«Στο φώς της Ακρόπολης»

Μια εβδομάδα μετά την επίσκεψη του Γάλλου Προέδρου στη χώρα μας και αφού έχουν καταλαγιάσει οι ειδήσεις και οι εικόνες  μπορούμε να κάνουμε μια ψύχραιμη αποτίμηση.

Σε όλους μας νομίζω ότι έμεινε η εικόνα των δύο ηγετών κάτω από το φώς της Ακρόπολης.
Ειλικρινά πέρα από τις όποιες πολιτικές διαφωνίες ήταν πολύ ωραία εικόνα να βλέπεις δύο νέους ανθρώπους κάτω από αυτό το παγκόσμιο πολιτιστικό και πολιτισμικό σύμβολο.

Η εικόνα αυτή και το πώς προσέτρεξε ο Γάλλος Πρόεδρος να καταγράψει με αυτό το φόντο την ομιλία του για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποδεικνύει την διαχρονική πολιτισμική αξία που έχει η χώρα μας για τους λαούς που ασπάζονται τις ιδέες της Δημοκρατίας.
Αυτό λοιπόν το πλεονέκτημα θα πρέπει να το ξαναδούμε λίγο διότι εάν εξαιρέσει κανείς την τουριστική εκμετάλλευση χαμηλού επιπέδου της πολιτισμικής μας κληρονομιάς δεν έχω δει και τίποτα συνταρακτικές κινήσεις τα τελευταία χρόνια.

Για να μη μιλώ αόριστα καταθέτω την άποψη μου:
Παρά τις όποιες ξεπερασμένες πλέον φοβίες των τελευταίων δεκαετιών για τα ιδιωτικά πανεπιστημιακά ιδρύματα δεν είναι δυνατόν σε μια χώρα που μια απλή εικόνα της Ακρόπολης μπορεί να προσελκύσει χιλιάδες ενδιαφερόμενους σπουδαστές να μη λειτουργούν άριστα δομημένα πανεπιστήμια ελληνικών σπουδών με αξιοπρεπείς υλικοτεχνικές υποδομές και ακαδημαϊκή διασύνδεση με πανεπιστήμια του εξωτερικού.

Δε μπορεί να παραπονιόμαστε για την ανεργία μας και να μην εκμεταλλευόμαστε σωστά τη βαριά μας βιομηχανία που λέγεται πολιτισμός.
Νομίζω ότι με την κατάλληλη διεθνή επικοινωνιακή τακτική θα μπορούσαμε να ξαναδημιουργήσουμε ένα νέο φιλελληνικό κίνημα που θα προσέλκυε τους Ευρωπαίους πολίτες, που τρόμαξαν στα χρόνια της κρίσης από την άνοδο των ακραίων ιδεολογικών ρευμάτων και την αναβίωση των κρατικών εθνικισμών.

Ας ξαναγίνει η χώρα μας το σημείο αναφοράς της δημοκρατίας και ας το «πουλήσει» αυτό κατάλληλα στους Εταίρους της.
Χιλιάδες φοιτητές αλλά και «εραστές» του Ελληνικού πνεύματος θα επιλέξουν τη χώρα μας και θα έχουν διπλό όφελος.
Από τη μια θα σπουδάζουν στην κοιτίδα του πολιτισμού και από την άλλη θα ζουν στην ηλιόλουστη χώρα μας συνδυάζοντας σπουδές και διακοπές.

Ας ξεκολλήσουμε λοιπόν από το παρελθόν, όπου σαν κακομοίρηδες πλασάραμε την Ακρόπολη για να πουλήσουμε είδη λαϊκής τέχνης και κανένα παραπάνω τζατζίκι στους τουρίστες και ας δώσουμε στην πολιτιστική και πολιτισμική μας κληρονομιά το σεβασμό και την εκμετάλλευση που της αρμόζει.

Όταν άλλες χώρες χωρίς σημαντική ιστορία αναζητούν το παραμικρό προς εκμετάλλευση δε δικαιούμαστε να αφήνουμε αναξιοποίητα ειδικά στη σημερινή εποχή τα δώρα που μας έχει δώσει απλόχερα η ιστορία μας.