Μικροκομοτηναίικα 07-05-2025

Από τα θετικά νέα των τελευταίων ημερών όπως διαπιστώνει κανείς και με μία πρώτη ματιά, είναι ότι η πόλη γενικώς σφύζει από ζωή και κίνηση θυμίζοντας και λίγο από το παρελθόν. Υπάρχει μεγαλύτερη επίσης επισκεψιμότητα κάποιων τουριστών, αλλά συλλόγων και σχολείων. Και φυσικά έχουν επανέλθει και οι φοιτητές μετά τις γιορτές του Πάσχα.
Και όπως μας λένε και οι επαγγελματίες είναι ίσως και από τις καλύτερες περιόδους αυτοί οι δύο μήνες τουλάχιστον και από πλευράς αγοραστικής κίνησης, παρόλο που δεν υπάρχει καμία εκπτωτική περίοδος.
Και στο θέμα αυτό συμβάλλει και το πλήθος βέβαια των εκδηλώσεων που προγραμματίζονται από το πανεπιστήμιο, από συλλόγους, η διοργάνωση ημερίδων, αλλά κυρίως οι γιορτές των Ελευθερίων που προσελκύουν κόσμο στην πόλη, έστω εγχώριο αλλά και επισκέπτες ακόμα για τις μεγάλες συναυλίες.
Η πόλη βάζει τα γιορτινά της όπως μας λένε και καλό είναι να εκμεταλλευτούν δεόντως αυτούς τους δύο μήνες, γιατί τη σκυτάλη στην επισκεψιμότητα θα την παραλάβουν οι παραλιακές περιοχές.
Και το Καλοκαίρι στην πόλη δεν είναι και το καλύτερο, αφού δεν είναι καθαρά τουριστική. Και με τους φοιτητές να φεύγουν, θα επανέλθουν τα πράγματα στη γνωστή τους …κανονικότητα.
Τι θα μπορούσε άραγε να αλλάξει σε αυτή την πόλη για να επιμηκυνθούν οι καλοί μήνες ζωής, κίνησης και επισκεψιμότητας, όταν όποιος διάλογος, σχεδιασμοί και προτάσεις έγιναν στο παρελθόν δεν κατέληξαν πουθενά επί του πρακτέου; Ενδιαφέρον όμως παρουσιάζουν οι χθεσινές προτάσεις του ΕΒΕΡ στο δήμο Κομοτηνής. Θα αξιοποιηθούν όμως;

Θέλουμε να αγιάσουμε και δεν μας αφήνουν. Γιατί είπαμε να μην ασχολούμαστε τακτικά με τα αντιδιπλωματικά τερτίπια του Τούρκου προξένου στην Κομοτηνή, όπως γίνονταν φυσικά τα ίδια και με τους προκάτοχους του, αλλά τα συνεχόμενα φάουλ πρέπει να επισημαίνονται.
Αλλά φαίνεται ότι ο πρόξενος συνεχίζει να κάνει κατάχρηση της διπλωματικής φιλοξενίας και να επιδεικνύει έλλειψη σεβασμού στους θεσμούς της πολιτείας, αλλά και της τοπικής μας κοινωνίας.
Χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι είναι φιλοξενούμενος στον τόπο μας και θα πρέπει οι κινήσεις του να διέπονται όλες από το σχετικό πρωτόκολλο το οποίο πρέπει να εφαρμόζει. Και να μη χρησιμοποιεί το τουρκικό προξενείο βέβαια ως εφαλτήριο για να παίζει τα δικά του παιχνίδια.
Δεν μπορεί να απευθύνετε σε ένα συγκεκριμένο κοινό μειονοτικών, λειτουργώντας καθαρά σε ένα παράλληλο κόσμο, στην προσπάθεια που κάνει να ελέγξει και να ποδηγετήσει την μειονότητα όταν η κύρια δουλειά του είναι να εξυπηρετεί Τούρκους πολίτες επισκέπτες που ταξιδεύουν στην περιοχή μας.
Παρόλα αυτά ο ίδιος, το έχουμε επισημαίνει πολλές φορές στη στήλη, παρευρίσκεται σε όλες τις εκδηλώσεις φιλοπροξενικών συλλόγων, θρησκευτικές, πολιτιστικές, αθλητικές και γυρίζει σε όλα τα ελεγχόμενα από τους ψευτομουφτήδες τεμένη.
Συναγελάζεται σε καθημερινή βάση σχεδόν με τους ακραίους, κυρίως, με ψευτομουφτήδες και μέλη της άτυπης Συμβουλευτικής για να έχουν μία ενιαία γραμμή στην προσπάθεια τουρκοποίησης της μειονότητας.
Ως διπλωματικός υπάλληλος όμως μιας ξένης χώρας πολλές φορές υπερβαίνει κατά πολύ το πρωτόκολλο που οφείλει να σέβεται. Αλλά σε πρόσφατη εκδήλωση σε χωριό του δήμου Αβδήρων, φαίνεται ότι απαίτησε και σε έντονο τόνο μάλιστα να απομακρυνθούν από το τραπέζι των επισήμων κάποια ανεπιθύμητα για αυτόν πρόσωπα της τοπικής αυτοδιοίκησης, για να καθίσει.
Το «έγκλημα» τους ότι δεν αρεστοί, ελεγχόμενοι και φιλοπροξενικοί και δεν συντάσσονται με τη δική του γραμμή. Επίδειξη δύναμης και σώου ηγεμονικού προφίλ, στη λογική των προξενικών πολιτικών καρατομήσεων.

