Μικροκομοτηναίικα 26-10-2023

Μετά από τόση έντονη κινητικότητα,  που είναι και χαρακτηριστικό βέβαια μιας προεκλογικής περιόδου την αυτοδιοικηση, με  τις πολλές ανακοινώσεις,  τα προγράμματα,  τις ιδέες,  τον αγώνα,  τις περιοδείες,  φαίνεται ότι καταλάγιασαν και ησύχασαν όλοι.

 Μία κατάσταση που μάλλον θα τη βλέπουμε μέχρι την ανάληψη των καθηκόντων των νέων διοικήσεων. Φυσικά  όσοι έχασαν τον αγώνα προφανώς προσπαθούν να διαχειριστούν την ήττα τους και να πάρουν κάποιες αποφάσεις για την επόμενη μέρα.

Γιατί δεν γνωρίζουμε κυριολεκτικά, αν   κάποιοι θα συνεχίσουν την προσπάθεια και θα είναι υποψήφιοι εκ νέου μετά από πέντε χρόνια-πολλά ακούγονται βέβαια- ή αν επιλέξουν την αποχώρησή τους και δημιουργηθούν νέοι σχηματισμοί.

Αυτό είναι πολύ νωρίς ακόμα για να το προβλέψει κάποιος.  Πάντως αυτό που αποφεύγουν επιμελώς είναι να κάνουν την αυτοκριτική με την ομάδα τους και να βγάλουν τα συμπεράσματά τους τελικά,  για ποιους  λόγους έχασαν.

Και ίσως ορισμένοι να μην το κάνουν και ποτέ.

Όσον αφορά τις διοικήσεις υπάρχει μία μικρή κινητικότητα,  αλλά τα περισσότερα κινούνται σε ράθυμους  ρυθμούς. Εξάλλου  δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το τρίμηνο αυτό βρίσκονται κυριολεκτικά υπό εποπτεία.

Και ουσιαστικά τους απαγορεύεται να πάρουν οποιαδήποτε απόφαση μεγάλη,  που θα δεσμεύει τις επόμενες διοικήσεις, εκτός όπως αναφέραμε σε άλλο σχόλιο  μας την  ψήφιση του προϋπολογισμού και του τεχνικού προγράμματος.

Που εδώ είναι το οξύμωρο, γιατί  προφανώς είναι δύο πάρα πολύ σημαντικά θέματα πού τα εξαιρεί ο νόμος. Και αφήνει τις προηγούμενες διοικήσεις να περάσουν, ενώ πολλές φορές δεν τους επιτρέπει να κάνουν δαπάνες,  ούτε των 10  και 20 χιλιάδων ευρώ,  για μία εκδήλωση.

-------

 Προβλέπει βέβαια και για αυτό ο νομοθέτης τι πρέπει να γίνει και παραπέμπει όλες αυτές τις αποφάσεις των δήμων για έλεγχο και αποδοχή ή μη,  στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση. Που θα εξετάσει αν έστω και οι μικρές αυτές δαπάνες,  δεν δημιουργούν δεσμεύσεις στην επόμενη διοίκηση.

Αν υπάρχουν φυσικά στον προϋπολογισμό καλώς, ή ακόμα εξετάζεται η δυνατότητα αν μπορούν να εξοφληθούν πριν τη λήξη της χρονιάς. Ειδάλλως θα αποφαίνεται αρνητικά για τις έκτακτες περιπτώσεις, ακόμα και  αν αφορούν ….Χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις.

Συνεπώς οι ρυθμοί είναι πολύ κατεβασμένοι  η εποπτεία είναι δεδομένη,  τόσο μάλιστα που να αναλογιζόμαστε και πάλι ποιος ο λόγος να μην αναλαμβάνουν οι νέες  διοικήσεις μετά τις εκλογές,  όπως γίνεται στις εθνικές.

Και γιατί  το μέτρο αυτό να ισχύει και για αυτούς οι οποίοι ήταν και στην προηγούμενη διοίκηση,  που δεν θα δεσμεύσουν τους άλλους για τις δικές τους αποφάσεις; Λόγου χάρη για να φέρουμε ένα μικρό παράδειγμα για το δήμο Κομοτηνής, γιατί να μην  μπορεί να αποφασίσει η διοίκηση που θα είναι και η ίδια την επόμενη θητεία;

Για τον προϋπολογισμό και το τεχνικό έργο όμως που είναι σοβαρά θέματα μπορούν όλοι να αποφασίσουν ακόμα και αυτοί που θα αποχωρήσουν.  Αλλά για άλλες έκτακτες μικροδαπάνες όχι.

Ακόμα και αν αφορούν χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις, αλλά ακόμα και πόσες άλλες. Αν θέλουμε για φέτος δηλαδή θεματικό πάρκο στην πόλη για τις γιορτές, θα το αποφασίσει η Αποκεντρωμένη και αυτό.

-----------

Τα θέλουν και τα λένε,  ή τους ξεφεύγουν; Έχουν επίγνωση της πραγματικότητας,  ή απλώς διακαής τους πόθος είναι να εμπλέξουν το νέο πρόεδρο του κόμματος στη μίζερη κομματική γραφειοκρατία και μέσω των ελεγχόμενων από αυτούς κομματικών οργάνων,  πολιτική γραμματεία,  κεντρική επιτροπή, πειθαρχικό, να τον αναγκάσουν να φύγει;

Η Ελένη Λαφτσή η και οι σύντροφοι που αποχώρησαν από τη Νομαρχιακή Επιτροπή της Ροδόπης,  γνωρίζουν πολύ καλά πως λειτουργούν επιλεκτικά αυτά τα όργανα που επικαλούνται. Καλοκαιριάτικα μάλιστα την κάλεσαν σε απολογία για τις δηλώσεις που έκανε περί ανάμειξης του προξενείου στις εθνικές εκλογές.

