Μικροκομοτηναίικα 18-05-2023

Ενοχλήθηκαν κάποιοι υποψήφιοι βουλευτές για τα χθεσινά μας σχόλια, αναφορικά με νεόκοπους αγωνιστές που ανεβάζουν ψηλά τον πήχη των προσδοκιών τους και θεωρούν ότι ήρθε η ώρα να φύγουν όσοι δοκιμάστηκαν στην πολιτική και να έρθουν οι νεότεροι. Εννοώντας φυσικά τους ίδιους, αφού σαφώς δεν έχουν το γνώθι σ’αυτόν, ούτε είναι γνώστες της κοινοβουλευτικής διαδικασίας.
Επίσης σκέφτονται συναισθηματικά και εκλαμβάνουν τα πολλά παράπονα του κόσμου, ως αποδοχή της δικής τους φωνής και υποψηφιότητας. Εκφράζοντας την άποψη ότι οι αλλαγές θα φέρουν καλό στον τόπο, αφού υπάρχουν τόσα προβλήματα που παρέμειναν άλυτα από όσους δοκιμάστηκαν στην πολιτική.
Φυσικά την εναλλαγή στην εξουσία, στα κόμματα και τα πρόσωπα την αποφασίζει ο σοφός λαός στην κάλπη και πρωτίστως αυτόν πρέπει να πείσουν. Και αν δεν τα καταφέρνουν και δεν τους εμπιστεύεται ο λαός της Ροδόπης, ας ψάξουν οι ίδιοι να δουν τι φταίει.
Κι ας εντρυφήσουν στα της πολιτικής, κοινωνικής και ψυχολογικής τους ευαισθησίας, γιατί το πρόβλημα προφανώς είναι καθαρά δικό τους. Οι καλές προθέσεις, οι υποσχέσεις στα καφενεία και στις καφετέριες, δεν στοιχειοθετούν σοβαρό πολιτικό λόγο και στάση.
Και τα κόμματα τους που επαινούν είναι δοκιμασμένα και αυτά χρόνια, συνήθως αρχηγοκεντρικά με ένα συνονθύλευμα ιδεολογικών προτάσεων και θέσεων, που απλά δεν πείθουν. Και για αυτό φυσικά κινούνται και σε μικρά ποσοστά.
Προβλήματα άλυτα χρονών φυσικά υπάρχουν, όπως και λάθη. Και στη γενική εικόνα που αφορά την οικονομία, την επιχειρηματικότητα και την καθημερινότητα των πολιτών, αλλά και στην περιοχή μας. Αφού για χρόνια υπήρξε ολιγωρία να υλοποιηθούν σημαντικά προγράμματα, ή να διεκδικηθούν πιο σωστά κάποια πράγματα.

Αλλά προφανώς όλα αυτά δεν λύνονται με την εύκολη και ανέξοδη κριτική, τη συνεχή γκρίνια, αλλά με μεθοδική δουλειά, συνεργασία και κεντρικό σχεδιασμό. Ώστε όταν δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες, να μπορέσουν να υλοποιηθούν. Ο λαός μάλλον τους κρίνει ως ακατάλληλους για να τους ψηφίσει.

Αναφορικά τώρα με τα μεγάλα προβλήματα που παραμένουν άλυτα στη Ροδόπη και θα κληθούν να τα διαχειριστούν την επόμενη ημέρα αυτοί οι οποίοι θα εκλεγούν και με δεδομένο τις σφοδρές αντιπαραθέσεις που υπάρχουν προεκλογικά μεταξύ υποψηφίων, καλό είναι επισημάνουμε κάποια πράγματα που συμβαίνουν, ώστε να μπορούν να διεκδικήσουν πιο δυναμικά.
Εύκολη η κριτική λοιπόν σε όλους τους αντιπάλους, αλλά φρόνιμο θα ήταν κάποιοι πριν να λύσουν πρώτα τα του οίκου τους, όσον αφορά το κόμμα, τις διχογνωμίες, τους καβγάδες και τα βιλαέτια, που επικρατούν παντού.
Και ευελπιστούμε ότι τα μεγάλα προβλήματα θα μπορέσουν να δρομολογηθούν, να διεκδικηθούν σωστά και να επιλυθούν, όταν πολιτικοί, αυτοδιοικητικοί και θεσμικοί στο ίδιο κόμμα, που ο καθένας τραβάει το δικό του δρόμο και με το ζόρι λένε μία καλημέρα μεταξύ τους, θα συνεργαστούν, μαζί ακόμα και με αντιπάλους.
Ευθύνες έχουν όλοι. Λόγου χάριν για να φέρουμε τα πράγματα στο σήμερα, η Νέα Δημοκρατία φταίει μόνο που δεν προχώρησε στην υλοποίηση των μεγάλων έργων, όπως του φράγματος του Κομψάτου, με μισοτελειωμένες μελέτες ακόμα, όταν πέρασαν τόσες κυβερνήσεις και κυριολεκτικά δεν έπραξαν τίποτα;
Επίσης όλοι ασκούν κριτική στη Διακομματική Επιτροπή και τα πορίσματα τα οποία δεν υλοποιούνται. Αλλά ξεχνούν ότι τα κόμματα τους δεν συναίνεσαν στη συλλογική προσπάθεια για να βγει ένα κοινό πόρισμα και ο καθένας έδωσε το δικό του.
Μπορεί ακόμα να γίνεται κομματική αντιπαράθεση για το ημιτελές φράγμα του Ιασίου που καρκινοβατεί εδώ και δεκαετίες; Η γιατί οι Σάπες έχασαν υποδομές και υπηρεσίες σταδιακά χρόνια τώρα; Ακόμα και για τη διαχρονική απαξίωση του μισογκρεμισμένο παλιού δικαστικού Μεγάρου;

