Μικροκομοτηναίικα 19-10-2023

Αυθαίρετα, βιαστικά και πρόχειρα συμπεράσματα, λόγω του μετεκλογικού τους οίστρου και των μικρών επιτυχιών να εκλεγούν κάποιοι δήμαρχοι επιτέλους από το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και το ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, βγάζουν τα πρωτοκλασάτα στελέχη και οι επικεφαλείς.
Έτσι είδαμε και το νέο πρόεδρο Στέφανο Κασσελάκη, να επισημαίνει μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές, ότι με τη συνεργασία πολλά μπορούν να επιτευχθούν. Όπως και το Νίκο Ανδρουλάκη να επαινείται για τη εκλογή δημάρχου στη συμπρωτεύουσα, επισημαίνοντας ότι με τη συνεργασία προοδευτικών δυνάμεων πολλά μπορούν να επιτευχθούν.
Άποψη που εκφράζει κατά κόρον o πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ Χρήστος Σπίρτζης, θεωρώντας ότι το μήνυμα που στάλθηκε στο δεύτερο γύρο θα πρέπει να το λάβουν πολύ σοβαρά υπόψη για ενδεχόμενες συνεργασίες, αλλιώς θα είναι άξιοι της μοίρας τους.
Βέβαια δεν αντιλαμβάνονται όλοι, ότι αυτοί που εκλέχτηκαν δήμαρχοι όπως ο κος Δούκας στην Αθήνα, στην πρώτη εκλογική διαδικασία πήρε μόνο το 14%. Το ότι έγιναν κάποιες ανατροπές στους μεγάλους δήμους, ή σε περιφέρειες, αυτές οφείλονται κυρίως στη σύμπραξη όλων των προοδευτικών δυνάμεων.
Όχι βέβαια σε επίπεδο ηγεσίας, αλλά σε επίπεδο πολιτών, που όλοι όσοι στήριξαν ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, αλλά και ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά ακόμα κι άλλα μικρά κόμματα και ακροδεξιά, λειτούργησαν καθαρά με το πνεύμα μιας αντικυβερνητικής ψήφου, κυρίως τιμωρητικής για τους υποψηφίους που στήριζε η ΝΔ.

Ο πνιγμένος όμως από τα μαλλιά του πιάνεται λέει ο θυμόσοφος λαός και η πολιτική τους κρίση προφανώς είναι θολή και πατάει σε σαθρές βάσεις, αφού οι επίδοξοι και γεννημένοι αρχηγοί, δεν μπορούν εκ των πραγμάτων να συνεργαστούν.

------------------

Διαβάζουν λάθος τα συμπεράσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών. Οι αλλαγές της δεύτερης Κυριακής οφείλονται κυρίως σε πρόσωπα πού ήταν επικεφαλής, άσχετα σε ποιο κόμμα ανήκαν και στο αντικυβερνητικό μέτωπο. Τα κόμματα τους μετρήθηκαν σε δυνάμεις όμως από την πρώτη Κυριακή.
Ζητούν βέβαια του πονηρού το πείραμα αυτό να επαναληφθεί και στις χαλαρές ευρωεκλογές, που η ψήφος εκεί έχει εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά, για να δικαιώσουν το αφήγημα μιας ευρύτερης συνεργασίας των δύο κομμάτων. Σενάριο που το αποδέχεται ακόμα και ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου.
Η κάθε όμως εκλογική διαδικασία έχει τα δικά της χαρακτηριστικά. Και ουδείς μπορεί να βγάλει συμπεράσματα περί της δυναμικής των κομμάτων, σε μία εκλογική επιτυχία, πέραν των εθνικών εκλογών.
Η συμπόρευση όμως και η συνεργασία δεν γίνεται αλά καρτ και επιλεκτικά, ή όπου μας βολεύει, αλλά σε ένα καθολικό επίπεδο, με νέο κόμμα και προγραμματικές συμφωνίες. Ειδάλλως κάποιοι κερδίζουν και κάποιοι θα χάσουν.
Το αντιλήφθηκε πρώτος ο Νικος Ανδρουλάκης, πριν το υποτιθέμενο θαύμα γίνει θεωρία και αντικείμενο διαλόγου, αφού φρόντισε να το αποδομήσει βάλλοντας εναντίον του Στέφανου Κασσελάκη, κάνοντας λόγο για πελατειακές πρακτικές και παζάρια κορυφής.

Οι συνεργασίες γίνονται σε επίπεδο κοινωνίας και όχι σε επίπεδο κορυφής. Εξάλλου τη συνεργασία που επιζητούν από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, μάλλον είναι προσχηματική. Γιατί ούτε και οι βουλευτές τους, όπως φάνηκε χθες με την ανακοίνωση της ομάδας της «Ομπρέλας» κατά του προέδρου, συμφωνούν μεταξύ τους. Πόσο δε μάλλον με διαφορετικά κόμματα.

