Μικροκομοτηναίικα 01-10-2024

Μετά από τόσα χρόνια απραξίας στο αίτημα πολλών αγροτών για την εκβάθυνση της λιμνοδεξαμενής του Νέου Σιδηροχωρίου, είδαν επιτέλους κάποια σκαπτικά μηχανήματα να πιάνουν δουλειά.
Εξάλλου η λιμνοδεξαμενή αυτή άδειαζε πριν της ώρας της κυριολεκτικά και έμεναν απότιστα χιλιάδες στρέμματα χωράφια προς το τέλος καλλιεργητικής περιόδου, στα επίμαχα τελευταία και καθοριστικά για την παραγωγή ποτίσματα.
Αιτία η μικρή χωρητικότητα. Ενώ έγινε ένα μεγάλο έργο παλαιότερα για να τροφοδοτείται με αγωγό από τον ποταμό Λίσσο. Φέτος βέβαια με τις μεγάλες θερμοκρασίες και την έντονη λειψυδρία το νερό εξαντλήθηκε πολύ πιο γρήγορα.
Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι λιμνοδεξαμενές αυτές έχουν και περιβαλλοντικό αποτύπωμα και σημασία για τον εμπλουτισμό και του υδροφόρου ορίζοντα, από την σταδιακή υφαλμύρωση των νερών που υπάρχει στη νότια Ροδόπη.
Το καταλογίζουμε όμως στα θετικά, αλλά δεν γνωρίζουμε αν με τα υπάρχοντα μηχανήματα βαρέως τύπου μπορεί να ολοκληρωθεί το έργο, αφού ήδη και στο παρελθόν δοκιμάστηκαν και βούλιαζαν στη λάσπη.
Προφανώς χρειάζεται ο εκσκαφέας του παλαιού τύπου που χρησιμοποιείται κατά κόρον σε εκβαθύνσεις ποταμών και λιμνών, με το μεγάλο βραχίονα και τις αλυσίδες. Γιατί η λάσπη που υπάρχει στο βυθό ακόμα έστω κι αν η λίμνη έχει στερέψει, λειτουργεί αποτρεπτικά για τέτοιου τύπου εργασίες.
Και το έργο αυτό θα πρέπει να ολοκληρωθεί γρήγορα πριν αρχίσουν φυσικά οι μεγάλες βροχοπτώσεις. Αν είναι να γίνει λοιπόν μία δουλειά, τουλάχιστον ας γίνει σωστά.

Το επισημαίνουν οι ιατρικοί σύλλογοι της ΑΜΘ με τα αιτήματά τους στην επιστολή διαμαρτυρίας προς τον υπουργό Υγείας, κρούοντας μάλιστα το καμπανάκι του κινδύνου για τις μεγάλες ελλείψεις και τα προβλήματα που υπάρχουν στην υγεία στην ακριτική περιοχή μας, στο δημόσιο αλλά και στον ιδιωτικό τομέα.
Στην περιφέρεια είναι πιο έντονο φυσικά το πρόβλημα παρά στα μεγάλα αστικά κέντρα. Και ζητούν κατά προτεραιότητα ότι θα πρέπει να καλυφθούν στο ΕΣΥ όλες οι κενές οργανικές θέσεις στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια περίθαλψη.
Και για να γίνει αυτό φυσικά χρειάζονται άμεσες προσλήψεις μονίμου και όχι μόνο επικουρικού προσωπικού με ημερομηνία λήξης. Και σαφώς καλύτερες αμοιβές για να παραμείνουν στον τόπο μας οι γιατροί και να προσελκύσουν κι άλλους.
Δεν γνωρίζουμε αν ανταποκριθεί στο αίτημα ο υπουργός για μία συνάντηση που ζητούν μαζί του, αλλά πληροφορούμαστε ότι ποτέ μέχρι τώρα δεν πήραν απαντήσεις σε παρόμοια αιτήματα που αφορούν την περιφέρεια μας.
Και η κατάσταση δεν είναι μόνο δύσκολη στο νοσοκομείο της Κομοτηνής, αλλά περισσότερα προβλήματα αντιμετωπίζουν και τα Κέντρα Υγείας όπως και πολλά περιφερειακά ιατρεία, που πολλά εξ’ αυτών έχουν κλείσει.
Ζητούν ακόμα να στηριχθούν κι οι ιδιώτες γιατροί που πλήττονται πολλαπλά με τις πολλές αρνητικές αποφάσεις ουσιαστικά του υπουργείου, όπως τη λειτουργία ιδιωτικών ιατρείων για νοσοκομειακούς γιατρούς και απογευματινών ιατρείων στο ΕΣΥ.
Έναντι αμοιβής φυσικά που δεν έχουν στόχο βέβαια την αναβάθμιση της δημόσιας υγείας, αλλά απεναντίας οδηγούν στην ιδιωτικοποίηση της. Ενώ το δημόσιο αποφεύγει τα έξοδα που θα έκανε αν έδινε αυξήσεις.
Έτσι ζητούν τη δημιουργία ιδιωτικής κλινικής στην Κομοτηνή για να απασχολούνται και οι ιδιώτες γιατροί κάποιων ειδικοτήτων μέσω του ΕΣΠΑ. Γιατί όλοι οι ιδιώτες κλινικάρχες προτιμούν τα μεγάλα αστικά κέντρα για να έχουν και περισσότερη πελατεία.
Εξάλλου το ΕΣΠΑ μπορεί να χρηματοδοτήσει ιδιωτικές επιχειρήσεις υγείας, όπως ακριβώς χρηματοδοτεί και πολλούς άλλους κλάδους στον ιδιωτικό τομέα.
Και ούτως ή άλλως οι αποφάσεις που πάρθηκαν πρόσφατα μετακυλύουν το κόστος της υγείας στους πολίτες με πλάγιο τρόπο και ιδιωτικοποιούν το ΕΣΥ. Συνεπώς γιατί να μη στηρίξουν αντίστοιχα και τον ιδιωτικό τομέα;

