Βασιλόπιτα κόβει το Σάββατο ο Σύλλογος Πολυτέκνων Ροδόπης
Ο Κώστας Δικαίος είναι καθηγητής του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης
Κύριε,
Όπως αμέσως παρατηρείτε δεν σάς απευθύνομαι ούτε ως ‘αγαπητό’, ούτε ως ‘φίλτατο’ ούτε ως ‘αξιότιμο’, αλλά σκέτα και ξερά ως ‘κύριε’, αν και ένα σκέτο ‘ρε εσύ εκεί πέρα (δυστυχώς ‘εδώ μέσα’)’ θα ήτο πλέον αρμόζον, η αστική μου ευπρέπεια και καταγωγή, όπως και οι στήλες τής φιλόξενης εφημερίδας δεν το επιτρέπουν.
Βρισκόμαστε σε μία αντιπαράθεση και σύγκρουση την οποία εσείς επιλέξατε και υπό όρους τους οποίους εσείς επιλέξατε. Μάς θέσατε άκρως αυθαίρετα το δίλημμα αποκλεισμός στις οικίες μας, περιορισμός κοινωνικών ή/και οικονομικών δραστηριοτήτων, χρήση προστατευτικών προσωπίδων κλπ από την μια, ή μαζικές ασθένειες και θάνατοι από την άλλη.
Με την λογική αυτή σε κάθε περίπτωση είστε νικητής. Είτε αλλάζοντας τις ζωές μας, είτε αφαιρώντας τες.
Επιλέξαμε το μη-χείρον και μπήκαμε σε ‘καραντίνα’, πάψαμε την χειραψία (κάτι πρωτόγνωρο στην ελληνική συνήθεια), κόψαμε το καφενείο και την ταβέρνα.
Από την άλλη, στην Ελλάδα τουλάχιστον και στην Κομοτηνή από όπου σάς (άντε αυτός ο πληθυντικός) απευθύνομαι είχαμε πολύ λιγότερα θύματα και κρούσματα από αυτά που επιδιώκατε. Την ίδια στιγμή, αναπτύξαμε μια νέα κοινωνικότητα είτε μέσα από τους υπολογιστές οι νεώτεροι, είτε μιλώντας από εξώστη σε εξώστη οι μεγαλύτεροι (και τα παιδιά, που στην γειτονιά μου παίζουν παντομίμα από μερικά μέτρα απόσταση κάθε απόγευμα).
Να ξέρετε κύριε οι κοινωνίες βρίσκουν λύσεις και αντέχουν.
Την ίδια στιγμή τα νοσοκομεία δεν υπερφορτώθηκαν, και (στην Ελλάδα) τα κοιμητήρια δεν γέμισαν. Φυσικά εκφράζω συμπαράσταση και συλλυπητήρια σε συμπολίτες σε τοπικό, και συνανθρώπους σε παγκόσμιο επίπεδο, οι οποίοι έχασαν αγαπημένα πρόσωπα. Όπως και οφείλω να αναγνωρίσω ότι σε ορισμένες χώρες (Ιταλία, ΗΠΑ) σχεδόν πετύχατε τους στόχους σας, αλλά τώρα αναφέρομαι στην Ελλάδα και την Κομοτηνή ειδικότερα.
Το αποτέλεσμα την στιγμή αυτή εδώ είναι ισόπαλο. Είμαστε στο ‘Χι’. Και αυτό είναι αποτυχία για εσάς. Θελήσατε να μάς συντρίψετε και δεν τα καταφέρατε. Κερδίσαμε χρόνο, τα νοσοκομεία είναι καλύτερα οργανωμένα και εξοπλισμένα, με προσωπικό με ακμαίο ηθικό. Περιορίσαμε την διασπορά. Αναπτύξαμε κανόνες και συνήθειες ασφαλούς συμπεριφοράς (και για τους αισιόδοξους το φάρμακο και το εμβόλιο φαίνονται στον μακρινό ορίζοντα, αλλά προσωπικά δεν είμαι τόσο βέβαιος ότι θα συμβεί άμεσα).
Όμως μπορούμε και σιγά-σιγά περνάμε στην αντεπίθεση. Κάποια καταστήματα ανοίγουν, κάποιες δραστηριότητες επανέρχονται.
