Με ρακί και κιθάρα, παρουσιάστηκε το νέο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη

Κρητική ρακί, ελιές και λουκούμια περίμεναν τους βιβλιοφάγους της Κομοτηνής στην αυλή της Τσανακλείου το βράδυ της Πέμπτης 02/06. Εκεί, ο δημοφιλής συγγραφέας Σπύρος Πετρουλάκης παρουσίασε το νέο του βιβλίο «Κατά Ιωάννη», υπέγραψε αντίτυπα και συνομίλησε με τους αναγνώστες.

Μαζί του ήταν η φιλόλογος Ρένα Σαμαρά-Μάινα, ενώ αποσπάσματα από το βιβλίο ανέγνωσε η συγγραφέας και ιστορικός Λεύκη Σαραντινού. Την εκδήλωση πλαισίωσαν με μουσική η Λεύκη Σαραντινού, ο Βασίλης Βαφειάδης και ο συγγραφέας. Η βιβλιοπαρουσίαση διεξήχθη σε συνεργασία με τα Βιβλιοχαρτοπωλεία «Βαφειάδης», τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Κομοτηνής, στο πλαίσιο των δράσεων που υλοποιούνται με την ΚΟΙΝΣΕΠ «Κομοτηνή Εν Δράση» και τον Σύλλογο Κρητών Ν. Ροδόπης «Ο Ψηλορείτης».

Το βιβλίο

Χανιά, σήμερα
Στην Ιερά Μονή της Παναγιάς Ακρωτηριανής ο συντηρητής έργων τέχνης Σταύρος Βεγράκης ανακαλύπτει μια αριστουργηματική και συνάμα «βλάσφημη» εικόνα, που κανείς δεν θα περίμενε να βρίσκεται σ’ ένα μοναστήρι. Ποιος είναι, άραγε, ο άγνωστος δημιουργός της, του οποίου την τέχνη χαρακτηρίζει ένας γνήσιος και απαράμιλλος ρεαλισμός, και κυρίως πώς έφτασε να ακολουθήσει μια τόσο τολμηρή τεχνική στις αγιογραφίες του; Σε ένα ταξίδι του στη Σμύρνη ο Βεγράκης θα βρει την άκρη της ιστορίας σε ένα εντελώς απρόσμενο μέρος. Επιστρέφοντας στα Χανιά, θα του αποκαλυφθεί μια τραγική ιστορία, βαθιά θαμμένη στη μνήμη της πόλης.

Χανιά, 1900-1922
Μια μάνα ψαλιδίζει με άκαρδο πείσμα τις φτερούγες που πάνε να φυτρώσουν στις πλάτες του παιδιού της. Ξεφεύγοντας για λίγο από το υγρό υπόγειο, τη φυλακή του, ο Ιωάννης, ένας «ατελής» άνθρωπος, πασχίζει να φτάσει στην τελειότητα. Ο νεαρός ζωγράφος τολμά το αδιανόητο, αδιαφορώντας για το τίμημα. Βλασφημία ή ωδή στον έρωτα είναι η δημιουργία του; Ποιος, όμως, μπορεί να κρίνει την τέχνη που πηγάζει από την αλήθεια της ψυχής; Στη δίνη της ανασφάλειας και των τραγικών ιστορικών γεγονότων, δύο νέα παιδιά δεν διστάζουν να ερωτευτούν μέχρις εσχάτων. Έναν αιώ¬να μετά, η αγάπη, η ανθρώπινη αναλγησία και το φοβερό τέλος είναι αδύνατο να ξεχαστούν…