------------------

Το αίμα των αθώων ανθρώπων, προφανώς δεν βρίσκει δικαίωση, όταν χύνεται περισσότερο αίμα πολλών άλλων, που κατά συντριπτική πλειοψηφία δεν ευθύνονται για τα όσα συνέβησαν. Γιατί τα εκατομμύρια των Παλαιστινίων, δεν είναι μόνο η Χαμάς.
Αλλά φτωχοί άνθρωποι που συνωστίζονται χωρίς κράτος σε μία λωρίδα γης εδώ και δεκαετίες, περιμένοντας να βρουν δικαίωση από τον ΟΗΕ, τις ΗΠΑ, τις μεγάλες δυνάμεις, τον πολιτισμένο κόσμο και από τους γείτονες, για τη δημιουργία μιας μόνιμης πατρίδας. Και δεν το βρίσκουν.
Και οι εμπόλεμες καταστάσεις πολλές στην περιοχή, που σαφώς δημιουργούν φανατικές ομάδες ακραίων ισλαμιστών, όπως η Χαμάς. Χρόνιες καταστάσεις που πολλές φορές οδηγούνται στα άκρα, με τα διαφορετικά συμφέροντα των ισλαμικών ομάδων.
Με φατρίες και απομεινάρια του ισλαμικού κράτους, με θύλακες ακραίων ισλαμιστών σε Ιράκ αλλά και με τη στάση του Ιράν, που ανά πάσα στιγμή με το που θα ανάψει το φυτίλι μπορεί να εμπλακούν όλοι σε ένα πόλεμο, με φοβερές συνέπειες όχι μόνο στη Μέση Ανατολή, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή.
Και φυσικά θα πληθύνουν όπως ήδη γίνεται, οι επιθέσεις αυτοκτονίας σε δυτικές πρωτεύουσες της Ευρώπης. Και σαφώς πολλές ευθύνες φέρει και το Ισραήλ με την αδιάλλακτη στάση του και την πολιτική ισχύος που εφαρμόζει, προσδοκώντας οφέλη σε κάθε πολεμική σύρραξη.
Σαφώς τώρα με την στρατιωτική του υπεροχή θα προχωρήσει τις επιχειρήσεις, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η κάθε επίθεση θα είναι περίπατος. Αλλά θα οδηγηθεί σε ένα πόλεμο διαρκείας, που δεν θα δικαιώσει κανέναν, απεναντίας θα οξύνει τα μίση και θα δημιουργήσει νέες γενιές τρομοκρατών .
Φέρνοντας τα πράγματα στα άκρα μεταξύ αραβικού κόσμου, ισλαμικών κρατών και εβραϊκού. Πολλές φορές όμως τα γεγονότα δεν διαδραματίζονται με βάση το δίκαιο, ή άδικο, τις διεθνείς συνθήκες και τους παγκόσμιους οργανισμούς, που κατάντησαν διακοσμητικοί.

Αλλά η ιστορία γράφεται από τους ισχυρούς και με την δύναμη των όπλων ενίοτε. Όπως και τα γεωγραφικά σύνορα αλλάζουν από τα συμφέροντα των ισχυρών κρατών με τη συνεπικουρία των μεγάλων δυνάμεων.

------------------

Ένας απέραντος διπλωματικός γρίφος, που ουδείς γνωρίζει πώς μπορεί να βρεθεί μία μόνιμη λύση, ή να ξεκαθαρίσει η κατάσταση. Και οι επεμβάσεις των ΗΠΑ δεν φέρνουν λύσεις, όπως προσπαθούν να το περάσουν. Πόσο χρήμα και πόσα χρόνια επένδυσαν όλοι για να ξεριζώσουν υποτίθεται την τρομοκρατία στην περιοχή;
Με τους πολέμους στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στο Κουβέιτ, στο Ιράν και τη Μέση Ανατολή, αλλά και το μόνο που κατάφεραν είναι να κάνουν περισσότερους φανατικούς ισλαμιστές;
Περίεργες συμμαχίες της Χαμάς υπάρχουν και με τον επιτήδειο ουδέτερο, την Τουρκία, που προσπαθεί πάντοτε να διεισδύσει σε οτιδήποτε συμβαίνει στην περιοχή, για τα δικά της οφέλη κυρίως. Και με ένα πρώην ισλαμικό κράτος που τα απομεινάρια του είναι σκορπισμένα σε όλες αυτές τις γύρω χώρες.
Ένα απέραντο φρενοκομείο, μία μπαρουταποθήκη, εύθραυστες ισορροπίες, που ανά πάσα στιγμή ανατρέπονται και οδηγούν σε ανάφλεξη. Σε τέτοιο σημείο που θα αλλάξει τη γεωγραφία στην περιοχή. Η διεθνής διπλωματία φάνηκε ξεκάθαρα, όπως και οι μεγάλες δυνάμεις με τα διαφορετικά συμφέροντα, ότι αδυνατούν να δώσουν λύση.
Και έρχεται πάντοτε η ώρα των όπλων, για να αλλάξουν οι όροι του διπλωματικού παιχνιδιού, αναβαθμίζοντας, ή υποβαθμίζοντας τη δυναμική και το ρόλου του καθενός από τους εμπλεκόμενους.
Και οι πολίτες των δυτικών κρατών διαχωρίζονται σε φιλοπαλαιστίνιους, κάνοντας διαδηλώσεις συμπαράστασης , ενώ ξεχνούν μόνιμα να αναφερθούν στην τρομοκρατία της Χαμάς.
Αλλά και υποστηρικτές του Ισραήλ που δικαιώνουν την επεμβατική του πολιτική και τον πόλεμο, προκειμένου να τιμωρηθούν οι τρομοκράτες. Άσχετα αν ο πόλεμος αυτός σημαδευτεί με αίμα πολλών αθώων ανθρώπων. Σε ένα πόλεμο συμφερόντων.