Εδώ όμως πρέπει εμείς, οι αγωνιζόμενοι να είμαστε πολύ προσεκτικοί όλοι μας. Είστε ύπουλος κύριε, δράτε εν κρυπτώ και εκμεταλλέυεστε καλοπροαίρετους ανθρώπους, που ενώ δεν αισθάνονται να νοσούν καθίστανται φορείς και μεταδίδουν την ασθένεια. Για τον λόγο αυτό, όλοι εμείς θα εφαρμόσουμε με απόλυτη αυστηρότητα όλα τα μέτρα ασφαλείας. Δεν θα ξεθαρρέψουμε, δεν θα υπερβάλλουμε.
Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι δεν φθάσαμε στο τέλος. Ούτε καν στην αρχή τού τέλους. Ίσως ακόμη-ακόμη δεν είματε καν στο τέλος τής αρχής.
Για τον λόγο αυτό η συμπεριφορά μας θα είναι άκρως μετρημένη.
Ο καθένας από εμάς θα αισθάνεται (ακόμη και αν δεν νοσεί, ακόμη και αν πέρασε το δοκιματικό ‘τεστ’ και είναι αρνητικό) ότι είναι επικίνδυνος φορέας , και ότι όλοι οι γύρω του δεν είναι άγνωστοι για τους οποίους αδιαφορεί, αλλά τα αγαπημένα του ‘παπούδια’ που έφθασαν το 90 και έχουν και υποκείμενα προβλήματα όπως τα λένε οι γιατροί.
Θα τηρούμε τα 2 μέτρα απόσταση, θα φοράμε προσωπίδα (μάσκα) όταν και όπου χρειάζεται, δεν θα συνωστιζόμαστε, θα καλύπτουμε στόμα και μύτη όταν βήχουμκε ή φτερνιζόμαστε, θα πλένουμε τα χέρια μας κλπ κλπ.
Τώρα που επισήμως τα μέτρα ‘χαλαρώνουν’ εμείς θα εφαρμόσουμε τα μέτρα του προηγούμενου μήνα ακόμη αυστηρότερα. Δεν είμαστε στην στιγμή τού θριάμβου και της απελευθέρωσης από την επέλασή σας. Είμαστε στην στιγμή να δείξουμε πως μπορούμε να ανακτήσουμε μέρος των ελευθεριών και δραστηριοτήτων μας, ώστε να μην αισθάνεσθε νικητής και σε αυτό το πεδίο, και να δείξουμε επίσης πως γνωρίζουμε να μαχόμαστε σταδιακά, μεθοδικά και να κατορθώνουμε μικρές βελτιώσεις (ο όρος νίκες είναι ακόμη υπερβολικός, είστε πείσμων και επικίνδυνος). Δεν μπορούμε να θριαμβολογήσουμε ακόμη. Θα ενεργήσουμε με λίγη χαρά στην καρδιά, αλλά μεγάλη σύνεση στον νού. Θα είμαστε έτοιμοι και για υποχωρήσεις, το παιχνίδι δεν έχει τελειώσει, με ποδοσφαιρικούς όρους ίσως δεν είμαστε ακόμη ούτε στο ημίχρονο και προφανώς θα υπάρξει και ‘ρεβανς’.
Αλλά θα προχωρήσουμε με συγκρατημένη χαρά και κυρίως προσεκτικά, σταθερά και μετρημένα, με όλους τους κανόνες υγιεινής, ασφαλείας και προφύλαξης όχι μόνον για εμάς, αλλά κυρίως για τους γύρω μας.
Διότι γνωρίζουμε πως ο δρόμος εμπρός είναι μακρύς και δύσκολος.
Αλλά να γνωρίζετε και εσείς κύριε covid-19 ή όπως αλλιώς σας λένε, ότι η ανθρωπότητα, η ανθρώπινη κοινωνία όπως μερικές φορές ενθουσιάζεται και παρασύρεται, επίσης γνωρίζει την ευθύνη, την σύνεση και την αλληλεγγύη, ώστε να αντέξει. Και στο τέλος θα νικήσει!!!
Μετά (ή επί το ορθότερον άνευ) τής προσηκούσης τιμής
Κώστας Δικαίος
Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης
Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
Κομοτηνή,
Ελλάς.
Ακολουθήστε το xronos.gr στο Google News