Ποιος θυμάται τον άτυχο Άγγελο Σολακίδη

Ο Φεβρουάριος είναι βαρύς και μαύρος για τους κατοίκους της Κομοτηνής που σημαδεύτηκε με το πλέον λυπηρό γεγονός στην ιστορία του τόπου.

Πριν 32 χρόνια ο τόπος μας έκλαψε τον θάνατο ενός ήρωα που άφησε την πνοή του σε θάλαμο του Νοσοκομείου Κομοτηνής, λίγη ώρα μετά την εγχείριση του και ενώ βρισκόταν ακόμα υπό την επήρεια νάρκωσης.

21 Φεβρουαρίου, ημέρα πένθους για τον Ελληνισμό της Θράκης που τη μέρα εκείνη το μίσος έσπρωξε το χέρι φανατικού μουσουλμάνου και σκότωσε τον 51χρονο τελωνειακό Άγγελο Σολακίδη με βίαιο τρόπο. Το θέμα είναι μείζονος σημασίας και σημαδεύει τη νεότερη ιστορία της Θράκης. Όμως κονεύει να ξεχαστεί και να διαγραφεί ποιος ξέρει για ποιους λόγους, γι' αυτό καλό είναι να το θυμηθούμε.

Ήταν Ιανουάριος του 1990. Σε θάλαμο του νοσοκομείου Κομοτηνής ήταν διασωληνωμένος και μετά από εγχείριση ο τελωνειακός Άγγελος Σολακίδης και κοντά του στον ίδιο θάλαμο άλλοι άρρωστοι μεταξύ των οποίων και ένας μουσουλμάνος από χωριό της Κομοτηνής. Η ατμόσφαιρα των ημερών τεταμένη από τις ενέργειες των ψευτοηρώων της μειονότητας που προσπαθούσαν να φανατίσουν τον τουρκισμό των μουσουλμάνων με κινητοποιήσεις κατευθυνόμενες από το γνωστό ξένο κέντρο. Οι συζητήσεις όχι μόνο στην Κομοτηνή και στη Θράκη αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα επικεντρώνονταν στα γεγονότα της Κομοτηνής. Το ίδιο και στον θάλαμο του νεοεγχειρισθέντος Σολακίδη, οπότε ένας φανατικός μουσουλμάνος άρπαξε ένα σκαμπό και το κατέβασε πολλές φορές στο κεφάλι του Άγγελου Σολακίδη, προκαλώντας του βαρύ τραυματισμό. Ο θάνατος του επήλθε λίγες μέρες αργότερα στις 21 Φεβρουαρίου 1990.

Η πληροφορία έπεσε σαν κεραυνός στην κοινή γνώμη της Κομοτηνή που παρά την συγκράτηση του δημιούργησε ορισμένα επεισόδια σε μειονοτικά καταστήματα, συνεπικουρούμενοι από πλιατσικολόγους μουσουλμάνους, τα οποία στη συνέχεια κατέγραψε και αποζημίωσε το ελληνικό κράτος.

Το τέλος της ζωής του μουσουλμάνου δράστη ήταν θλιβερό και φρικτό όταν ο ίδιος έδωσε τέρμα στη ζωή του μέσα στο κελί του κάνοντας βρόγχο ένα κομμάτι ύφασμα από την κουβέρτα του κρεβατιού του παρουσία μάλιστα και άλλου μουσουλμάνου κρατούμενου που του είπε: «Μη με σταματήσεις έκανα μεγάλο κακό».

Το συμβάν αυτό κινδυνεύει να ξεχαστεί κάτι το οποίο φαίνεται ότι ευνοεί πολλές καταστάσεις και είναι χαρακτηριστικό παρ’ ότι πέρασαν τόσα χρόνια, κανείς αρμόδιος δεν το θυμάται. Την ίδια αδιαφορία όλα τα χρόνια έδειξαν και ο κατά τα άλλα δραστήριος Σύλλογος Εβριτών Ροδόπης μιας και ο Σολακίδης ήταν Εβρίτης, αλλά ούτε και ο Σύλλογος Τελωνειακών Ροδόπης που δεν τίμησαν ποτέ τη μνήμη αυτού του ανθρώπου σε κάποια εκδήλωση. Επίσης κανείς από τους καλοπληρωμένους "υπαλλήλους" του γνωστού ανθελληνικού κέντρου στην Κομοτηνή δεν οδηγήθηκε στη δικαιοσύνη γιατί αυτοί με τα γραπτά και τους λόγους τους φανάτισαν αυτόν τον άνθρωπο.

Επίσης με τις εκδηλώσεις μίσους που διοργανώνουν στη Θράκη φανατίζοντας τους απλούς ανθρώπους της μειονότητας, τον γείτονά μας, τον συγχωριανό μας, τον φίλο μας, όλα αυτά πρέπει κάποιος αρμόδιος να τα σταματήσει και να τους οδηγήσει στη δικαιοσύνη.

Την θύμηση της δολοφονίας αυτού του αθώου θύματος του τουρκισμού εμείς κάθε χρόνο θα την υπενθυμίζουμε στους αρμόδιους μέχρι να δικαιωθεί. Επίσης η θύμηση αυτής της δολοφονίας θα πρέπει να μείνει στους παλιούς, αλλά να την γνωρίζουν και οι νέοι που πρέπει να μεταλαμπαδεύσουν το συμβάν. Αυτό και μόνο αυτό να μείνει στο μυαλό τους και όχι το μίσος για τους συμπολίτες μας μουσουλμάνους.