Μπορεί να αποφαίνονται μετά παρρησίας από το κυβερνητικό επιτελείο ότι η ακρίβεια γίνεται να καταπολεμηθεί με τις αυξήσεις μισθών και συντάξεων, αλλά όταν οι αυξήσεις την τελευταία τετραετία για το δείκτη τιμών τροφίμων μόνο με επίσημα στοιχεία είναι στο 26%, τότε είναι αστείο φυσικά να ισχυρίζονται κάποιοι ότι ισοφαρίζονται με το 2.5%.
Δεν λύνεται λοιπόν το πρόβλημα με τόσο μεγάλες διαφορές και ούτε φυσικά με τα περιβόητα καλάθια στήριξης που και αυτά τελείωσαν. Και υπάρχουν και πλήθος άλλων υπηρεσιών που υπερδιπλασιάστηκαν σχεδόν, όπως η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος και των καυσίμων, αλλά επιμένουν στο ίδιο αφήγημα.
Άραγε δεν γνωρίζουν ότι η ζωή έγινε δυσβάσταχτη για τα περισσότερα νοικοκυριά και ότι χρειάζεται τουλάχιστον ο μισός προϋπολογισμός τους για να ανταπεξέλθουν στα έξοδα κίνησης, στους λογαριασμούς και την αγορά σε βασικά προϊόντα διατροφής;
Το μπλοκάκι και η λίστα με τα ψώνια έγιναν απαραίτητα για όλους όσους επισκέπτονται ένα μάρκετ και οι καταναλωτές ψωνίζουν λιγότερα, αλλά αφαιρούν και προϊόντα βασικής διατροφής. Οι καταναλώσεις έχουν κατέβει αισθητά κατά πολύ όπως πάλι δείχνουν τα επίσημα στοιχεία.
Εκπτώσεις κάνουν πολλοί δηλαδή στην ποιότητα ζωής και διατροφής, ακόμα και στις επισκέψεις τους σε γιατρούς για θέματα υγείας, που δεν είναι μόνο απαραίτητες, αλλά και εντελώς αναγκαίες.

Οι μικρότερες καταναλώσεις φαίνονται πλέον ξεκάθαρα και στην τοπική μας αγορά αλλά και παντού, με όποιους επαγγελματίες και αν μιλήσεις, που αναφέρουν ως φαινόμενο ότι σταθεροί τους πελάτες επί χρόνια που συνήθιζαν να ψωνίζουν κάποια πράγματα, έχουν μειώσει πολύ αισθητά τις αγορές τους σταδιακά τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
Και αυτό γίνεται πιο εμφανές το τελευταίο χρονικό διάστημα, αφού ο πόλεμος κατά της ακρίβειας μάλλον απέτυχε παταγωδώς, γιατί ακριβώς δεν αντιλαμβάνονται ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο εισαγόμενο, όπως θέλουν βολικά να το παρουσιάζουν, αλλά πρωτίστως και εθνικό.
Όταν όμως δεν εστιάζουν στις πραγματικές αιτίες των προβλημάτων και δεν προσπαθούν να κατανοήσουν γιατί πραγματικά γίνεται αυτό, ώστε να μπορέσουν να τα διορθώσουν, επόμενο είναι να βαδίζουν σε λάθος δρόμο.
Και να αναρωτιούνται μετά γιατί άραγε δεν μπορεί να ζήσει ο πολίτης και τελειώνουν τα λεφτά πριν βγει ο μήνας και γιατί οι μικρές επιχειρήσεις βάζουν λουκέτο, αφού χάνουν σταδιακά ένα μεγάλο μέρος της πελατείας τους.
Η κατανάλωση, η ακρίβεια, οι αυξήσεις, δεν είναι δύσκολοι γρίφοι όταν γίνονται μάλιστα μόνιμη κατάσταση και όχι προσωρινή. Αλλά κάποιοι θέλουν να τα δυσκολέψουν παραπάνω, για να καλύψουν λάθη, επικαλούμενοι μονίμως το μπαμπούλα της δημοσιονομικής προσαρμογής.
Αν όμως πάει τόσο καλά η οικονομία μας όπως θέλουν να την παρουσιάσουν και αυξάνεται συνεχώς το ΑΕΠ, άραγε αυτό γιατί δεν έχει ευεργετικές ωφέλειες και για όλους τους πολίτες; Πόσο πρέπει να περιμένουν;