Βασιλόπιτα κόβει το Σάββατο ο Σύλλογος Πολυτέκνων Ροδόπης
Η υποτίμηση της δυναμικής ενός αντιπάλου και η υποβάθμιση των λαθών και ενδεχόμενων αδυναμιών μιας διοίκησης, η υπεραισιοδοξία, καθώς και ο εφησυχασμός και η σιγουριά, προφανώς δεν είναι και οι καλύτεροι σύμβουλοι, ή μία μέθοδος αποτίμησης μιας υπάρχουσας κατάστασης.
Και βέβαια σε κάθε εκλογική διαδικασία, τίποτα δεν είναι δεδομένο και σίγουρο. Ο Αντώνης Γραβάνης που δίνει εκ νέου τη μάχη για τη διεκδίκηση του δήμου Κομοτηνής, δεν θα πρέπει να διαφεύγει της διοικούσας παράταξης, ότι δεν είναι ο αντίπαλος του 2019 όπως εκτιμούν.
Φαίνεται ότι έχει διαγνώσει τα λάθη του παρελθόντος σε θέματα τακτικής και προεκλογικού αγώνα, αλλά και οργανωτικής στελεχιακής δομής και αποκτά μία νέα δυναμική εμφάνιση, που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί.
Και κατά τη διάρκεια της τετραετίας από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έδειξε και συνέπεια στο θεσμικό του ρόλο, ενώ συγκροτημένα ασκούσε στοχευμένη κριτική και όχι στείρα όπως συνηθίζεται, στα πεπραγμένα της διοίκησης.
Αναδεικνύοντας τα προβλήματα της καθημερινότητας, τις αδυναμίες και τα λάθη της δημοτικής αρχής. Αλλά και δεν στάθηκε μόνο εκεί, αφού πολλές φορές σε ζητήματα σωστής και εύρυθμης λειτουργίας του δήμου αλλά και των διεκδικήσεων, κατέθεσε συγκεκριμένες προτάσεις, στα περισσότερα, που άπτονται των αρμοδιοτήτων των δήμων.
Στοιχεία που συνηγορούν σε μία δυναμική πολιτική αναβάθμιση σε σχέση με το παρελθόν. Δείχνοντας ακόμα ότι και για τη μάχη που έρχεται, ναι μεν ποντάρει στη στήριξη των συντρόφων του που οι σχέσεις έχουν αποκατασταθεί το τελευταίο χρονικό διάστημα, αλλά για τον κύριο αγώνα που θα δώσει βασίζεται στη δική του ομάδα.
Που ήδη την επιλέγει προσεκτικά και στοχευμένα, αφού με τη συγκρότηση του νέου συνδυασμού πόνταρε σε πρόσωπα ευρείας αποδοχής στην κοινωνία, με μεγαλύτερες δόσεις ανανέωσης σε υποψηφίους.
Και η μάχη που προβλέπεται σκληρή, δεν θα δοθεί μόνο για τα έργα, η στο πεδίο που θέλει η νυν διοίκηση, αλλά και για τα προβλήματα της καθημερινότητας, σχολεία, δρόμους, πράσινο και καθαριότητα, οικισμοί κλπ.
Και σαφώς μένει το επόμενο χρονικό διάστημα, που θα δοθούν κι άλλα ονόματα στη δημοσιότητα, να φανεί και ποια θα είναι και η πραγματική του στόχευση, αλλά και η δυναμική της νέας παράταξης.
Στην τελική ευθεία ο επικοινωνιακός πόλεμος των κομμάτων με τις ημέρες να μετρούν αντίστροφα πλέον για την ετυμηγορία της κάλπης. Ενώ οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι περίπου στα ίδια ποσοστά θα κινηθούν τα κόμματα, με μικρές αποκλίσεις από την προηγούμενη κάλπη.
Συνεπώς το στοίχημα για όλους είναι να μην υπάρχει αποχή, ή απογοήτευση αντίστοιχα και να προσέλθουν όλοι οι ψηφοφόροι τους άλλη μία φορά, για να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα.
Για αυτό ποντάρουν τις τελευταίες ημέρες, στην έντονη πόλωση για την απαραίτητη συσπείρωση, κυρίως με μειονότητα της Θράκης και παρεμβατικότητα προξενείου, αλλά και μεταναστευτικό. Θαρρείς και κόλλησε η πολιτική βελόνα της αντιπαράθεσης.
Οι θέσεις και τα προγράμματα τους, μάλλον μικρή σημασία έχουν πλέον για τους ψηφοφόρους, που δείχνουν ότι αδιαφορούν και με μαθηματική ακρίβεια οδηγούνται σε χαλαρή ψήφο. Τόσο στα κελεύσματα των πολιτικών αρχηγών, αλλά φαίνεται εξάλλου και τοπικά αυτό.
Και οι επικοινωνιακές περατζάδες στα χωριά και σε χώρους εργασίας, οι επαφές με θεσμικά πρόσωπα, γίνονται πολλές φορές ανοργάνωτα και ότι προκύψει. Όσους δηλαδή συναντήσουν και βρεθούν τυχαία κατά την επίσκεψή τους.
Και για να κοινωνήσουν υποτίθεται το όραμα του κόμματος και τα νέα διλήμματα, αναλίσκονται σε μερικά λεπτά σε μία χειραψία και ένα χαμόγελο, για να προλάβουν όσο το δυνατόν να επισκεφτούν περισσότερους.
