Ζώντας με "αέρα" και όχι "αεριτζίδικα"

Τροφή για σκέψη μου έδωσε την προηγούμενη εβδομάδα η ραδιοφωνική εκπομπή ενός εξαίρετου ραδιοφωνικού παραγωγού, που μεταξύ άλλων είπε σε κάποια στιγμή ότι το πλέον σημαντικό στη ζωή του ανθρώπου είναι να είναι «βιρτουόζος της ζωής», δηλαδή να καταφέρνει να αντιμετωπίζει με αυτοπεποίθηση και «αέρα» τα απρόβλεπτα της και την κάθε δυσκολία της.

Προσωπικά θαυμάζω τους ανθρώπους που ζούνε με «αέρα» και ανεξάρτητα από το εάν είναι πλούσιοι ή φτωχοί, θρησκευόμενοι ή άθεοι, αριστεροί ή δεξιοί, παντρεμένοι ή ανύπαντροι ξέρουν να υπερασπίζονται με αυτοπεποίθηση και επιχειρήματα τις επιλογές τους και τον τρόπο ζωής τους ακόμα και εάν αυτός ξεφεύγει από τους κοινωνικά αποδεκτούς μέσους όρους.

Αντίθετα αντιπαθώ τις εύκολες και «αεριτζίδικες» θεωρίες, που διακινούνται είτε από όσους δεν έχουν το χαρακτήρα και το θάρρος να πουν ξεκάθαρα τα πράγματα είτε από εκείνους, που κατ’ επάγγελμα θολώνουν τα νερά για να μην αποκαλυφθεί η προχειρότητα και ανικανότητά τους.

Πολλά παραδείγματα «αεριτζίδικων» συμπεριφορών μπορούμε να φέρουμε εύκολα στο μυαλό μας και ίσως συνειδητοποιήσουμε ότι ακόμα και εμείς οι ίδιοι πολλές φορές λειτουργούμε κατ’ αυτόν τον τρόπο είτε από προχειρότητα είτε και από τον φόβο να προβάλλουμε και να υπερασπιστούμε τις αληθινές μας θέσεις και σκέψεις.

Δυσεύρετοι και σπάνιοι είναι οι άνθρωποι με αληθινό «αέρα», που λένε καθαρά αυτό που πιστεύουν και ακολουθούν τον τρόπο ζωής που αυτοί επιλέγουν χωρίς να επιβαρύνουν τους γύρω τους αλλά και χωρίς να επηρεάζονται από αυτούς. 

Οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι πάντοτε αγαπητοί στην κοινωνία, γιατί αποτελούν καθρέφτη των αδυναμιών της. 

Είναι όμως πρωτοπόροι, βγάζουν τα κάστανα από τη φωτιά όταν χρειαστεί και μιλούν τη δυσάρεστη για πολλούς γλώσσα της αλήθειας.

Για να εντάξω τώρα τις παραπάνω σκέψεις στη σημερινή πραγματικότητα είναι φανερό πώς μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την κοινωνική και οικονομική μας πτώχευση πέρα από το διαχρονικό καρκίνωμα της διαφθοράς έχει και η «αεριτζίδικη» νοοτροπία, που έγινε τρόπος ζωής τα εύκολα χρόνια.

Ας μείνει λοιπόν σε όλους μας το κέρδος στα δύσκολα χρόνια που περνάμε, μιας νέας στάσης ζωής απέναντι στα πρόσωπα, στις ιδέες και στις καταστάσεις, που θα είναι ουσιαστική, ειλικρινής και εν τέλει δημιουργική καθώς μόνο έτσι αποκτά ο άνθρωπος τον απαραίτητο «αέρα» για να προχωρήσει και να δημιουργήσει στη ζωή για το καλό της κοινωνίας και το δικό του.

Ας αφήσουμε λοιπόν τα «αεριτζίδικα» λόγια, σχέδια και υποσχέσεις.

Ας μην φοβηθούμε να ζήσουμε και να ενεργήσουμε κατά τον τρόπο που βγαίνει από την ψυχή μας.

Σας βεβαιώνω ότι ζώντας με τον «αέρα» της προσωπικότητάς του ο καθένας έχει πιθανόν τον κίνδυνο του κοινωνικού φθόνου, αλλά ταυτόχρονα έχει την μεγάλη ανταμοιβή της ψυχικής του ισορροπίας.