«Αποχαιρετισμός σε ένα φίλο»

Την Πέμπτη 12/10/2017 λίγο μετά τις 7 μ.μ. δολοφονήθηκε στο γραφείο του κατά την άσκηση των καθηκόντων του ο θαυμάσιος άνθρωπος, ο εξαίρετος επιστήμονας, Δικηγόρος, οικογενειάρχης και αγαπημένος φίλος Μιχάλης Ζαφειρόπουλος. 

Είχα την τύχη να με τιμήσει με τη φιλία του και τη γενναιοδωρία του και μπορώ προσωπικά να καταθέσω ότι επρόκειτο για έναν ευπατρίδη, έναν Κύριο σε όλα του.

Το κενό του τεράστιο για τους οικείους του και εμάς τους φίλους του.

Η μόνη παρηγοριά, εάν υπάρχει παρηγοριά σε τέτοιες στιγμές, είναι ότι αφήνει πίσω του τη μνήμη ενός σπουδαίου ανθρώπου, που σε όλες τις πτυχές της δράσης του τον χαρακτήριζε η αξιοπρέπεια και η ευγένεια.

Μέσα από αυτό το τραγικό γεγονός ο μάρτυρας πλέον για το νομικό κόσμο Μιχάλης Ζαφειρόπουλος ανέδειξε με τη θυσία του το περιβάλλον ανομίας  που επικρατεί γύρω μας, όπου έτσι απλά μπορούν να τελούνται κακουργήματα άνα πάσα ώρα και στιγμή.

Όσοι νομίζουν ότι υπηρετείται η Δημοκρατία με την αίσθηση ατιμωρησίας, που πλανάται στην ατμόσφαιρα, ρίχνουν νερό στο μύλο ακραίων κύκλων, που δε θα αργήσουν να εμφανιστούν υπό το μανδύα των προστατών της δημόσιας τάξης και ασφάλειας.
Σε μια ευνομούμενη πολιτεία τα πράγματα πρέπει να είναι απλά και κατανοητά.

Επειδή παντού και πάντα θα υπάρχουν εγκληματίες θα πρέπει με στιβαρό νομικό πλαίσιο αλλά πάνω από όλα με πολιτική και κοινωνική αποφασηστικότητα να περάσει το μήνυμα της μηδενικής ανοχής στο έγκλημα.

Θα μου πείτε όταν φεύγει τόσο άδικα ένας νέος λαμπρός άνθρωπος και επιστήμονας, όπως ο Μιχάλης Ζαφειρόπουλος, τι σημασία έχουν όλα αυτά.

Παρηγοριά μπορεί να υπάρξει δύσκολα σε ένα τέτοιο τραγικό γεγονός, ειδικά όταν πνίγει όλους το ερώτημα «γιατί το Μιχάλη;», το οποίο βγαίνει αυθόρμητα από την ψυχή όλων όσων γνωρίζαμε τον αξιοπρεπή, ακέραιο, φιλικό, γενναιόδωρο και ευγενικό Μιχάλη.

Δυστυχώς στη ζωή κάποια πράγματα συμβαίνουν ακατανόητα έτσι απλά γιατί έτσι είναι η ζωή.

Ενας φωτισμένος άνθρωπος μου είχε πει σε μια δύσκολη προσωπική στιγμή «μη θυμώνεις, διότι όλα είναι για τους ανθρώπους».  
Ο άνθρωπος είναι τελικά κάτι παραπάνω από την υλική φθαρτή ύπαρξη του.

Είναι η αίσθηση που αφήνει πίσω η προσωπικότητα του και το πέρασμα του από τη ζωή και η αίθηση που άφησες πίσω σου αγαπημένε φίλε Μιχάλη Ζαφειρόπουλε ήταν αξιοπρέπεια και μόνο αξιοπρέπεια.

Υπήρξαμε τυχεροί όσοι σε γνωρίσαμε και μας τίμησες με τη φιλία σου.

Καλό ταξίδι και καλό παράδεισο αγαπημένε φίλε Μιχάλη.