15/03/2011

Επειδή ο διάλογος και η υψηλή ανάλυση του τι χάσαμε και τι κερδίσαμε στη μάχη των Βρυξελλών θα λάβει εμετικές διαστάσεις, αν θέλουμε να αξιολογήσουμε το γεγονός θα αναφέρουμε απλώς ότι πήραμε παράταση χρόνου μεταθέτοντας το πρόβλημα σε άλλες καλένδες και διαφορετικές εξουσίες.

Η επιμήκυνση θα γινόταν έτσι και αλλιώς, αφού δεν υπήρχε καμία περίπτωση να πάρουν τα χρωστούμενα τόσο νωρίς, η μείωση όμως επιτοκίου με όφελος 6 δις έδειξε ότι με μια κίνηση καλύτερη στην οικονομική σκακιέρα, θα μπορούσαν να αποφευχθούν και τα δυσβάσταχτα οικονομικά μέτρα εναντίoν των εργαζομένων.

-Κάλιο αργά – παρά ποτέ, θα μας πείτε, αλλά και κέρδος ήταν ακόμη και η αγορά ομολόγων απ’ ευθείας από το μηχανισμό στήριξης.

-Όλα αυτά βέβαια για να υλοποιηθούν έχουν ως βασική προϋπόθεση την εκποίηση ασημικών της τάξης των 50 δις ευρώ σε τρία χρόνια και εκεί αρχίζουν τα δύσκολα, γιατί όλα θα εξαρτηθούν από τις πολιτικές που πρέπει να εφαρμοστούν άμεσα.

-Και φυσικά, τα μέτρα που θα δρομολογηθούν από εδώ και πέρα θα είναι τόσο σκληρά που πολλοί θα αναπολούν την περσινή χρονιά.

Τα φιλιά στη Μέρκελ και στον Σαρκοζί απέδωσαν και σκέφτηκαν ως Πόντιοι Πιλάτοι να διώξουν το πρόβλημα από πάνω τους για τα επόμενα χρόνια, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι εμείς αδυνατούμε να πουλήσουμε τα 50 δις με τις ιδιωτικοποιήσεις, ενώ αυτοί γνωρίζουν εξίσου καλά, ό,τι και αν ισχυριζόμαστε δημόσια, ότι δεν μπορούμε να πληρώσουμε το χρέος.

-Η χημειοθεραπεία στο καρκίνωμα του χρέους πρόσκαιρα θα βοηθήσει, αλλά ο καρκίνος πάλι θα φουντώσει με τις ίδιες πολιτικές.

-Η κατάσταση θυμίζει ένα ανέκδοτο που λεγόταν για την πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση που κατέρρευσε και τους εργαζόμενους που πληρωνόταν αντί πινακίου φακής.

-«Εμείς κάνουμε ότι δουλεύουμε και αυτοί προσποιούνται ότι μας πληρώνουν».

-Ο επίλογος είναι ότι ο πρωθυπουργός με την πίστωση χρόνου που πήρε μετέθεσε την έξοδό του στη γενική γραμματεία του ΟΗΕ προς τον Σεπτέμβρη, θα προχωρήσει άνετα, όχι όμως τώρα, σε ανασχηματισμό, παίρνοντας το παιχνίδι στα χέρια του, θα πάρει γρήγορα επώδυνα μέτρα, κλείνοντας συγχρόνως και τα σενάρια εκλογολογίας.

-Γιατί οι επόμενες εκλογές θα είναι χωρίς Γιώργο Παπανδρέου.

-Όσο για τον συντοπίτη μας υφυπουργό Γιώργο Πεταλωτή, έδωσε τις εξετάσεις του στον Γιώργο Παπανδρέου και στις επόμενες αλλαγές θα βρίσκεται ανάμεσα στα ισχυρά χαρτιά, στο πόκερ του ανασχηματισμού.

Μπορεί εμείς, στη δίνη των οικονομικών προβλημάτων, να τοποθετούμε σε δεύτερη μοίρα την απογραφή του πληθυσμού στην Ελλάδα, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και στη γειτονιά μας,  στα Βαλκάνια,  οι Τουρκικές εφημερίδες δίνουν μεγάλη έμφαση στο γεγονός αυτό.

-Και φυσικά, σε διπλωματικό επίπεδο οι συναντήσεις πολιτικών παραγόντων Τουρκίας και Βορείων γειτόνων μας, έχουν ενταθεί τελευταία.

-Στόχος είναι στα μαγειρέματα που θα γίνουν σε Κόσσοβο, Σκόπια, Αλβανία, να αναδειχτεί ο αμιγής εθνικός και θρησκευτικός χαρακτηρισμός των πληθυσμών που διαβιούν εκεί και να εξαφανίσουν πάλι ως δια μαγείας τους Έλληνες που διαβιούν σε Αλβανία και Κόσσοβο.

-Ας μην ξεχνάμε ότι η ακμάζουσα ελληνική κοινότητας της Αλβανίας των 500.000 ομογενών μας στην προηγούμενη απογραφή- μαϊμού του Φάτος Νάνο καταγράφηκε σε 60.000 Έλληνες που διαβιούν σε 99 χωριά.

-Και βέβαια, δεν καταγράφηκε με τίποτα το 30% της Βλάχικης κοινότητας που δηλώνει την ελληνική της καταγωγή και ανέρχεται σε πληθυσμό 100.000 ανθρώπων.

