Το ΤΕΦΑΑ «έδωσε αίμα» στην Κομοτηνή για να την ευχαριστήσει

Περίπου 100 φιάλες αίμα μάζεψαν οι φοιτητές του ΤΕΦΑΑ Κομοτηνής στην καθιερωμένη –εδώ και 21 χρόνια- αιμοδοσία της σχολής τους. «Κάθε χρόνο μαζεύουμε 100-120 φιάλες αίμα, και αυτός είναι ένας τρόπος για να πουν ευχαριστώ οι φοιτητές μας στην τοπική κοινωνία. Εμείς δεν έχουμε σύλλογο, δωρίζουμε όλο το αίμα στην Κομοτηνή (εν. στο Νοσοκομείο) για το καλό που μας κάνει» λέει στον «Χ» ο καθηγητής Γιώργος Κώστα, που χαρακτηρίζει την αιμοδοσία ως την «κορύφωση του εθελοντισμού», ο οποίος άλλωστε είναι αναπόσπαστο κομμάτι του αθλητισμού.

Στον αίθριο χώρο της σχολής στήθηκαν τέσσερις καρέκλες αιμοδοσίας, που ήταν «συνέχεια γεμάτες» σύμφωνα με τον κο Κώστα, ενώ ήδη οι τριτοετείς της σχολής, σχεδιάζουν την επόμενη αιμοδοσία, που η ευθύνη της βαρύνει πάντα τους τεταρτοετείς.

Άλλωστε κάθε χρόνο, η προετοιμασία της αιμοδοσίας ξεκινάει κάθε χρόνο από την 1η Οκτωβρίου, ώστε να γίνουν οι διασυνδέσεις, να διαμορφωθεί ο χώρος και να σχεδιαστούν από τα παιδιά οι παράλληλες δράσεις. 

Η αιμοδοσία του ΤΕΦΑΑ είναι και ένα πρότζεκτ για τους φοιτητές του, καθώς αποτελεί αντικείμενο μαθήματος, όμως το βασικό για τον κο Κώστα είναι προωθεί την έννοια του εθελοντισμού και βάζει βάσεις για την πραγματοποίηση της διασύνδεσης του πανεπιστημίου με την τοπική κοινωνία κάτι το οποίο «εδώ και χρόνια συζητά η ακαδημαϊκή κοινότητα», όπως λέει ο καθηγητής. 

«Δύναμη ψυχής» για τη δωρεά μυελού των οστών
Στη δράση συμμετείχε και ο σύλλογος καρκινοπαθών και φίλων ν. Ροδόπης «Δύναμη Ψυχής», προτάσσοντας την ανάγκη δωρεάς μυελού των οστών.  «Βλέπουμε ότι υπάρχει μεγάλο πρόβλημα στην ενημέρωση των παιδιών και βασικός μας στόχος είναι αυτός: να υπάρξει πρώτα ενημέρωση και μετά να γίνει εγγραφή» τόνισε η Ζωή Αποστολίδου, που συμμετέχει στον σύλλογο «Δύναμη Ψυχής», κι έχει εκπαιδευτεί πάνω στο θέμα της δωρεάς μυελού των οστών από το «Όραμα Ελπίδας».

Πάντως και η κα Αποστολίδου υπερθεμάτισε την επιτυχία της διοργάνωσης καθώς και πολύ αίμα προσφέρθηκε, αλλά προωθήθηκε σημαντικά και η δωρεά μυελού των οστών, αφού ως γνωστόν «ένας συμβατός δότης μπορεί να σώσει τη ζωή ενός νοσούντα από διάφορες νεοπλασματικές, αιμοτολογικές ασθένειες», όπως είπε η κα Αποστολίδου.