«Πανθρακικός» σημαντικός και ιστορικός

Εξηγούμαι προκαταβολικά για να μη παρεξηγηθώ, ότι όσα γράφω παρακάτω μπορεί να μοιάζουν με έκθεση ιδεών, καθώς τα γράφω από την ασφάλεια της απόστασης και της μη συμμετοχής στα γεγονότα, αλλά σας βεβαιώνω ότι τα γράφω από καρδιάς.

Για να μη κουράζω με γρίφους μπαίνω κατευθείαν στο θέμα.

Διάβασα στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο σχετικά με τη χορηγική συμφωνία της αγαπημένης μας ομάδας της Κομοτηνής τον Πανθρακικό.

Δε θα μπω καθόλου στα της χορηγίας, ούτε και στα της φωτογράφισης στο Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής, διότι απλά δε γνωρίζω τα γεγονότα.

Αυτό όμως που δε θα αντιμετωπίσω καλόπιστα είναι τις ανησυχίες της Ελληνικής πολιτείας για τη Θράκη από μακριά και τις πρακτικές πολλών από εμάς που καλά τα λέμε στα λόγια αλλά από έργα μηδέν.

Όσοι λοιπόν σήμερα δηλώνουν ανησυχία για τις εξελίξεις ας αναρωτηθούν καλύτερα που βρίσκονταν οι ίδιοι, όταν ο Πανθρακικός είχε ανάγκη οικονομικής ενίσχυσης ειδικά την περίοδο που από τη μεγάλη κατηγορία βρέθηκε στα δύσκολα τοπικά πρωταθλήματα.

Και φυσικά πρώτη και καλύτερη ας αναρωτηθεί η Ελληνική πολιτεία εάν αξίζει διαχρονικής στήριξης μια ιστορική ομάδα όπως ο Πανθρακικός, που αποτελεί κέντρο αθλητισμού, πολιτισμού και ψυχαγωγίας για μικρούς και μεγάλους στην πόλη της Κομοτηνής αλλά και γενικότερα στη Θράκη.

Λεφτά το ξέρω δεν υπάρχουν και κάποιοι φιλότιμοι άνθρωποι που ασχολήθηκαν στο παρελθόν με τον Πανθρακικό περισσότερο ταλαιπωρήθηκαν παρά ωφελήθηκαν από αυτή την εμπλοκή τους.

Σε «ευαίσθητες» περιοχές όπως η Θράκη και η Κομοτηνή οι μεγάλες ομάδες όπως ο Πανθρακικός αποτελούν κομμάτι της ιστορίας τους και «ταυτότητα» τους.

Βλέπω δυστυχώς ότι τελευταία και ειδικά μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία όλο το ενδιαφέρον της πολιτείας είναι στραμμένο στην Αλεξανδρούπολη και ότι η Κομοτηνή και η Ξάνθη δεν βρίσκονται στα «ραντάρ» του ενδιαφέροντος.

Θα ήθελα να καταθέσω τον ακόλουθο προβληματισμό χωρίς να θέλω να κατηγορηθώ για τοπικιστής.

Υποτίθεται και έτσι είναι ότι γίνεται κοσμογονία στην Αλεξανδρούπολη και προσελκύεται εκεί το ενδιαφέρον μεγάλων οικονομικών συμφερόντων.

Μου γεννιέται όμως η απορία εάν θα μείνει χώρος ανάπτυξης και για τις άλλες πόλεις της Θράκης ή θα αφεθούν αυτές στην υπάρχουσα «στεγνή» τους οικονομική κατάσταση.

Ας αφήσουμε λοιπόν κατά μέρους τις ανησυχίες από μακριά, ας κατανοήσουμε ότι όλη η Θράκη έχει ανάγκη ενίσχυσης και ας δίνεται η βοήθεια όπου πρέπει όταν πρέπει και όχι κατόπιν εορτής και να κάνουμε μετά συζητήσεις και να λέμε ιστορίες.

Το κάθε πράγμα στη σωστή στιγμή.