Είναι σωστή μια προεκλογική αντιπαράθεση για την εμπλοκή που προέκυψε για το νέο νοσοκομείο της Κομοτηνής; Έχει κανένα νόημα επίσης ο πόλεμος εντυπώσεων για το λεηλατημένο Ξενία και τη μη αξιοποίηση της παραλιακής ζώνης, όταν τόσα σχέδια εξυφαίνονταν επί πολλών κυβερνήσεων και παρέμειναν στα χαρτιά;

Αυτά γενικά και πολλά άλλα άλυτα προβλήματα βέβαια που μπορούμε να αναφέρουμε, που δεν προέκυψαν στη Ροδόπη από παρθενογένεση. Όπως είναι και η μη σωστή αξιοποίηση του κάθετου άξονα της Νυμφαίας, για την τουριστική αναβάθμιση της Ροδόπης όμως. Που δεν λύθηκαν στο διάβα του χρόνου.
Αλλά και προφανώς όλα αυτά δεν πρόκειται να λυθούν από τα μικρότερα κόμματα, που οι υποψήφιοι τους συνήθως χαϊδεύουν αυτιά και τάζουν ότι μπορούν να κάνουν τα πάντα. Ούτε θα πάνε τα πράγματα καλύτερα στην περιοχή με υποψηφίους περιορισμένης δυναμικής και αποδοχής από την κοινωνία.
Ούτε ακόμα με αυτούς οι οποίοι προσπαθούν με τα περίεργα πολιτικά και διπλωματικά τους παιχνίδια να διαχωρίσουν τους πολίτες της περιοχής και να σπείρουν τη διχόνοια. Θαρρείς και αυτό είναι το διακύβευμα αυτών των εκλογών. Το ποιοι θα παλέψουν καλύτερα για τα μειονοτικά δικαιώματα μέσω του προξενείου.

Στην περιοχή θα πρέπει να επικρατήσει πνεύμα συνεργασίας, συλλογικής διεκδίκησης και αυτό χρειάζεται ο τόπος και έχει ανάγκη. Και αυτό θα πρέπει να επιδιώξουν όλοι πέραν των μικροκομματικών συμφερόντων και ενός ανούσιου διαλόγου και άγονης αντιπαράθεσης, που προφανώς δεν οδηγεί πουθενά. Και οι πολίτες σαφώς τα γνωρίζουν όλα αυτά και κρίνουν.

Προεκλογικός αγώνας όμως είναι αυτός και τα πάντα επιτρέπονται, ακόμα και οι υπερβολές, όπως και η κοντή μνήμη που επενδύουν κάποιοι, η λογική του άσπρου-μαύρου, θαρρείς και δεν δοκιμάστηκαν όλοι στην εξουσία.
Υπάρχει έντονη παροχολογία και υπερφίαλοι στρατηγικοί σχεδιασμοί χωρίς αντίκρισμα για την περιοχή, όπως και μηδενιστικές λογικές απαξίωσης των αντιπάλων. Όλα αυτά χωρίς ίχνος αυτοκριτικής και ορθού πολιτικού λόγου.
Αλλάξαμε, εντοπίσαμε τα λάθη μας, θα εφαρμόσουμε ένα διαφορετικό μείγμα πολιτικής, λένε οι περισσότεροι, αλλά γνωρίζουν ότι πάλι μία από τα ίδια με ελαφρές βελτιώσεις, ή παραλλαγές θα δουν οι πολίτες. Όπως γίνεται εδώ και δεκαετίες.
Και όλες οι ανούσιες κόντρες εντάσσονται στο πνεύμα μιας λανθασμένης πολιτικής και μικροκομματικής αντιπαράθεσης, χωρίς νόημα. Και αυτά τα γνωρίζουν οι πολίτες της περιοχής μας.
Που μάλλον ψηφίζουν με συναισθηματικά κριτήρια και κομματικά περισσότερο. Και όσο για την αλλαγή στάσης, θέλουν πρώτα να δουν απτά δείγματα γραφής του καθενός. Κάποιοι θα ψηφίσουν ακόμα με τη λογική της τιμωρητικής ψήφου. Κρίνοντας από τα προβλήματα της καθημερινότητας.
Η δυσαρέσκεια όμως για τη δύσκολη καθημερινότητα, δεν σημαίνει αυτόματα και αποδοχή άλλων διαφορετικών καταστάσεων, κομμάτων, ή και προσώπων. Γιατί οι πολίτες κρίνουν και κατακρίνουν, ακόμα και αυτούς που ψηφίζουν.
Αλλά όταν πηγαίνουν στην κάλπη οι περισσότεροι γνωρίζουν ήδη τι θέλουν να ψηφίσουν. Και σε αυτές τις εκλογές εκτιμούμε ότι θα πρυτανεύσει το δίλλημα, το μη χείρον βέλτιστο, δυστυχώς.
Και ήδη η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών έχει αποφασίσει, τα διλήμματα έχουν τεθεί και ο αγώνας των τελευταίων ημερών γίνεται ξεκάθαρα για ένα μικρό ποσοστό αναποφάσιστων.