Χρ. Γιορδαμλής: «Η περιοχή χρήζει γενναίων αποφάσεων»

Πως η περιοχή «χρήζει γενναίων αποφάσεων» για να υπάρξει ανάπτυξη σε όλη την Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης έκανε λόγο ο Χρήστος Γιορδαμλής πρόεδρος του Δικτύου Βιομηχανιών Βιοτεχνιών ΑΜΘ. Ο κος Γιορδαμλής έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην ανάπτυξη της Θράκης και πως “αδικούνται” επιχειρήσεις της περιοχής μας σε σύγκριση με επιχειρήσεις που βρίσκονται κοντά στην πρωτεύουσα της χώρας. 

Πιο συγκεκριμένα τόνισε στο ράδιο Χρόνος 87.5fm πως «αυτό που δημιουργεί αθέμιτο ανταγωνισμό είναι ότι μια επιχείρηση από την Κομοτηνή ή την Ορεστιάδα για να εξάγει τα προϊόντα της είναι υποχρεωμένη να τα στείλει στο κοντινότερο λιμάνι που μπορεί να την εξυπηρετήσει ή στον κοντινότερο σιδηροδρομικό σταθμό που μπορεί να την εξυπηρετήσει. Όταν λοιπόν το κοντινότερο λιμάνι που λειτουργεί αποτελεσματικά είναι η Θεσσαλονίκη ή πολύ περισσότερο η Αθήνα γίνεται αντιληπτό ότι δεν φταίει η επιχείρηση. Είναι σαν να μας λέει έμμεσα (η πολιτεία) πως δεν θέλουμε επιχειρήσεις στην περιοχή μέχρι να γίνουν υποδομές. Ελπίζουμε να καταλήξει η πολιτεία σε αποφάσεις που θα ευνοούν τις επιχειρήσεις και γενικότερα την οικονομία της περιοχής».

«Ενέσεις αισιοδοξίας» για την περιοχή μας 
Ο κος Γιορδαμλής δεν φάνηκε ιδιαίτερα αισιόδοξος για την επιχειρηματική ανάπτυξη της περιοχής μας και δήλωσε πως προκειμένου η ΑΜΘ να “πιάσει” τους ρυθμούς ανάπτυξης της υπόλοιπης Ελλάδας και ιδιαίτερα της Νοτίου Ελλάδας «χρειάζεται ενέσεις αισιοδοξίας και ουσιαστικές αποφάσεις για να δείξει η πολιτεία ότι θέλει ισόρροπη περιφερειακή ανάπτυξη σε όλη την χώρα» ανέφερε.

Αναφορικά με τον Αναπτυξιακό Νόμο που ναι μεν προβλέπει μια “ειδική μεταχείριση” προς την Θράκη, αλλά κάνει διαχωρισμούς ανάμεσα σε ΠΕ Έβρου, Ροδόπης και Ξάνθη υπογράμμισε ότι «θα μπορούσε να φέρει ένα θετικό αποτύπωμα, εάν υπήρχαν τρένα και εάν λειτουργούσε το λιμάνι σήμερα. Η περιοχή έχει ένα σημαντικό ανταγωνιστικό μειονέκτημα (σ.σ. τις υποδομές). Οι αποφάσεις αυτές ναι μεν είναι μια καλή αρχή, αλλά δεν λύνουν το πρόβλημα».

Θέλοντας να δείξει την διαφορά -ιδιαίτερα στο κόστος παραγωγής- που υπάρχει μεταξύ μια επιχείρησης που εδρεύει στην Θράκη και μιας επιχείρησης που βρίσκεται στην Αθήνα έφερε το εξής παράδειγμα: «Εάν δύο επιχειρήσεις που η μια είναι κοντά στην Αθήνα έχει κόστος μεταφοράς 200.000 ευρώ, η ίδια επιχείρηση στην Θράκη θα έχει πάνω από 1 εκ. ευρώ κόστος μεταφοράς. Η περιοχή μας χρήζει πιο γενναίων αποφάσεων» κατέληξε.