Μικροκομοτηναίικα 03-07-2024

Όταν θέλει να διαγνώσει κάποιος τις πραγματικές προθέσεις ορισμένων ακραίων στην περιοχή μας που προσπαθούν να αναγνωριστεί ως «τουρκική» η μειονότητα, ή ακόμα να αποκτήσουμε και «μακεδονική», όπως συνέβη με την υποψηφιότητα της κας Νατσοπούλου με το ΚΙΕΦ, ας δουν καλύτερα και τι συνέβη μεταξύ Αλβανίας και Βόρειας Μακεδονίας, για να παραδειγματιστούν.
Κυρίως όμως να καταλάβουν και που αποσκοπούν αυτές οι οργανωμένες προσπάθειες τελικά. Η βόρεια Μακεδονία ανακάλεσε τον πρέσβη της από τα Τίρανα για διαβουλεύσεις, ως διαμαρτυρία για την πρόσφατη απογραφή του πληθυσμού τους στην Αλβανία.
Γιατί πρώτον δεν απογράφτηκαν ως «Μακεδόνες» όσοι ζουν εκεί, αλλά πολιτογραφήθηκαν ως «βορειομακεδόνες». Και το δεύτερο να εκφράσει τις αντιρρήσεις τους για το αδιάβλητο της διαδικασίας, που έφερε τον πληθυσμό των ομογενών τους να μειώνεται από τις 5.512 που ήταν στην προηγούμενη απογραφή στους 2.281.
Ενώ για πρώτη φορά φάνηκε ότι καταγράφονται και 7.957 άτομα ως Βούλγαροι, που δεν υπήρχαν όμως στην προηγούμενη απογραφή. Κατηγόρησαν επίσης τη Βουλγαρία ότι προσπαθεί να αλλοιώσει την πληθυσμιακή σύνθεση και να εγγράψει ως βούλγαρους τους βορειομακεδόνες που ζουν στην Αλβανία και ζητούν να γίνει νέα απογραφή.
Δηλαδή γίνεται ένα μεγάλο διπλωματικό παιχνίδι για εθνοτική ταυτότητα για κάποιους ελάχιστους πληθυσμούς, προσπαθώντας να δημιουργήσουν μειονοτικό ζήτημα. Οπότε αντιλαμβάνεται πλήρως κάποιος, τι διπλωματικό παιχνίδι θέλουν να παίξουν οι ακραίοι στην Θράκη που παλεύουν για αναγνώριση «τουρκικής» μειονότητας.

Προσπαθούμε κι εμείς να βγάλουμε λογικά συμπεράσματα για το εκλογικό αποτέλεσμα των ευρωεκλογών στη Ροδόπη, από το δελτίο τύπου που απέστειλε η ΝΕ του ΣΥΡΙΖΑ, που μάλλον θυμίζει άρθρο, ενώ το υπογράφουν μόνο 8 από τους 21 σύντροφοι.
Αυτός είναι προφανώς ο πρώτος γρίφος που καλούνται για να μας τον λύσουν. Γιατί άραγε οι υπόλοιποι δεν υπέγραψαν; Συμφωνούν με το κόμμα, ή απλώς αναδεικνύεται άλλη μία φορά το πόσο διχασμένοι είναι, χωρίς όμως να τους φταίνε οι άλλοι;
Στο κείμενο τους μέμφονται συνολικά πολλούς, προσπαθούν να ερμηνεύσουν την συμπεριφορά της μειονοτικής ψήφου στις κάλπες και να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Το πως δηλαδή χιλιάδες μειονοτικοί ψήφοι έκαναν φτερά από το κόμμα και ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε στην πέμπτη θέση στη Ροδόπη, με το αστρονομικό ποσό των 2.859 ψήφων.
