Η Θράκη

Σύμφωνα με τον Θουκυδίδη τα πιθανότερα σύνορα της είναι στο βορρά ο Δούναβης, στην ανατολή ο Εύξεινος Πόντος, στη δύση ο ποταμός Στρυμόνας και στο νότο το Αιγαίο Πέλαγος

Η Θράκη βρίσκεται στο σταυροδρόμι Ανατολής και Δύσης, αποτελώντας αναπόσπαστο τμήμα του ελληνισμού από αιώνες. Σύμφωνα με τον Θουκυδίδη τα πιθανότερα σύνορα της είναι στο βορρά ο Δούναβης, στην ανατολή ο Εύξεινος Πόντος, στη δύση ο ποταμός Στρυμόνας και στο νότο το Αιγαίο Πέλαγος. Η περιοχή αποτέλεσε σημείο συνάντησης διαφορετικών πολιτισμών και ιδεών. Η κομβική γεωγραφική της θέσης πάνω στους θαλάσσιους και χερσαίους δρόμους που στη μακραίωνη ιστορία της. Απόδειξη της μεγάλης γεωστρατηγικής της σημασίας αποτέλεσαν η ίδρυση ελληνικών αποικιών του 7ου αιώνα π.Χ. οι επιδρομείς βαρβαρικών φύλων και οι διαδοχικές κατακτήσεις.

Μεγάλοι σταθμοί στην ιστορία της Θράκης υπήρξαν η εξάπλωση του χριστιανισμού και η ίδρυση της Κωνσταντινούπολης ως πρωτεύουσας της Βυζαντινής και αργότερα της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Κατά τους νεώτερους χρόνους με τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου το 1878 ιδρύθηκε η "Μεγάλη Βουλγαρία" η οποία κάλυπτε το μεγαλύτερο μέρος της Θράκης. Με την αναθεώρηση της Συνθήκης από το Συνέδριο του Βερολίνου έξι μήνες αργότερα, η εδαφική έκταση της αυτόνομης Βουλγαρίας περιορίστηκε και το βόρειο τμήμα της Θράκης έγινε αυτόνομη επαρχία υποτελής στον Σουλτάνο με το όνομα Ανατολική Ρωμυλία. Η υπόλοιπη Θράκη παρέμεινε υπό οθωμανική κυριαρχία.

Το 1885, με πραξικοπηματική ενέργεια, η Βουλγαρία προσάρτησε την Ανατολική Ρωμυλία. Με τους Βαλκανικούς Πολέμους (1912-1913), η Δυτική Θράκη περιήλθε στην κατοχή της Βουλγαρίας, ενώ η Ανατολική συμπεριλαμβανομένης και της Αδριανούπολης παρέμεινε στην οθωμανική αυτοκρατορία. Με τις Συνθήκες του Νεϊγύ και των Σέρβων, το μεγαλύτερο μέρος της Δυτικής Θράκης, καθώς και τα εδάφη της ανατολικής, ως Γραμμή της Τσατάλτζας, περιήλθαν στην Ελλάδα. Όμως μετά την Μικρασιατική Καταστροφή, ο ελληνικός στρατός αναγκάστηκε να εκκενώσει την Ανατολική Θράκη και να υποχωρήσει πέραν του Έβρου. Η συγκεκριμένη κατάσταση παγιώθηκε με την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης που οριστικοποίησε τα σημερινά ελληνοτουρκικά σύνορα.

Σήμερα η Δυτική Θράκη ανήκει στην Ελλάδα, η Ανατολική αποτελεί το ευρωπαϊκό τμήμα της Τουρκίας και η υπόλοιπη Θράκη ανήκει στη Βουλγαρία. Η Δυτική Θράκη έχει έκταση 8.535 τετραγωνικά χιλ. και χωρίζεται διοικητικά στους νομούς Ξάνθης, Ροδόπης και Έβρου με συνολικό πληθυσμό που ανέρχεται 380.000 Έλληνες, βάσει της Συνθήκης της Λωζάννης, μετά την ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, παρέμειναν 86.000 μουσουλμάνοι στη Θράκη. Εξ αυτών 39.000 τουρκικής καταγωγής, 350.000 Πομάκοι και 12.000 αθίγγανοι. Κατ' αντίθεσιν προς την τύχη της ελληνικής μειονότητας στην Τουρκία, η μουσουλμανική μειονότητα στην Ελλάδα ευημερεί και αριθμεί σήμερα περίπου 120.000 μέλη. Η Ελλάδα εφαρμόζει στη Θράκη την αρχή της ισονομίας και ισοπολιτείας χριστιανών και μουσουλμάνων.

Η πολιτική της διέπεται από το σεβασμό των συμφωνιών της Λωζάννης και των διατάξεων του διεθνούς δικαίου για τα ανθρώπινα και μειονοτικά δικαιώματα, παρόλα αυτά όμως, η Άγκυρα εγκαινίασε την άσκηση έντονης παρεμβατικής πολιτικής στην ελληνική Θράκη. Το εθνικό ενδιαφέρον της Τουρκίας για το μουσουλμανικό στοιχείο της Θράκης αυξομειώνεται ανάλογα με τις πολιτικές εξελίξεις. Αποκωδικοποιώντας τα πραγματικά αίτια του τουρκικού ενδιαφέροντος για τον ελληνικό χώρο της Θράκης, μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι είναι καθαρά γεωπολιτικής φύσεως και αφορούν στον εκφυλισμό της στρατηγικής ενότητας του τρίπτυχου, Θράκη - Αιγαίο - Κύπρος και δε σχετίζονται με τις θρησκευτικές ευαισθησίες και με την ανάγκη περιφρούρησης των μειονοτικών δικαιωμάτων.