«Ψίχουλα» δίνουν στις τοπικές κοινότητες οι ανεμογεννήτριες

Σημαντική μεν, αλλά μικρή σε σύγκριση με τους τεράστιους τζίρους των εταιριών, είναι η συμβολή των εταιριών ανεμογεννητριών στις Τοπικές Κοινότητες της Ροδόπης που έχουν γεμίσει αιολικά πάρκα, κυρίως στα ορεινά του Δήμου Αρριανών. Σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία, επιβάλλεται στις εταιρίες ειδικό τέλος 1% υπέρ καταναλωτών και 1,7% υπέρ Δήμων για τοπικά έργα. Πρόκειται για ποσά που παρακρατούνται αυτόματα από τις πληρωμές προς τα αιολικά πάρκα με σκοπό να μειώνουν το λογαριασμό ρεύματος των οικιακών καταναλωτών και αντιστοιχούν στο 1% του τζίρου των έργων. Και πράγματι το επιτυγχάνουν σε αρκετά ικανοποιητικό βαθμό.

Με πρόσφατη απόφαση του Υπουργείου Περιβάλλοντος & Ενέργειας δημοσιοποιήθηκαν τα ποσά ανά κοινότητα που θα λάβουν οι καταναλωτές για την παραγωγή ΑΠΕ του έτους 2020. Στις ίδιες κοινότητες, οι Δήμοι οφείλουν να διαθέτουν για τοπικά έργα το μέγιστο μέρος των ποσών που αποδίδονται σε αυτούς και ισούνται με το 1,7% του τζίρου των έργων. Σύμφωνα με την Ελληνική Επιστημονική Ένωση Αιολικής Ενέργειας «μεγάλη είναι η ενίσχυση που προσφέρει η διανομή του λεγόμενου “τέλους 1%” στους οικιακούς καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας που διαμένουν σε περιοχές (Τοπικές και Δημοτικές Κοινότητες) της Ελλάδας όπου λειτουργούν αιολικά πάρκα». Το συνολικό ποσό για το 2020 είναι 28,8εκ€. Από αυτό: 10,7εκ€ χρησιμοποιούνται για τη μείωση των λογαριασμών των καταναλωτών, 18,1εκ€ χρησιμοποιούνται για τοπικά έργα που πρέπει να εκτελούνται από τους Δήμους. Το 82% αυτών των ποσών, συνολικά 23,5 εκατ. ευρώ, προέρχεται από τα αιολικά πάρκα.

Τι παίρνουν οι Δήμοι της Ροδόπης
Στις υψηλότερες θέσεις πανελλαδικά συγκαταλέγεται ο Δήμος Αρριανών που έχει λαμβάνειν 496.000€, εκ των οποίων 200.000€ στην κοινότητα Κέχρου, 172.000€ στην κοινότητα Οργάνης, 33.000€ στην κοινότητα Δρύμης, 43.000€ στην κοινότητα Νέδας, 45.000€ στην κοινότητα Πλαγιάς.

Στον Δήμο Κομοτηνής δίνονται 75.000€ στην κοινότητα Κοσμίου, στον Δήμο Μαρωνείας-Σαπών 60.000€ στην κοινότητα Νέας Σάντας, στον Δήμο Ιάσμου 19.000€ στην κοινότητα Αμβροσίας. Στον γειτονικό Έβρο, 333.000€ παίρνει ο Δήμος Αλεξανδρούπολης με τη μερίδα του λέοντος (233.000€) στην κοινότητα Αισύμης.

1% από τις εταιρίες, γιατί όχι 100%… αλλιώς;
Τα παραπάνω ποσά δεν είναι καθόλου αμελητέα, ιδίως όταν αφορούν μικρές κοινότητες των οποίων η τοπική οικονομία πράγματι έχει βοηθηθεί από τα αιολικά πάρκα, κι οι κάτοικοι έχουν ελαφρυνθεί στους λογαριασμούς. Γι’ αυτό άλλωστε στις περισσότερες περιπτώσεις, οι Τοπικές Κοινότητες εισηγούνται θετικά στην τοποθέτησή τους.

Το παραπάνω όμως είναι το «δέντρο», αφού το «δάσος» είναι ο προβληματισμός, γιατί οι Δήμοι δεν μπορούν να προχωρήσουν μεγάλα έργα ενεργειακής αυτονομίας, 100% ανταποδοτικά για τους δημότες. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Δήμου Κομοτηνής που εδώ και μερικές εβδομάδες έχει καταθέσει πλήρη φάκελο στον ΔΕΔΔΗΕ, για να λάβει άδεια εγκατάστασης και λειτουργίας δύο μεγάλων φωτοβολταϊκών πάρκων έξω από την πόλη, που θα καλύψουν τις ανάγκες οδοφωτισμού και ηλεκτροδότησης των δημόσιων κτιρίων. Δεδομένης της ενεργειακής κρίσης, ένα τέτοιο έργο, πλήρως μελετημένο, θα έπρεπε να προχωρήσει άμεσα, ωστόσο φαίνεται ότι για τα μεγάλα ενεργειακά έργα στη χώρα μας αδειοδοτήσεις εξασφαλίζουν κυρίως εταιρίες κολοσσοί του χώρου.

Φωτογραφίες: Λ. Καψάλης