Και για να ερμηνεύσουν τα ανεξήγητα φαινόμενα επιστράτευσαν τις θεωρίες του Γερμανού φιλόσοφου Χάμπερμας, αφού προφανώς κάποιο μορφωμένο στέλεχος τον ανακάλυψε, για να επικρίνει όλους τους υποτιθέμενους ρατσιστές, μισαλλόδοξους και εθνικιστές που πλάθουν σενάρια.
Αλλά για την ταμπακιέρα δεν λένε κουβέντα, Το πως λόγου χάριν οι αριστεροί συνειδητοί μειονοτικοί ψηφοφόροι στήριξαν το ΚΙΕΦ. Δικαιολογούνται απλώς ότι δεν κατέβασαν μειονοτικό υποψήφιο, γιατί κανείς δεν έδειξε ενδιαφέρον να πολιτευτεί με το κόμμα τους.
Αλλά ούτε και αυτό τους προβληματίζει. Κι αφού ρίχνουν ολόκληρα κατεβατά ιστορικού περιεχομένου επικρίνοντας Χίτες, μαυραγορίτες, ταγματασφαλίτες, δοσίλογους, Μάυδες κλπ, κάνουν και μία φιλοσοφική αναφορά στον Αντον Τσέχωφ.
Κάποιοι ζουν στον κόσμο τους, το δικό τους πολιτικό αριστερό οίστρο, αποκρύβουν τις τοπικές αλήθειες και την πραγματικότητα και ξορκίζουν το κακό. Δεν μπορούν να απαντήσουν ευθέως αν κάποιοι προσπαθούν να ποδηγετήσουν τη μειονότητα και κατά πόσο υπάρχει πλήρη ελευθερία πολιτικής έκφρασης.
Και φυσικά ούτε άκουσαν και ούτε είδαν αν τα αποτελέσματα αυτά οφείλονται και στον παρεμβατικό ρόλο της προξενικής αυλής και των ακραίων παραθεσμικών. Σιγή ιχθύος για όλα αυτά. Μήπως θα πρέπει να διαβάσουμε καλύτερα το Χάμπερμας για να κατανοήσουμε και εμείς τις αμπελοφιλοσοφίες κάποιων συντρόφων.

Βρήκαν ευκαιρία να ασκήσουν κριτική στην κυβέρνηση, τις πολιτικές που εφαρμόζει και τις επιλογές του πρωθυπουργού, οι δύο πρώην πρωθυπουργοί Κώστας Καραμανλής κι Αντώνης Σαμαράς, σημειολογικά στο χώρο του …πολεμικού μουσείου, όπου έγινε η παρουσίαση του βιβλίου του δημοσιογράφου Μανώλη Κοττάκη, «Οι απόρρητοι φάκελοι Καραμανλή».
Το βιβλίο βέβαια αυτό έχει παρουσιαστεί και στην Αλεξανδρούπολη και κάθε φορά η εκδήλωση γίνεται με την παρουσία του Κώστα Καραμανλή, σε σημείο μάλιστα που να θεωρούν κάποιοι ότι υπάρχει μία οργανωμένη προσπάθεια επανόδου του πρώην πρωθυπουργού στις επόμενες προεδρικές εκλογές.
Εξάλλου καλλιεργείται η τάση αυτή και από πολλούς βουλευτές, ότι ο επόμενος ΠτΔ θα πρέπει να είναι από το χώρο τους. Συνεπώς η κριτική του Κώστα Καραμανλή έγινε εξ απαλών ονύχων, όσον αφορά την κυβέρνηση.
Άσκησε όμως έντονη και σκληρή κριτική στις πολιτικές της ΕΕ, ανέλυσε την κρίση εμπιστοσύνης των πολιτών στο πολιτικό σύστημα, τη διολίσθηση της Ευρώπης σε βαθιά κρίση και την αδυναμία της να επιβάλει την ειρήνη στα πολεμικά μέτωπα της Ουκρανίας και του Μεσανατολικού.