Φυσικά οι απογοητευμένοι και οι μη εκλεγέντες δεν δείχνουν και τον απαραίτητο ζήλο να δραστηριοποιηθούν έντονα στη δεύτερη αυτή εκλογική διαδικασία, ενώ στην πρώτη που πάλευαν για τον εαυτό τους, η μάχη ήταν διαφορετική και πολύ πιο έντονη.
Η Ροδόπη όμως και το μεταναστευτικό συνεχίζουν να βρίσκονται σε πρώτο πλάνο ακόμα στον αγώνα της αντιπαράθεσης των πολιτικών αρχηγών. Τυχαίο; Προφανώς και όχι. Γιατί βολεύει αφάνταστα στη θεματολογία και το πολιτικό αφήγημα του καθενός, αλλά και τους στόχους που έχουν.
Δημοκρατία, κοινωνική ευαισθησία, διαφάνεια, ο ρόλος των μυστικών υπηρεσιών και των παρακολουθήσεων κατά ΣΥΡΙΖΑ και πατριωτική στάση, ασφάλεια, αντιδράσεις στην παρεμβατικότητα ξένων κέντρων για τη μειονοτική ψήφο, κατά τη Νέα Δημοκρατία.
Αυτό όμως στη γενικότερη εικόνα, γιατί ουσιαστικά και οι δυο αλλού ποντάρουν. Κυρίως στα μικροκομματικά οφέλη. Και οι δύο προσπαθούν να αποδομήσουν τις θέσεις και την ιδεολογία των μικρότερων κομμάτων, που επηρεάζουν αντίστοιχα τα δικά τους ποσοστά.
Στόχος να τους αφαιρέσουν έστω και κάποιο ποσοστό, όπως η ΝΔ ποντάρει να κουρέψει και τη δύναμη της «Ελληνικής Λύσης», αλλά συγχρόνως να αποτρέψει και το κόμμα «Νίκη» να μπει στη βουλή.
Ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να φρενάρει την είσοδο στη βουλή του «ΜέΡΑ25», αλλά και την «Πλεύση Ελευθερία». Και ήδη οι δημοσκοπήσεις, μετά την μεγάλη πόλωση και τα λάθη των Νατσιού-Κωνσταντοπούλου να αλλάξουν τις λίστες των ονομάτων των υποψηφίων τους, είναι ευνοϊκές για τα σχέδια τους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ να μην συρρικνωθεί περαιτέρω κι η ΝΔ να αποκτήσει την αυτοδυναμία που θέλει. Οι μάχες όμως δεν κερδίζονται μόνο σε επικοινωνιακό πεδίο. Πρωτίστως θα πρέπει να πειστούν οι πολίτες, που δείχνουν να αδιαφορούν για τέτοιου είδους αντιπαραθέσεις. Τι θα προκύψει; Θα το μάθουμε μάλλον το βράδυ των εκλογών.
Και φυσικά μετά από τόσες κόντρες και αγώνα που έδωσαν οι πολιτικοί αρχηγοί για τη Θράκη από μακριά, επόμενο είναι ότι δεν θα μας επισκεφτούν Κυριάκος Μητσοτάκης και Αλέξης Τσίπρας, που δεν ήρθε στη Ροδόπη ούτε και στις προηγούμενες εκλογές.
Ότι είχαν να πουν το είπαν για την περιοχή μας και προφανώς η παρουσία τους εδώ, μάλλον θα δημιουργούσε μία μεγαλύτερη πόλωση, χωρίς να αλλάξουν και ουσιαστικά κάποια από τα εκλογικά δεδομένα τα οποία υπάρχουν, ούτε να προσθέσουν κάτι διαφορετικό.
Συνεπώς το ρόλο αυτό των αντικαταστατών, τον αναλαμβάνουν πρωτοκλασάτοι πρώην υπουργοί όπως Σταϊκούρας και Αβραμόπουλος από τη ΝΔ. Που ο δεύτερος βέβαια επιλέχθηκε, για να λειτουργήσει διορθωτικά και προσθετικά για τη μειονοτική ψήφο.
Κυρίως λόγω των καλών του σχέσεων με τη μειονότητα, αλλά και τον Τούρκο πρόεδρο, προκειμένου να διασώσει ότι μπορεί, από το επικοινωνιακό λάθος τα Ντόρας Μπακογιάννη και την παραίτηση Κατραντζή. Ψήφοι όμως από τη μειονότητα δεν πρόκειται να έρθουν περισσότερες, με την υποψηφιότητα μόνο της Πεχλιβάν Σεβίλ.
Όσο για το ΣΥΡΙΖΑ ξεκάθαρα έγινε η δουλειά του, εξέλεξε τους βουλευτές του σε Ροδόπη και Ξάνθη και δεν χρειάζεται να έρχεται και κανένας από τους πρωτοκλασάτους πρώην υπουργούς, για να προσθέσει κάτι ακόμα.
Και με δεδομένη την κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή, την αντιπαλότητα ακόμα και μεταξύ των συντρόφων, που ενδεχομένως να πυροδοτήσει επιπλέον το κλίμα, ή να υποπέσει στα γνωστά λάθη στήριξης «προξενικών» υποψηφίων.
Θα ζήσουμε όμως και χωρίς πολιτικούς αρχηγούς που θα μας επισκέπτονταν. Και οι νηφάλιες φωνές στην περιοχή εκτιμούν ότι πέραν του πολιτικού παιχνιδιού με όλα αυτά τα οποία έγιναν, η πλειοψηφία χριστιανών και μουσουλμάνων, δεν επηρεάστηκε και τόσο από τις προσπάθειες των φανατικών.
Ακολουθήστε το xronos.gr στο Google News