Μικροκομοτηναίικα 28-09-2023

Πολλά ερωτηματικά εγείρει η παράσταση διαμαρτυρίας που πραγματοποιήθηκε προχθές μεσημβρινές ώρες έξω από το κτίριο της περιφέρειας,  από γονείς και μαθητές του μειονοτικού γυμνασίου-λυκείου της Ξάνθης.

Ιδιαίτερα για την παρουσία και της προέδρου του μειονοτικού κόμματος, πολιτικών και του ψευτομουφτή. Αλλά και τις συνεχείς ανακοινώσεις της άτυπης Συμβουλευτικής και πολλών άλλων τέτοιων συλλόγων και οργανώσεων, αλλά και υποψήφιων συμβούλων της αντιπολίτευσης.

Το πρόβλημα που υπάρχει στο μειονοτικό γυμνάσιο-λύκειο της Ξάνθης,  είναι ότι όλοι μαθητές σχεδόν των οικισμών  του ορεινού όγκου,   δεν …..προτιμούν να πάνε στα δημόσια γυμνάσια, αλλά έρχονται στο κεντρικό της πόλης, που πιέζεται αφόρητα να λειτουργήσει.

Με αποτέλεσμα να γίνονται μαθήματα πρωινές, αλλά  και απογευματινές ώρες. Και ζητούν,  ίσως είναι ένα εύλογο αίτημα και προς αυτή την πλευρά ενδεχομένως θα πρέπει να το δει η πολιτεία, να βρεθεί λύση στο στεγαστικό πρόβλημα και να γίνονται μαθήματα το πρωί.

Αν και ο ρόλος της πολιτείας με βάση τις συνθήκες και τα πρωτόκολλα που υπάρχουν δεν είναι να χτίζει μειονοτικά,  άλλα δημόσια σχολεία. Παρόλα αυτά υπάρχει όμως και το θετικό παράδειγμα αντιμετώπισης με αίθουσες προκάτ στο  μειονοτικό  γυμνάσιο –λύκειο στην Κομοτηνή.

Όπου με καλή θέληση, διάλογο και συνεργασία όμως βρέθηκε λύση. Θα πρέπει να αντιληφθούν και οι υπεύθυνοι που βγάζουν τον κόσμο στο δρόμο και διαμαρτύρονται και μάλιστα κάποιοι παρεκτράπηκαν εντελώς πολιτικολογώντας, ότι δεν  είναι πολιτικά όργανα για να λειτουργούν με αυτόν τον τρόπο.

Και ιδιαίτερα 10 ημέρες πριν από τις εκλογές,  που συνειρμικά ο καθένας μπορεί να σκεφτεί και το λόγο μιας τέτοιας δυναμικής διαμαρτυρίας. Και προφανώς ο τρόπος αυτός δεν βοηθάει την εκπαιδευτική διαδικασία, αλλά  ούτε είναι  για το καλό των παιδιών.

Κάποιοι προσπαθούν να τραβήξουν τα πράγματα στα άκρα, μάλλον για τους  δικούς τους λόγους, λειτουργώντας  πολιτικά και δημιουργώντας ζητήματα εκεί που δεν υπάρχουν. Πιέζοντας καταστάσεις με την δημιουργία λανθασμένων εντυπώσεων,  στο πλαίσιο ενός εκπαιδευτικού αγώνα και διεκδικήσεων.

Και φυσικά οι κτιριακές υποδομές,  η τα νέα σχολεία δεν χτίζονται από τη μία μέρα στην άλλη. Και η συμμετοχή σε αυτούς τους αγώνες, πολιτικών αυτοδιοικητικών, του μειονοτικού κόμματος και του ψευτομουφτή, συνάμα με συλλόγους και άτυπες επιτροπές,  δεν προοιωνίζουν μία καθαρά μαθητική αντίδραση και  διαμαρτυρία των γονέων.

-------

Δυναμικά ξεκίνησαν πολλοί υποψήφιοι,  με υψηλές προσδοκίες,  σχέδια επί χάρτου και πολλές ελπίδες,  καταστρώνοντας σχέδια και στρατηγικές προσέγγισης των ψηφοφόρων και σταυρώνοντας μάλιστα και επί μέρες ορισμένοι ψηφοδέλτια, συγχρόνως με τις επαφές που κάνουν και τις περιοδείες.

Αλλά τώρα αντιλαμβάνονται ότι ο χρόνος δεν επαρκεί για όλα αυτά, βλέποντας  και τις πρακτικές  δυσκολίες, όπως  το ποιος θα τα μοιράσει και σε ποιους και αν πιάσουν τόπο χωρίς προσωπική επαφή.

Και για αυτό ήδη κάποιοι τα έχουν παρατήσει ασταύρωτα  στο σπίτι τους,  αφού βλέπουν ότι είναι μία απέλπιδα προσπάθεια χωρίς αντίκρισμα και χωρίς μεγάλο ποσοστό επιτυχίας. Εξάλλου δεν προλαβαίνουν κιόλας.

Ορισμένοι όμως αισθάνονται όπως ακριβώς οι υποψήφιοι φοιτητές,  που μετά από πολύ διάβασμα, κόπο και προσπάθεια,  όταν κάθονται στα θρανία για να δώσουν εξετάσεις,  εκτιμούν ότι έχουν πολλά κενά ακόμα και δεν θυμούνται τίποτα.

Ο  αγώνας όμως για τα κοινά είναι συνεχής και θυμίζει Μαραθώνιο, όχι δρόμο των 100 μέτρων και της τελευταίας στιγμής. Και  εφόδιο και όπλα είναι  η αναγνωρισιμότητα, η  κοινωνική και επαγγελματική καταξίωση,  οι αγώνες και η εμπειρία βέβαια που διαθέτει κάποιος.