Την ίδια γραμμή βέβαια ακολούθησαν πολλές φορές και σε επίσημες εκδηλώσεις και υποδοχή υψηλών προσώπων το παρελθόν στη Ροδόπη, όπως η πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ.α.
Επιδεικτικά αποχώρησε πριν ακόμα μπει στην αίθουσα ενώ ήταν προσκεκλημένος, επειδή θα έπρεπε να παρακαθίσει στο ίδιο τραπέζι, ή κοντά με τον βουλευτή Ιλχάν Αχμέτ, ή με το νόμιμο τοποτηρητή μουφτή Κομοτηνής.
Ζητούσε αλλαγές στο πρωτόκολλο δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο τη δυσαρέσκεια του, αλλά και την ασέβεια του να μην αποδέχεται θεσμικούς εκπροσώπους του τόπου μας, εκμεταλλευόμενος βέβαια την ανοχή που υπάρχει από πλευράς ελληνικής πολιτείας.
Κάνοντας καθαρά το δικό του διπλωματικό παιχνίδι στην περιοχή και προωθώντας τη γνωστή ατζέντα της Άγκυρας περί των διεκδικήσεων της μειονότητας και ενισχύοντας το αφήγημα τον ανύπαρκτων προβλημάτων που τίθενται πολλές φορές.
Αφού έχει δημιουργήσει τη δική του αυλή που λειτουργεί κατόπιν εντολών του, μέσω της άτυπης Συμβουλευτικής Επιτροπής και άλλων ακραίων και παράτυπων της μειονότητας. Με την καθοδήγηση των ψευτομουφτήδων.
Προφανώς βέβαια είναι ενήμερος για το τι ισχύει στο διεθνές δίκαιο για τις προξενικές και διπλωματικές σχέσεις και ότι δεν έχει καμία δικαιοδοσία να παρεμβαίνει στα εσωτερικά δρώμενα μιας χώρας, όπως γίνεται συνήθως με όλες τις εκλογικές διαδικασίες.
Συνεχίζει όμως να τα αγνοεί επιδεικτικά από την αυτοδιοίκηση μέχρι τις εθνικές εκλογές, έχοντας και ως συμπαραστάτες δίπλα του σε πολλές από αυτές τις κινήσεις και επισκέψεις ανθρώπους από την τοπική αυτοδιοίκηση. αλλά και πολιτικούς, κυρίως τους βουλευτές της Νέας Αριστεράς.

Στα ψιλά γράμματα μάλλον πέρασαν οι χλιαρές αντιδράσεις που κινήθηκαν στο γνωστό μοτίβο του ελληνικού ΥΠΕΞ, για τις προκλητικότατες δηλώσεις του Ταγήπ Ερντογάν στα κατεχόμενα της Κύπρου προχθές, υποβαθμίζοντας το κρεσέντο παροξυσμού του.
Δήλωσε ότι για την Τουρκία πλέον υπάρχουν δύο κράτη με κυριαρχική ισότητα στην Κύπρο, βάζοντας ταφόπλακα στον οποιοδήποτε διάλογο προετοιμάζεται να γίνει και στις αποφάσεις του ΟΗΕ, που μάλλον τις γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του.
Και έδειξε βέβαια ξεκάθαρα ότι για την Τουρκία πλέον τα κατεχόμενα είναι ένα προτεκτοράτο, θεωρώντας ότι είναι αφεντικά και ιδιοκτήτες αυτής της περιοχής και όχι ένα ανεξάρτητο κράτος. Ποντάροντας φυσικά και στο μεγάλο στρατό των 45.000 στρατιωτών που διατηρεί στο νησί.
Συνεπώς στα τετελεσμένα που θέτει και στις ειλημμένες αποφάσεις του, γεννάται το ερώτημα, τι προοπτική μπορεί να έχει ένας διάλογος με τη χώρα μας και σε ποια βάση μπορεί να δομηθούν οι σχέσεις καλής γειτονίας και φιλίας που επιθυμούν;
Ξεκάθαρα θέλουν να αποσυνδέσουν το κυπριακό από τα ελληνοτουρκικά θέματα κατά την άποψή τους. Και πόσο να τους εμπιστευτεί κάποιος για τις προθέσεις τους και τους σκοπούς που έχουν όταν ήδη απαιτούν το μισό Αιγαίο στο όραμα της Γαλάζιας Πατρίδας και αμφισβητούν τους θαλάσσιους χάρτες της χώρας μας;
Γρίφος που δύσκολα βέβαια μπορεί να επιλυθεί, αφού με το διάλογο απλώς κερδίζουν χρόνο και η τελική κατάληξη όπως το φαντάζονται οι περισσότεροι μάλλον δεν θα είναι με ειρηνικά μέσα. Αφού ο κατάλογος των διεκδικήσεων τους διευρύνεται συνεχώς.