Γκ. Εσαγιάν: «Ζούμε μια μακρά περίοδο ψυχικού τραύματος»

Η πανδημία και όλες οι συνέπειές της είναι για τα καλά εδώ κι έναν χρόνο περίπου μέρος της ζωής των πολιτών. Λόγω όμως των παρατεταμένων μέτρων για τον περιορισμό της διασπορά της covid-19, των ελέγχων, των προστίμων, ακόμη και των εμβολιασμών, το ψυχολογικό αποτύπωμα στις ζωές των πολιτών φαίνεται να είναι ‘βαθύ’, καθώς είναι πλέον εμφανή η κόπωση στον κόσμο από την ύπαρξη της πανδημίας.

Γ. Εσαγιάν: «Είναι γεγονός ότι ζούμε μια μακρά περίοδο ψυχικού τραύματος»
Στο ράδιο Χρόνος 87.5fm επί του θέματος τοποθετήθηκε ο ψυχίατρος Γκάρο Εσαγιάν και εξήγησε μεταξύ άλλων και το όρο ψυχική ανθεκτικότητα που χρησιμοποιούν οι επιστήμονες.

«Υπάρχει ένας όρος που είναι πολύ επίκαιρος και είναι καινούργιος στην επιστήμη μας σχετικά και λέγεται ψυχική ανθεκτικότητα. Έχουμε αρχίσει να την επικαλούμαστε και στις πολλές δύσκολες συγκυρίες αποκτάει και μια μεταφυσική ιδιότητα. Δηλαδή θα  τα αποδώσουμε όλα στην ψυχική ανθεκτικότητα. Η ψυχική ανθεκτικότητα είναι η συνισταμένη κυρίως δύο παραγόντων. Ένα είναι η κληρονομικότητα και το δεύτερο είναι και το περιβάλλον, ανάλογα σε τι περιβάλλον μέσα διαμορφώνεται η προσωπικότητά μας και έτσι έχουμε άλλοτε υψηλότερη και άλλοτε χαμηλότερη ψυχική ανθεκτικότητα», δήλωσε προλογικά.

Ο κος Εσαγιάν παραδέχθηκε ότι «είναι γεγονός ότι ζούμε μια μακρά περίοδο ψυχικού τραύματος και αυτή η περίοδος δεν δείχνει να έχει τέλος, γιατί τα μηνύματα που παίρνουμε (ως επιστήμονες) κάνουν τους ανθρώπους να αρχίζουν να λυγίζουν. Δηλαδή να χάνουν την ελπίδα τους».

Το αποτύπωμα στα παιδιάς 
Κατά την διάρκεια της τοποθέτησής του ο ψυχίατρος στάθηκε ιδιαίτερα στις μικρές ηλικίες και κυρίως στα παιδιά της προεφηβείας και την εφηβείας. Σε αυτήν την μερίδα του πληθυσμού, τόνισε πως «εκεί φαίνεται ότι οι επιπτώσεις είναι πάρα πολύ σοβαρές. Κυρίως στα παιδιά δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου είναι κάτι που θα αφήσει αποτύπωμα. Τα παιδιά έχουν χάσει το φυσικό τους περιβάλλον που είναι το σχολείο. Το σχολείο δεν είναι μόνο για να μάθουν γράμματα είναι και βασικός πυλώνας της κινητικότητας του ανθρώπου και της διαμόρφωσης της προσωπικότητας τους». 

Παράλληλα, αναφέρθηκε και στο κομμάτι που καλούνται να διαχειριστούν οι γονείς των παιδιών σε τέτοιες καταστάσεις και υπογράμμισε ότι «οι γονείς πρέπει να δείξουν μεγάλη ανοχή, να σταθούν δίπλα στα παιδιά τους, να τα υποστηρίξουν και να ενισχύσουν την επικοινωνία στον βαθμό που αυτό είναι εφικτό».