Για να παίζει με τους όρους του πολιτικού παιχνιδιού της προσέγγισης και να πείθει ψηφοφόρους. Και όλα αυτά δεν προκύπτουν τυχαία,  ούτε στο παρά πέντε. Ακόμα επιβάλλονται και στην πολιτική κάποια πρόσωπα,  τα οποία γνωρίζουν την τέχνη της ψηφοφορίας, ή  έχουν και μηχανισμούς στήριξης.

Δηλαδή  χωρίς να διαθέτουν τα απαραίτητα προσόντα, γιατί  δεν εκλέγονται μόνο τα …καλά παιδιά και τα χρήσιμα στην κοινωνία,  όπως θέλουν να πιστεύουν οι πολλοί.  Όπως το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στην κοινωνία. Που όσους ψηφίζει είναι και ο καθρέφτης της,  που την αντιπροσωπεύει.

----------

Ειλικρινά είναι να απορεί κάποιος με το δήθεν πνεύμα συνεργασίας,  σεβασμού της δημοκρατίας και των αποφάσεων των μελών του κόμματος,  που διακατέχει πολλούς συντρόφους του ΣΥΡΙΖΑ.

Μόλις ανέλαβε ο νέος πρόεδρος μέσω δημοκρατικών  διαδικασιών φυσικά, κάποιοι    τρέχουν να παραιτηθούν και άλλοι διαφοροποιούνται ανοιχτά, θεωρώντας ότι δεν τους εκφράζει.

Άλλοι  τον επικρίνουν, ενώ θήτευσαν και υπουργοί επί κυβερνητικής θητείας του ΣΥΡΙΖΑ και τα βέλη τους χτυπούν και τον Αλέξη Τσίπρα, όπως για παράδειγμα ο Νίκος Φίλης. Αλλά τα όργανα του κόμματος δεν τους καλούν για να απολογηθούν.

Όπως είχαν καλέσει την Ελένη Λαφτσή να απολογηθεί,  για τις προεκλογικές της δηλώσεις στις παρεμβάσεις του προξενείου.  Επιλεκτικές ευαισθησίες μάλλον έχουν τα αρμόδια όργανα,  που ελέγχονται από την παλιά φρουρά.

Μέχρι τώρα  κάποιοι δεν αναλαμβάνουν ευθύνες και απορρίπτουν και τις προτάσεις που τους γίνονται από το νέο αρχηγό. Ενώ μέχρι πρότινος επιθυμούσαν διακαώς να έχουν πρωτεύοντα ρόλο στο κόμμα.

Ακόμα και ο διευθυντής της εφημερίδας του κόμματος παραιτήθηκε από τη θέση του. Θαρρείς και φταίει ο Στέφανος  Κασσελάκης,  που δεν τους διαβάζουν ούτε τα μέλη του κόμματος.

Δεν του δίνουν δηλαδή οι δήθεν  δημοκράτες και αριστεροί,  ούτε το στοιχειώδη χρόνο για να κινηθεί, να πάρει αποφάσεις,  αλλά ακόμα και να τον ελέγξουν στην πράξη,  για την καταλληλότητα του ως  νέου προέδρου.

Ξεκίνησαν όπως πάντα τον εσωκομματικό πόλεμο σε ότι τους ενοχλεί και όταν δεν είναι αυτοί στο τιμόνι της εξουσίας. Τότε ας μην εκπλαγούν, αν τελικά αλλάξουν τα πάντα στο κόμμα.  

---------

Δεν προσπαθούν καθόλου να κρύψουν τη χαρά τους στελέχη της τουρκικής κυβέρνησης αλλά και τουρκικά ΜΜΕ για την υπόθεση δωροδοκίας του γερουσιαστή Μενέντες, που  δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ήταν και ο ακραιφνής πολέμιος της διπλωματικής πολιτικής και τακτικής της Τουρκίας.

Καταδίκαζε σθεναρά τις επιθετικές τους ενέργειες και έβαζε βέτο ως πρόεδρος της επιτροπής  στην αγορά των πολεμικών αεροσκαφών F-35 και την αναβάθμιση των F16,  θεωρώντας ότι όλα αυτά η Τουρκία τα χρειάζεται για να στραφεί εναντίον άλλων γειτονικών χωρών.

Και θεωρούν τώρα οι Τούρκοι,  που ενδεχομένως υπάρχει η  προοπτική να φύγει από τη θέση του, ότι θα ανοίξει ο δρόμος για τον πλήρη εξοπλισμό τους και την αναβάθμιση των εξοπλιστικών τους συστημάτων από τις ΗΠΑ.

Και φυσικά αν γίνει αυτό οι σύμμαχοι Ευρωπαίοι και οι ΗΠΑ το επόμενο χρονικό διάστημα θα δουν μία διαφορετική Τουρκία,  όταν  ευοδωθούν οι στόχοι τους. Όπως ακριβώς και το παιχνίδι που παίζει με τον μεταναστευτικό,  δίνοντας μία διαφορετική εικόνα που περιγράψαμε χθες.

 Αυταπάτες όμως δεν μπορεί να έχει κάποιος με την  απαρέγκλιτη διπλωματική πολιτική της Τουρκίας και το ρόλο που προσπαθεί να παίξει στην περιοχή,  με τις καθαρά επιθετικές της ενέργειες σε  όλους τους γείτονες, αφού ήδη έχει δώσει πολλαπλά δείγματα γραφής.

Και φυσικά δεν χρειάζεται αυτά να τα εντοπίζει μόνο ένας γερουσιαστής και να θέτει βέτο, αλλά θα έπρεπε συλλήβδην να το αντιλαμβάνονται όλοι οι Αμερικανοί αξιωματούχοι, αλλά  και οι Ευρωπαίοι.