Καυτηρίασε όμως και τη διπλωματική μας πολιτική σε Τίρανα, Σκόπια και Τουρκία, επισημαίνοντας ότι πρέπει να στέλνουμε καθαρά μηνύματα υπέρ των εθνικών μας συμφερόντων, για να δώσει και ένα πατριωτικό και δεξιό χαρακτήρα στις δηλώσεις του.
Όσο για τον Αντώνη Σαμαρά βέβαια, βρήκε την ευκαιρία να πάρει τη ρεβάνς στο άσχημο για την κυβέρνηση αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, όταν ήταν ο πρώτος και μοναδικός που τη συρρίκνωσε επί θητείας του στα ποσοστά του 18%.
Εστίασε βέβαια και στα εθνικά μας θέματα, θεωρώντας λανθασμένη την εξωτερική πολιτική, στο ζήτημα της ακρίβειας, στην ιδεολογική καθαρότητα του κόμματος με τη διεύρυνση που γίνεται, θεωρώντας ότι η ΝΔ μικραίνει και καθίσταται φοβική.

Προσωπικές πικρίες εκφράζει ο Αντώνης Σαμαράς ανέφερε η Ντόρα Μπακογιάννη «γιατί δεν τον παίζουνε», απαντώντας μάλλον για την κυβέρνηση, που επίσημα βέβαια δεν σχολιάζει δηλώσεις πρώην πρωθυπουργών.
Μήπως όμως σε πολλά από αυτά τα οποία επισημαίνουν οι δύο πρωθυπουργοί έχουν δίκιο; Δεν είναι επιλογή του πρωθυπουργού να αποφεύγει συστηματικά να χρησιμοποιεί στο κυβερνητικό της σχήμα στελέχη από το Καραμανλικό και το Σαμαρικό μπλοκ, θαρρείς και είναι ξένο σώμα στην παράταξη;
Δεν είναι αλήθεια ότι η Ευρώπη πλέον δεν συγκινεί τους πολίτες κατά μεγάλο ποσοστό που εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους ψηφίζοντας ακροδεξιά κόμματα; Είναι πανάκεια τελικά οι πολιτικές της δημοσιονομικής σταθερότητας που εφαρμόζουν και οδηγούν τους πολίτες σταδιακά στη φτώχεια;
Ενώ την ίδια ώρα ανοίγουν την κάνουλα όλων των χρηματοδοτικών εργαλείων αλλά και του τραπεζικού δανεισμού μόνο σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους; Είναι ψέμα επίσης ότι για να πουληθούν τα ηλεκτρικά τους αυτοκίνητα για την προστασία του περιβάλλοντος δήθεν, χρηματοδοτούνται με 8.000 ευρώ, ενώ για να λυθεί το μεγάλο θέμα του δημογραφικού δίνονται μόνο 2.000 ευρώ για κάθε παιδί; Περίεργες προτεραιότητες.
Και πότε περιμένουν αλήθεια να γίνουν φθηνά τα βασικά προϊόντα διατροφής και δεν κατεβάζουν το ΦΠΑ όπως επισημαίνουν οι πρώην πρωθυπουργοί, όταν όλες οι πολιτικές ελέγχου που έχουν εφαρμόσει εκ των πραγμάτων φαίνεται ότι έχουν αποτύχει;
Σαφώς δεν θα τους σώσει πολιτικά η έντονη εσωστρέφεια και φαγωμάρα που υπάρχει στα κόμματα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, γιατί απλά η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα. Αλλά δυστυχώς την έντονη πολιτική κρίση, την κοινωνική ανασφάλεια και την αβεβαιότητα που δημιουργούν, την πληρώνουν οι πολίτες.
Πάντως οι δύο πρώην πρωθυπουργοί που επικρίνουν την κυβέρνηση, θα πρέπει να θυμηθούν ότι δεν είναι άμοιροι ευθυνών, αλλά μέρος των πολλών προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε σήμερα στην οικονομία. Για αυτό ο αναμάρτητος, πρώτος τον λίθο βαλέτω.