Η 25η Μαρτίου τους βρήκε στην ψηλότερη κορυφή της Ροδόπης

Η πρώτη γνωριμία τους με τα βουνά της Ροδόπης έγινε προ διμήνου και ήταν η αφορμή για μία πιο οργανωμένη εξόρμηση στην ψηλότερη κορυφή του νομού Ροδόπης. Παπίκιο ή «Αητόβουνο», στα βήματα των μοναχών του 11ου αιώνα, περπάτησαν 38 μέλη του ΕΟΣ Θεσσαλονίκης με την προσθήκη 7 μελών του Ορειβατικού Συλλόγου Κομοτηνής ανήμερα της 25ης Μαρτίου. 

Το Παπίκιο είναι ένα από τα βουνά που προσελκύει πολλούς ορειβάτες και περιπατητές. Ενδεχομένως και η τοποθεσία του το ευνοεί ιδιαίτερα, λόγω δυσκολίας στην προσβασιμότητα και υψoμετρικής διαφοράς. Σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσαμε να πούμε ότι υστερεί ενδιαφέροντος, ποικιλομορφίας σε χλωρίδα και πανίδα, και σε αρχαιολογικό «πλούτο» από άλλες κορυφές της Ελλάδας. Η ανάβαση έχει ιδιαίτερο βαθμό δυσκολίας. Από το όρος Παπίκιο σχηματίζονται οι ποταμοί Βοζβόζης (στην αρχή του ονομάζεται Χιονόρεμα) που καταλήγει στη λίμνη Ισμαρίδα, και ο Ασπροπόταμος ή Τραύος που καταλήγει στην λίμνη Βιστωνίδα.

Η θέα από ψηλά είναι εκπληκτική με αυξημένη ορατότητα προς τον κάμπο της Κομοτηνής, το Πόρτο Λάγος, ακόμα και τη Θάσο. Αρκεί βέβαια να μη συναντήσετε ομίχλη γιατί τότε για να δείτε όλα τα παραπάνω, θα πρέπει να βάλετε τη φαντασία σας...να δουλέψει. Αυτό έπραξαν και οι ορειβάτες από την Θεσσαλονίκη και το αποτέλεσμα τους δικαίωσε. Και μπορεί λόγω ομίχλης να μην κατάφεραν να δουν μέχρι τη...Θάσο, όμως η διαδρομή τους αντάμειψε με την ομορφιά της. 

Ανήμερα της εθνικής επετείου, 38 φίλοι από τον Ορειβατικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης, επισκεπτόμενοι τις ημέρες αυτές την Κομοτηνή (την προηγούμενη ημέρα επιχείρησαν διαδρομή στη κορυφή Ίσμαρος-Μαρώνειας), με την προσθήκη 7 μελών του Ορειβατικού Συλλόγου Κομοτηνής, δημιούργησαν μια ομάδα που περπάτησε μέχρι την κορυφή του Παπικίου. Ο καιρός, αν και βροχερός την προηγούμενη, έδειξε συναινετικός στο εγχείρημα και δεν χάλασε το χατίρι της παρέας, η οποία από την αρχή έδειξε τη διάθεσή της αφού κατά την πορεία χωρίστηκε σε δύο γκρουπ, εκείνο που θα ανέβαινε στην κορυφή, και εκείνο που θα κάλυπτε το μισό της. Το φρέσκο χιόνι αλλά και η ομίχλη της διαδρομής από τα 1.000 μέτρα, δεν απέτρεψε τους 31 συνολικά ορειβάτες να φτάσουν στα 1.483 μ. της κορυφής, όμως αυτό δεν τους πτόησε. 

Οι πρόεδροι των δύο αδελφών Συλλόγων αντάλλαξαν χαιρετισμούς, με τον πρόεδρο του ΕΟΣ Κομοτηνής Γιώργο Πετροσιάν να λέει στον "Χ" "ήταν τιμή μας που ήρθαν, γιατί συνήθως ταξιδεύουν προς τα κάτω και όχι προς την Θράκη". Μάλιστα για τους περισσότερους από την Θεσσαλονίκη ήταν η πρώτη φορά που πραγματοποιούσαν ανάβαση στη Ροδόπη. Οι συμμετέχοντες αποθανάτισαν τη στιγμή με αναμνηστικές φωτογραφίες κάτω από την ελληνική σημαία στο ψηλότερο σημείο του νομού Ροδόπης. Υπεύθυνοι από τον ΕΟΣ Κομοτηνή οι Χ. Γανίτης, Π. Γιατζόγλου, Κ. Μπραντής, Γ. Γκαϊντατζής και Γ. Πετροσιάν. 

Η ομάδα στη συνέχεια διασχίζοντας το Φυλάκιο Μαχαίρα και το αναδασωμένο δάσος με Θασίτικη πεύκη που εκτείνεται από το καταφύγιο της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης μέχρι τον οικισμό Θάμνα, κατέληξε σε εστιατόριο της περιοχής όπου και τήρησε το έθιμο της ημέρας. 

Τα μέλη των δύο συλλόγων ανανέωσαν το ραντεβού τους για την επόμενη χρονιά, με πρόσκληση εκ μέρους του ΕΟΣ Κομοτηνής για φιλοξενία των ορειβατών από την Θεσσαλονίκη στο καταφύγιο του συλλόγου στη Ροδόπη.