεθεί η χρυσή τομή με κάποιες προγραμματικές προτάσεις και θέσεις.
Το παιχνίδι δηλαδή παίζεται σε άλλο επίπεδο, αφού κανείς από αυτούς δεν θα δεχθεί έναν επικεφαλής από άλλο κόμμα, αν δεν αναλάβει ο ίδιος. Αλλά φυσικά στην πολιτική δεν ισχύει η μπακάλικη λογική, τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι, έξη το λαδόξυδο.
Και τι δυναμική να αποκτήσουν άραγε οι συνεργασίες των μικρών κομμάτων, αφού τα περισσότερα κυμαίνονται σε ποσοστά μιας ή δύο ποσοστιαίων μονάδων; Και τι ελπίδες έχουν τέτοιες εύθραυστες συμπράξεις στον αντίποδα για να δώσουν τον αγώνα απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη;

Είναι λοιπόν ηλίου φαεινότερο μια συνεργασία που θα πρέπει να αφορά και το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ το οποίο βέβαια εκ των προτέρων αποκλείει ακόμα και το διάλογο σε αυτό το επίπεδο, πιστεύοντας ότι θα είναι η επόμενη αξιωματική αντιπολίτευση και κυβέρνηση.
Και εξάλλου όταν δεν μπορούν να τα βρουν οι σύντροφοι μεταξύ τους πού ήταν όλοι στο ίδιο κόμμα και μάλιστα κυβέρνησαν και τη χώρα, αλλά και ανέλαβαν κυβερνητικές θέσεις ευθύνης, είναι δυνατόν να τα βρουν με άλλο κόμμα;
Συνεπώς πραγματικά η συνεργασία δεν ενδιαφέρει κανέναν σε αυτή την χρονική στιγμή. Πολλά εξάλλου θα εξαρτηθούν και από τους βουλευτές οι οποίοι θα φύγουν από το κόμμα τους και το πιο πιθανό σενάριο είναι να γίνει αυτό στη Νέα Αριστερά, με τις πρόσφατες βασικές τους διαφωνίες.
Κατά τα άλλα θα πρέπει βέβαια να δώσουν σαφείς απαντήσεις όλοι αν οι θέσεις που θα προτείνουν, ή τα προγράμματα τους εκφράζουν αυτή τη στιγμή τον ελληνικό λαό και τους πολίτες, μπορούν να δώσουν λύσεις σε χρονίζοντα προβλήματα και όχι φυσικά με τη λογική της πλειοδοσίας και των ανέξοδων υποσχέσεων.
Αλλά με κοστολογημένες προτάσεις που θα γίνονται πιστευτές από τους πολίτες. Και σε αυτό το επίπεδο η αριστερά δεν φαίνεται να έχει και να μπορεί να προβάλει κάτι συγκεκριμένο αλλά και πιστευτό αφήγημα κυβερνησιμότητας για τους πολίτες.
Συμπερασματικά δεν τους ενδιαφέρει η συνεργασία αλλά θέλουν να αποδείξουν ότι δήθεν λειτουργούν με ένα συνεργατικό πνεύμα, για να προσελκύσουν όσο το δυνατόν περισσότερα στελέχη, ή ανένταχτους βουλευτές, αλλά και πολίτες. Προτείνουν συνεργασία έχοντας βέβαια δεύτερες σκέψεις για πολιτικά οφέλη. Με το πνεύμα αυτό όμως δεν μπορούν να ξεγελάσουν τους πολίτες.