Δέντρα και κτίριο… «εμπόδια» στη διάνοιξη πολιτιστικής διαδρομής;

Δύο απρόσμενα «εμπόδια» στη διάνοιξη πολιτιστικού πεζόδρομου ενδιάμεσα στο βυζαντινό κάστρο Κομοτηνής και τη Βενιζέλου καλείται να ξεπεράσει η δημοτική αρχή, βρίσκοντας τις καλύτερες δυνατές λύσεις.

Το ζήτημα είναι περίπλοκο: Το πρώτο «εμπόδιο» είναι το εικονιζόμενο ιστορικό κτίριο και το δεύτερο τα εικονιζόμενα δέντρα. Επομένως, το ζήτημα έχει πολιτιστικές και περιβαλλοντικές διαστάσεις.

Θα κατεδαφιστεί το κτίριο;
Το εικονιζόμενο κτίριο έχει μία ιστορική αξία, αφού στέγασε κατά το παρελθόν Παρθεναγωγείο, Δημοτικό Σχολείο και Εμπορική Σχολή. Σε πρώτη φάση, υπήρξαν όλες οι εγκρίσεις για να κατεδαφιστεί εν μέρει και να γίνει η διάνοιξη του πολιτιστικού περιπάτου. Ωστόσο, μερίδα συμπολιτών μας αντέδρασε ζητώντας το κτίριο να παραμείνει ως έχει. Την τελική απόφαση αναμένεται να λάβει το Υπουργείο Πολιτισμού.

Σχετικά ο αντιδήμαρχος Έργων Δήμου Κομοτηνής Δημήτρης Καρασταύρου δήλωσε τα εξής: «υπήρχαν όλες οι εγκρίσεις και οι αδειοδοτήσεις κατά την ένταξη του έργου στο ΕΣΠΑ, για να πάμε σε κατεδάφιση. Διαφορετικά το έργο δεν θα είχε εγκριθεί κατ’ αυτό τον τρόπο. Παρόλα αυτά με τις κινητοποιήσεις που έγιναν ήρθε η Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων και ζήτησε να εξετάσει τον φάκελο. Έχουμε στείλει τα απαραίτητα στοιχεία. Τα έχουν υποβάλει σε ένα Συμβούλιο Αρχαιολογίας που διεκπεραιώνει τέτοια κτίρια. Είχαμε την ευκαιρία να το δείξουμε στην κα Μενδώνη στην τελευταία της επίσκεψη. Αναμένουμε την τελική έκβαση της υπόθεσης που δεν θέλω να προδικάσω, πάντως υπάρχει πλάνο: αυτό που φαίνεται είναι ότι στο κομμάτι που ακουμπάει στο τείχος, κάποιοι είναι συναισθηματικά δεμένοι μαζί του παρά ότι έχει κάποια ιστορική αξία».

Τα παραπάνω καταγράφονται στο περιθώριο του ρεπορτάζ για το που βρισκόμαστε μέχρι σήμερα. Ως προς την άποψη του γράφοντος, αυτή είναι πως η προσάρτηση του κτιρίου πάνω στο κάστρο πρέπει να κατεδαφιστεί για τη διάνοιξη του πεζόδρομου. Πρώτον, γιατί δεν νοείται πεζόδρομος… ως αδιέξοδο με μία είσοδο, δεύτερον γιατί η προσάρτηση του κτιρίου έχει μικρότερη ιστορική αξία από το ίδιο το βυζαντινό κάστρο και τρίτον γιατί εν έτει 2022 θα θεωρούταν αδιανόητο κάποιος να χτίσει οτιδήποτε εφαπτόμενο στο κάστρο.

Θα ξηλωθούν τα δέντρα;
Τα εικονιζόμενα δέντρα βρίσκονται στην αυλή καφετέριας με είσοδο επί τη Βενιζέλου. Φυτεύτηκαν οικειοθελώς από επαγγελματία με φιλοπεριβαλλοντική διάθεση κι έχουν ομορφύνει τον χώρο δίπλα στο βυζαντινό κάστρο. Πάντως, ο συγκεκριμένος χώρος, σύμφωνα με το ρυμοτομικό σχέδιο του Δήμου δεν είναι «χώρος πρασίνου» αλλά «πεζόδρομος». Ωστόσο, τίθεται το ερώτημα: ένα έργο βιώσιμης αστικής ανάπλασης μπορεί να… ξηλώνει δέντρα στο διάβα του, ακόμη κι εάν αυτά δεν είναι «σωστά» τοποθετημένα;

Ως προς αυτό το ζήτημα ο Δημήτρης Καρασταύρου τοποθετήθηκε ως εξής: «μας επισκέφτηκαν δύο συμπολίτες μας που συμμετέχουν σε περιβαλλοντική ομάδα, οι οποίοι ενδιαφέρονταν για το εάν θα κοπούν ή όχι κάποια δέντρα στη διάνοιξη της πολιτιστικής διαδρομής παράλληλα της Βενιζέλου. Εκεί όντως υπάρχουν κάποια δέντρα. Θα πάνε με την επιβλέπουσα του έργου και τη διευθύντρια τεχνικών υπηρεσιών του Δήμου την επόμενη εβδομάδα επί τόπου, για να μετρήσουν ακριβώς την απόσταση των δέντρων. Δέντρα που μπορούν να σωθούν φυσικά δεν πρόκειται να κοπούν. Εάν κοπούν, θα κοπούν αυτά που από ανάγκη πρέπει, για να είναι λειτουργικό το έργο. Γιατί, όταν σχεδιάζουμε έναν πεζόδρομο, πρέπει να υπάρχουν οι κατάλληλες αποστάσεις για να χαρακτηριστεί πεζόδρομος. Στόχος είναι τα δέντρα να μην κοπούν. Σε αντίθετη περίπτωση θα προσπαθήσουμε να τα μεταφυτέψουμε σε άλλη θέση. Εάν αυτό αποτύχει, στους χώρους πρασίνου που δημιουργούνται μέσα από την ανάπλαση, θα φυτέψουμε πολλά περισσότερα απ’ όσα κόβονται […]. Τα δέντρα είχαν φυτευτεί προγενέστερα χωρίς να ληφθεί υπόψη το σχέδιο πόλης, σε τυχαία θέση στον ακάλυπτο οικοδομών».

Ως προς την άποψη του γράφοντος, αυτή είναι πως ο Δήμος πρέπει να εξαντλήσει κάθε περιθώριο επιείκειας, προκειμένου τα δέντρα να παραμείνουν στη θέση τους.