(Φωτογραφίες) Όλη η «Κομοτηνή στο πιάτο» της Τσανακλείου

Στην ερώτηση τι είναι αυτό που χαρακτηρίζει την Κομοτηνή, η απάντηση είναι πάντα μία. Οι άνθρωποι, οι γεύσεις και οι μυρωδιές της! Αυτά τα στοιχεία συνέλλεξαν και κατέγραψαν οι συγγραφείς του βιβλίου «Κομοτηνή στο πιάτο» Θεανώ Πασχάλη και Ζαφείρης Τσάκος.

Στην παρουσίαση του βιβλίου για πρώτη φορά όλοι οι δημιουργοί μαζεύτηκαν στον αύλειο χώρο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κομοτηνής για να το γιορτάσουν, το απόγευμα της Τετάρτης 31 Μαΐου. Στην προσπάθεια να αποτυπώσουν το γαστρονομικό μωσαϊκό της περιοχής οι δύο συγγραφείς βρήκαν αρωγούς ανθρώπους που δραστηριοποιούνται στο πολιτιστικό υπόβαθρο της πόλης και συγκέντρωσαν 174 αυθεντικές συνταγές από 20 διαφορετικές πληθυσμιακές ομάδες της πόλης.

Η γέννηση της ιδέας… εν μέσω καραντίνας

Η συγγραφή του βιβλίου ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2020 και αφορμή ήταν μία στιγμή μαγειρικής των δύο συγγραφέων. Το βιβλίο χωρίζεται σε 3 μέρη, το πρώτο μέρος αφορά μία γαστρονομική έρευνα για τον τρόπο εξέλιξης του γαστρονομικού μωσαϊκού της Κομοτηνής πάνω από 100 χρόνια. Η Κομοτηνή είναι πόλη που δέχθηκε μεγάλες προσφυγικές ροές με ορόσημο το 1922, έτος που η «πολίτικη κουζίνα» και όχι μόνο εισέβαλλε στην μαγειρική κουλτούρα της. Το δεύτερο μέρος είναι το κομμάτι της προφορικής ιστορίας.  Οι δύο συγγραφείς πήραν συνεντεύξεις από τις γυναίκες που εκπροσώπησαν όλους τους πολιτιστικούς συλλόγους της πόλης και το τρίτο μέρος είναι αφιερωμένο στις συνταγές.

Βιβλίο δοσμένο με αγάπη για την πόλη 

«Μεταπολεμικά, η τροφή και η μαγειρική λειτουργούν ως πολιτισμικοί κώδικες που φανερώνουν πολλά για τις ταυτότητες των ανθρώπων στις κοινωνικές επιστήμες», ανέφερε εισαγωγικά για το βιβλίο η αναπληρώτρια καθηγήτρια Κοινωνικής Ανθρωπολογίας στο τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας Βασιλική Κράββα.

Τόνισε πως το βιβλίο «Κομοτηνή στο πιάτο» φλερτάρει με την επιστήμη της κοινωνιολογίας και την επιτόπια έρευνα. «Αυτό το βιβλίο μπορεί να μην είναι γραμμένο από ανθρωπολόγους αλλά με αυτή την αγάπη και το πάθος για την Κομοτηνή θέτει στο κέντρο των άνθρωπο», συμπλήρωσε.

Η ταυτότητα των συνταγών και οι συνεντεύξεις

Για την ταυτότητα των συνταγών, ένας εκ των συγγραφέων ο Ζαφείρης Τσάκος έφερε ως παράδειγμα τις συνταγές των παλιννοστούντων ομογενών από την Ρωσία που αποδεικνύουν την οικονομική ευρωστία τους. «Οι συνταγές τους είναι ακριβές για να εκτελεστούν και πλούσιες σε πρωτεΐνες για να επιβιώσουν στο πολικό ψύχος που αντιμετώπιζαν», εξήγησε και δεν έκρυψε την προτίμησή του στους γκιοζλεμέδες. Πρόκειται για μία τούρκικη συνταγή που γίνεται με ζύμη που ανοίγεται σε πολύ λεπτό φύλλο, σαν λεπτή κρέπα, την οποία πασπαλίζουν με γέμιση που ανταποκρίνεται ανάλογα στις διάφορες προτιμήσεις.

«Αν και έγινε στο μέσω της καραντίνας και υπήρχε μία δυσκολία στην προφορική ιστορία, ήταν μία εξαιρετική διαδικασία η οποία κράτησε λίγο παραπάνω αλλά το αποτέλεσμα ήταν συγκλονιστικό», ανέφερε ο συγγραφέας.

Το στοιχείο που μάγεψε την έτερη συγγραφέα Θεανώ Πασχάλη ήταν η επαφή που είχε με τις γυναίκες, «ξεδίπλωσαν όλη την προσωπικότητά τους και τις αναμνήσεις τους σαν να με ήξεραν από πάντα», εξήγησε η συγγραφέας.

Ο μπουφές έκλεψε τις εντυπώσεις

Τις εντυπώσεις όπως ήταν φυσικό έκλεψε ο μπουφές με τα φαγητά του βιβλίου, ο οποίος ταξίδεψε τους παρευρισκόμενους άλλους σε γνωστές και άλλους σε άγνωστες γεύσεις. Το κέικ καρυδιού των Αρμενίων, το κασίρ τουρκική σαλάτα, το ταλατόρι των Ανατολικορωμυλιωτών ως κρύα σούπα, οι λαχανοντολμάδες, τα φιογκάκια και οι λαλαγγίτες με μαρμελάδα γέμισαν με τις μυρωδιές τους την αυλή της Τσανακλείου, με τη συνοδεία του θρακιώτικου κρασιού Κίκονες. 

Αλεξάνδρα Καρδαμήλα