Ημερολόγιο Πανδημίας: Πέμπτη εβδομάδα

Η πέμπτη εβδομάδα πανδημίας μας βρίσκει στην καρδιά μιάς διαφορετικής και πρωτόγνωρης για τα Ορθόδοξα και Ελληνικά δεδομένα Μεγάλης Εβδομάδας..

Ευτυχώς η πορεία της νόσου στη χώρα μας είναι καλή και έχει αρχίσει να φαίνεται πλήν απροόπτου ορίζοντας εξόδου από την καραντίνα.

Φέτος λοιπόν θα ζήσουμε διαφορετικά το Πάσχα και θα προσαρμοστούμε με ότι μας επιτρέπεται.

Δεν είναι όμως όλα μελανά καθώς η περίοδος της καραντίνας πέρα απο τις εύλογες ανησυχίες που έχουν προκληθεί για τη δημόσια υγεία και οικονομία έχει και μερικά θετικά καθώς δόθηκε επιτέλους ο χρόνος στις οικογένειες και στους ανθρώπους να ξαναγνωριστούν και να ξαναπρογραμματιστούν με νέα και πιο πραγματικά δεδομένα.

Το Πάσχα που ζούμε και θα ζήσουμε φέτος θα είναι διαφορετικό αλλά όχι αναγκαστικά κακό.

Ο τίτλος της πέμπτης εβδομάδας πανδημίας θα μπορούσε να είναι «Πάσχα  διαφορετικό και ίσως καλύτερο» και εξηγώ παρακάτω γιατί.

Ξέρω ότι σε πολλούς ακούγεται «ανέκδοτο» ότι μπορεί να είναι καλό ένα Πάσχα χωρίς Εκκλησία, χωρίς συγγενείς και φίλους και χωρίς γλέντι και ψήσιμο.

Είναι φυσιολογικό να «χαλιόμαστε» με όλους αυτούς τους περιορισμούς. Τη ζωή μας όμως  πρέπει  μερικές φορές όταν έρχονται βίαιες και απότομες αλλαγές να μην την παίρνουμε σαν κακομαθημένα παιδιά που χαλάει το αγαπημένο τους παιχνίδι και αρνούνται μετά να παίξουν με οτιδήποτε άλλο.

Ήρθε κάτι αναπάντεχο που μόνο σε σενάρια επιστημονκής φαντασίας το είχαμε δει.

Αυτή η μεγάλη ανατροπή στην καθημερινότητα και τις συνήθειες μας, άλλαξε και θα αλλάξει για το κοντινό μέλλον τους όρους της οικογενειακής και κοινωνικής συναναστροφής.

Άλλαξε όμως και κάτι άλλο και αυτό είναι η αξιολόγηση και η προτεραιότητα που δίνουμε σε πρόσωπα και καταστάσεις.

Για παράδειγμα τώρα χειροκροτούμε όλοι τους γιατρούς και τους νοσηλευτές που με αυταπάρνηση αγωνίζονται ενάντια σε μια άγνωστη νόσο και σώζουν ανθρώπους αλλά μας διαφεύγει ότι όλους αυτούς τους ανθρώπους για χρόνια τους είχαμε ξεχάσει και τους αφήναμε να κάνουν απλήρωτες υπερωρίες και να παίρνουν πολύ λιγότερα χρήματα από πολλούς βολεμένους αργόμισθους του Δημοσίου.

Ακόμα και η εκκλησία που δε θα πάμε φέτος μπορεί να είναι παρούσα στα σπίτια μας με την ατομική προσευχή και κατάνυξη.

Η παρούσα συγκυρία είναι μια μεγάλη ευκαιρία για την Εκκλησία μας να κερδίσει πόντους στη συνείδηση της κοινωνίας, να αναδείξει τον παιδαγωγικό της ρόλο και ξεπερνώντας την «τυπικότητα» να σταθεί με λόγο σύγχρονο και παρηγορητικό στους δοκιμαζόμενους πολίτες.

Τέλος, ακόμα και τα ψησίματα και οι κοινωνικότητες που θα μας λείψουν φέτος μπορεί να βγούν σε καλό καθώς πιο συγκεντρωμένες και ήρεμες απο τη μεγάλη «βαβούρα» οι οικογένειες μπορούν να γιορτάσουν στο «στενό τους πυρήνα» τη μεγάλη γιορτή του Πάσχα και να ξανανιώσουν την οικογενειακή ζεστασιά.

Για να είμαστε ειλικρινείς οι μεγάλες και πολύβουες μαζώξεις που είχαμε όλοι συνηθίσει ανήμερα του Πάσχα έχουν σίγουρα την ομορφιά τους αλλά έχουν σίγουρα και τη φασαρία τους και πολλές φορές από τη φασαρία παρά τις καλές προθέσεις δεν ευχαριστέται κανένας τίποτα και απομένει μόνο η ταλαιπωρία.

Όπως και να έχει το Πάσχα αυτό είναι διαφορετικό δεν είναι όμως τραγικό όπως σε άλλες χώρες του εξωτερικού.

Ευτυχώς για τη χώρα μας η πολιτική ηγεσία και οι πολίτες στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων, πήραν και τήρησαν τις πρέπουσες αποφάσεις και ανέκοψαν έγκαιρα την πανδημία πρίν γίνει τραγικός ο απολογισμός.

Ας αισιοδοξούμε ότι σύντομα θα βγούμε απο την περιπέτεια και ας αφήσουμε τον εαυτό μας να χαρεί το φετινό διαφορετικό Πάσχα περιισότερο απο κάθε άλλη φορά, διότι η πανδημία απέδειξε ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο.

Καλή Ανάσταση λοιπόν και καλό Πάσχα σε όλες και όλους με την ευχή να είναι το σημερινό ένα απο τα τελευταία ημερολόγια πανδημίας και να επιστρέψουμε σύντομα στην κανονικότητα.