«Αντάμωμα στις ρίζες (reunion)»

Στις 12/8/2017 ημέρα Σάββατο και ώρα 8 μ.μ. υπήρχε ένα ραντεβού μετά από 30 χρόνια για τους απόφοιτους του έτους 1987 του 2^ου Γενικού Λυκείου.

Ένα ραντεβού που προέκυψε από την καταπληκτική πρωτοβουλία και άψογη διοργάνωση άξιων συμμαθητριών μας.

Ένα ραντεβού που μας καλούσε να επιστρέψουμε στις ρίζες μας και στα άδολα χρόνια του Λυκείου και να ανταμώσουμε με ανθρώπους που είχαμε να δούμε για δεκαετίες.

Αρκετοί θα υποστηρίξουν ότι δεν είναι πετυχημένα τέτοιου είδους ανταμώματα (reunion), διότι οι άνθρωποι μετά από τόσα χρόνια αποξενώνονται, μπλέκονται στην καθημερινότητα και χάνουν τους κώδικες επικοινωνίας τους.

Χωρίς να ισχυριστώ ότι δεν συμβαίνει αυτό σε κάποιο βαθμό θα σας πω ότι αισθάνομαι πάρα πολύ τυχερός που συμμετείχα σε αυτό το αντάμωμα (reunion) για τους εξής λόγους:

1^ον Είναι καταπληκτικό και λυτρωτικό να αισθάνεται ο άνθρωπος ότι ανήκει κάπου και ότι έχει μία ρίζα. Μπορεί να κάναμε ή να μη κάναμε οικογένεια, μπορεί να πετύχαμε ή να μη πετύχαμε τα όνειρα μας, μπορεί να έχουμε ή να μην έχουμε υγεία ότι όμως και να μας συμβαίνει η επιστροφή στη ρίζα απαλύνει για λίγο την ανησυχία και γαληνεύει την ψυχή.

2^ον Είναι λυτρωτικό να συναντάς ανθρώπους που θα σου θυμίσουν ποιό παιδί ήσουν και θα σε προσεγγίσουν με την παιδικότητα των παλιών εποχών μακριά από κοινωνικές συμβατικότητες.

3^ονΕίναι σπάνια στην εποχή μας η ειλικρίνεια στις σχέσεις των ανθρώπων και για αυτό τέτοιου είδους ανταμώματα δίνουν την ευκαιρία να χαρούμε και να διασκεδάσουμε με άγνοια κινδύνου και ειλικρινή διάθεση.

4^ον Είναι μοναδικό θα ξαναπώ για μια ακόμα φόρα το να αισθάνεσαι ότι έχεις μία ρίζα και ότι ανήκεις κάπου.

Πραγματικά πριν χρόνια δε μπορούσα να καταλάβω πως μεγάλες προσωπικότητες της επιστήμης, των γραμμάτων, της τέχνης και της πολιτικής ενώ είχαν κάνει μεγάλες διαδρομές στα αστικά κέντρα επέλεγαν την ύστατη στιγμή να ταφούν στα μικρά κοιμητήρια των τόπων καταγωγής τους.

Οι απορίες μου πλέον έχουν λυθεί καθώς συνειδητοποιώ ότι ο άνθρωπος όσο μεγαλώνει ότι διαδρομή και να κάνει στη ζωή του αποζητά το σύνδεσμο του με τη ρίζα του γιατί αυτή είναι η πηγή της ζωής του.

Μας δώσατε λοιπόν ζωή με το αντάμωμα αυτό αγαπητές συμμαθήτριες, το οποίο πραγματοποιήθηκε και πέτυχε χάρη στην πρωτοβουλία σας και την εργασία σας.

Σας ευχαριστούμε που μας συστήσατε εκ νέου τους συμμαθητές μας και μας υπενθυμίσατε ποιοι ήμασταν κάποτε.

Σας ευχαριστούμε γιατί γεμίσατε την ψυχή μας.