Ο ΕΟΔΥ ενημερώνει για την αρτηριακή πίεση

Ο Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ) ενημερώνει για την αρτηριακή πίεση με αφορμή την 17η Μαΐου που έχει ορισθεί ως Παγκόσμια Ημέρα κατά της υπέρτασης. Η αρτηριακή υπέρταση ορίζεται ως η αυξημένη πίεση του αίματος στο εσωτερικό του τοιχώματος των μεγάλων αρτηριών του σώματος. Η υπέρταση ή διαφορετικά η σιωπηλή νόσος όπως λέγεται καθώς πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν ότι πάσχουν, παραμένει ο ισχυρότερος τροποποιήσιμος παράγοντας κινδύνου για την καρδιαγγειακή νοσηρότητα και θνητότητα παγκοσμίως.

Η αρτηριακή πίεση καταγράφεται με δύο αριθμούς και μετριέται σε χιλιοστά στήλης υδραργύρου. Ο μεγαλύτερος αριθμός αποτελεί την «συστολική» πίεση, η οποία είναι γνωστή ως «μεγάλη» πίεση και ο μικρότερος καταγράφει τη «διαστολική», γνωστή ως «μικρή» πίεση. Αρτηριακή υπέρταση εμφανίζουν τα άτομα στα οποία είτε η συστολική τους πίεση καταγράφεται ≥ 140 χιλιοστά της στήλης υδραργύρου, είτε η διαστολική τους είναι ≥ 90 χιλιοστά. Η υπέρταση αποτελεί τον κύριο παράγοντα κινδύνου για τα καρδιαγγειακά νοσήματα, και ειδικότερα για το αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, τη στεφανιαία νόσο, και την καρδιακή ανεπάρκεια. Αποτελεί επίσης ισχυρό παράγοντα κινδύνου για τη χρόνια νεφρική νόσο, τις αρρυθμίες, την υπερτασική αμφιβληστροειδοπάθεια και την άνοια.

Πρώιμη διάγνωση - Θεραπεία
Η υψηλή αρτηριακή πίεση συνήθως είναι ασυμπτωματική και μη αντιληπτή. Οι ασθενείς δεν γνωρίζουν ότι έχουν υψηλή ΑΠ μέχρι να επισκεφτούν τον ιατρό τους για κάποιο άλλο λόγο.

Η κατάλληλη και συνεχής ενημέρωση του πληθυσμού όσον αφορά στην πρόληψη και η αύξηση της επαγρύπνησης του κοινού για τη νόσο αποτελούν τη βάση της διάγνωσης. Εφιστάται η προσοχή στη μεθοδολογία της μέτρησης της ΑΠ για τον εντοπισμό και τη διαχείριση αυτής. Συστήνεται ο συνδυασμός μεθόδων μέτρησης στο ιατρείο, ως πιο ενδεδειγμένος τρόπος, ενώ παράλληλα, οι μετρήσεις εκτός ιατρείου με πιστοποιημένα πιεσόμετρα για την παρακολούθηση του ασθενούς είναι απαραίτητες για την αξιολόγηση των ασθενών που βρίσκονται σε αγωγή ή όχι.

Όσον αφορά στη φαρμακευτική θεραπεία συχνά απαιτείται συνδυασμόςφαρμάκων, ιδίως, στην κατηγορία ασθενών με συννοσηρότητες όπως σακχαρώδης διαβήτης, δυσλιπιδαιμία, και στεφανιαία νόσος. Τονίζεται ότι η θεραπεία είναι εξατομικευμένη για κάθε ασθενή.