-Στα Σκόπια, όπως δήλωσε ο Κίρο Γκλιγκόροφ το 1993, ζούσαν 100.000 Ελληνόβλαχοι, αλλά ουδεμία προσπάθεια γίνεται από την ελληνική κυβέρνηση να καταγραφούν, ως διπλωματικό αντίβαρο στα Σκόπια που μιλούν για μια ανύπαρκτη «μακεδονική» μειονότητα στη Β.Ελλάδα.

-Η Ελλάδα, βέβαια, από την πλευρά της, ως δημοκρατική χώρα, δε μαγειρεύει κανένα στοιχείο και ενδεχομένως θα προκύψουν τραγελαφικά στοιχεία, αφού πρέπει να καταγραφούν οι εθνικές και θρησκευτικές ομάδες.

-Προς μεγάλη τέρψη και ευχαρίστηση, θα πανηγυρίζουν την επόμενη ημέρα Τούρκοι και Βαλκάνιοι ηγέτες του «μουσουλμανικού τόξου» και ο «ιδιώτης» Αχμέτ Νταβούτογλου θα τρίβει τα χέρια του για τους σχεδιασμούς της επόμενης ημέρας.

-Και η απογραφή αυτή του Απριλίου, θα σημάνει και το νέο πλαίσιο πολιτικής που θα εφαρμοστεί στα Βαλκάνια, αφού θα αναδειχτούν και πολλές ιδιαιτερότητες, εθνικές και θρησκευτικές, ιδιαίτερα σε χώρες της άλλοτε ισχυρής Γιουγκοσλαβίας.

Οι παρουσιάσεις των βιβλίων πολιτικών και δημοσιογράφων που από πολιτική αβροφροσύνη αγκαλιάζονται από πολιτικούς όλων των κομμάτων, δείχνει το πνεύμα συνεργασίας που πρέπει να έχουν και στη Βουλή.

-Η παρουσίαση του βιβλίου του Ευριπίδη Στυλιανίδη στην Κομοτηνή αγκάλιασε όλους τους πολιτικούς της χώρας και το αδιαχώρητο που δημιουργήθηκε στην αίθουσα της περιφερειακής ενότητας προφανώς θεωρείται επιτυχία, που χαροποίησε ιδιαίτερα τον συγγραφέα του.

-Στο βιβλιοπωλείο, όμως, «Ευριπίδης» στο Χαλάνδρι, εκτυλίχθηκαν σκηνές απείρου κάλλους στην παρουσίαση ενός άλλου βιβλίου του δημοσιογράφου της «Ελευθεροτυπίας» Τάσου Παππά «Αμήχανη Αριστερά».

-Αμήχανοι και εμβρόντητοι έμειναν οι ομιλητές Ανδρέας Λοβέρδος και Άρης Σπηλιοτόπουλος, αφού μια ομάδα 50 διαδηλωτών διέκοψαν την παρουσίαση και την ματαίωσαν τελικά.

-Φωνάζοντας συνθήματα όπως «ούτε στο Χαλάνδρι, ούτε πουθενά, έξω οι υπουργοί από τη γειτονιά», «το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ και ληστεύει τον λαό», «ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, λιτότητα, ανεργία και τρομοκρατία» και «Ούτε στην Υπατία, ούτε στη Νομική, η εστία μόλυνσης είναι η Βουλή».

-Το κράξιμο, λοιπόν, συνεχίζει να δυσκολεύει την όμορφη εικόνα συναίνεσης που προσπαθούν να μας παρουσιάσουν με τα διακομματικά πάνελ στις παρουσιάσεις βιβλίων και τις ημερίδες και πολλές φορές προκαλεί η επιλογή κάποιων ομιλητών.

-Αναγνωρίσιμα πρόσωπα στην πολιτική και δημοσιογραφία που συνήθως η επιλογή τους γίνεται από ανθρώπους που συμμετέχουν στο σύστημα των συγκοινωνούντων δοχείων, που σε αγαστή συνεργασία ο ένας στηρίζει τον άλλο.

-Θαρρείς και χάθηκαν οι νηφάλιες φωνές, οι σοβαροί επιστήμονες και εκπαιδευτικοί εκτός συστήματος και οι δημοσιογράφοι που δε χρησιμοποιούν την πένα τους και τη γλώσσα τους για δημόσιες σχέσεις.

-Ενδεχομένως, όμως, το κράξιμο που θα γίνεται πιο τακτικά από εδώ και πέρα, ίσως συνετίσει ορισμένους.

-Ο «πολιτικός και δημοσιογραφικός» πολιτισμός έχει και τα όρια του.

Κυριακή της Ορθοδοξίας προχθές, μεγάλη γιορτή για τη Θρησκεία μας και οι πολιτικές παρουσίες στο ναό του Αγίου Γεωργίου και στην αίθουσα τελετών του γηροκομείου ήταν μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού.

-Σχολιάστηκε, βέβαια, δυσμενώς από πολλούς και δεν μπορείς παρά να δώσεις δίκαιο σε ορισμένους, που ζήτησαν απαντήσεις στο ερώτημα – γιατί άραγε συνωστίζονται όλοι για να δώσουν τα διαπιστευτήρια τους στον πρόξενο σε κάθε ραμαζάν Μπαϊράμι, αλλά  αγνοούν μια μεγάλη γιορτή της χριστιανοσύνης.

-Μην είστε και τόσο γκρινιάρηδες, αφού στην Ανάσταση και στη Γέννηση του Χριστού σχεδόν όλοι δίνουν το παρόν.