Ενώ τα ίδια όργανα έμειναν παντελώς αδρανή  εδώ και πολύ καιρό,  όταν προκλητικά τα πρωτοκλασάτα στελέχη της Ομπρέλας επιτέθηκαν και επί προσωπικού στο νέο πρόεδρο,  τον στοχοποίησαν με θεωρίες συνωμοσίας,  λειτουργώντας υπονομευτικά για το κόμμα.

Κι ούτε καν ίδρωσε  το αυτί κανενός στην επιτροπή δεοντολογίας. Δύο μέτρα και δύο σταθμά που προφανώς δεν μπορούν να στοιχειοθετηθούν ούτε ως παιδική σκέψη, πόσο δε μάλλον ως πολιτικό επιχείρημα.

Στην κουλτούρα της αριστεράς δεν περιλαμβάνεται ο αποκεφαλισμός,  λέει περισπούδαστα ο αρχηγός της Ομπρέλας Ευκλείδης Τσακαλώτος για την παραπομπή σε διαγραφές,  αλλά μάλλον η μνήμη του είναι τόσο κοντή και επιλεκτική που δεν θυμάται το 30% των βουλευτών του κόμματος που καρατόμησε ο Αλέξης Τσίπρας μετά το δημοψήφισμα και πριν τις δεύτερες κάλπες.

Τότε δεν διαμαρτυρήθηκε κανείς. Μήπως αυτοί δεν ήταν αποκεφαλισμοί;  Να πάμε γρήγορα στο συνέδριο μας και στην σύγκλιση της πολιτικής γραμματείας δηλώνει και η Έφη Αχτσιόγλου με τη στήριξη και  τις υπογραφές Ηλιόπουλου και Χαρίτση, μπαίνοντας χθες στο χορό των διαμαρτυρομένων.

Αυτοί ανήκουν όμως στην υποτιθέμενη σοβαρή ομάδα που διαφωνεί με το νέο πρόεδρο. Και  όπως εκτιμούν, η  κατάσταση που επικρατεί πλέον στο κόμμα δεν είναι μόνο ανησυχητική,  αλλά διαλυτική και οι πολιτικές διαφωνίες είναι σοβαρές.

Μάλλον  βρήκαν  τη χρυσή ευκαιρία να επανακάμψουν φαίνεται μετά την ήττα τους στις εσωκομματικές εκλογές. Και κάνουν  και περισπούδαστα μαθήματα περί ενότητας,  συλλογικότητας,  τήρησης των διαδικασιών και αρχές,  αναφερόμενοι και στη μακρά παράδοση εσωτερικής δημοκρατίας στο κόμμα.

Δηλαδή να υποθέσουμε η  δική τους δημοκρατία ανέχεται να αμφισβητείται δημόσια και να στοχοποιείται από βουλευτές ο νέος πρόεδρος; Και για τους συντρόφους αυτούς που το πράττουν να μην κάνουν ούτε μία αναφορά, ακόμα και όταν καταφέρονται επί προσωπικού και όχι επί πολιτικού επιπέδου,  όπως επικαλούνται;

--------

Μαθήματα πολιτικού ήθους προφανώς  αρνητικά,  μας διδάσκουν ορισμένοι σύντροφοι και κάποιοι το τερμάτισαν εντελώς,  όπως ο κος Βίτσας που ζητά από τον πρόεδρο να φύγει και να ιδρύσει ένα δικό του κόμμα. Άλλος ένας  κλειδοκράτορας του κόμματος.

Το σχέδιό τους είναι απλό. Να εξαναγκάσουν το νέο πρόεδρο να εγκαταλείψει το δικό τους «μαγαζί»,  όπως το αισθάνονται για να διαφεντεύουν αυτοί  στο τίποτα και στα μικρά ποσοστά του κόμματος που επιθυμούν, ως  πολιτικοί μεγάλου βεληνεκούς υποτίθεται.

Που σώπασαν όμως κυριολεκτικά για τις καρέκλες τους στο κόμμα και στην κυβέρνηση,  όταν έκαναν γαργάρα το περιβόητο δημοψήφισμα και την εντολή του ελληνικού λαού, αφού κατάλαβαν ότι οδηγούσαν τη χώρα στην καταστροφή.

Σώπασαν ακόμα και όταν ο Αλέξης Τσίπρας καρατόμησε δεκάδες συντρόφους τους. Δεν  αντέδρασαν ούτε στο  επώδυνο τρίτο μνημόνιο των 85 δις που φόρτωσαν τον ελληνικό λαό. Και ούτε  δεν τους πείραξε ακόμα η συνεργασία με τους ΑΝΕΛ και τον Πάνο Καμένο,  για να παραμείνουν στην κυβέρνηση.

Και  απέφυγαν να κάνουν την αυτοκριτική τους μετά από δύο μεγάλες και απανωτές ήττες στις εθνικές εκλογές. Διέλυσαν τις κομματικές οργανώσεις για να έχουν δικά τους πρόσωπα παντού και να διαφεντεύουν στο κόμμα και συρρικνώθηκαν σε τέτοιο βαθμό,  που ο «άνεμος» Κασσελάκης που τον υποτίμησαν,  διέλυσε τις αυταπάτες τους.

Και τώρα δίνουν τον τελευταίο αγώνα για να γαντζωθούν στο «καράβι» του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ  οι ίδιοι έκαναν τα πάντα για να βουλιάξει μία ώρα αρχύτερα. Αλλά ο αλεξιπτωτιστής,  το ξένο σώμα,  ο φυτευτός όπως τον αποκαλούν, κατάφερε να τους κατεβάσει από τα κομματικά τους βάθρα.