Μικροκομοτηναίικα 27-02-2025

Έγινε παγκόσμια μόδα μάλλον η εξόρυξη των σπάνιων γαιών και των στρατηγικών μετάλλων και έτσι από όλα αυτά δεν θα μπορούσε να μείνει και εκτός παιχνιδιού η χώρα μας. Ήδη τους τελευταίους μήνες γίνονται συχνά δηλώσεις κυβερνητικών παραγόντων, δείχνοντας και την πρόθεση της κυβέρνησης να προχωρήσει σε επενδύσεις αυτού του τύπου.
Μεταξύ αυτών είναι και το Αντιμόνιο, που έχει και η περιοχή μας όπως μας επισήμανε ο καθηγητής του ΑΠΘ Σεργκελίδης Δανιήλ. Δεν τους έφτανε δηλαδή το χρυσό στις Σάπες που θέλουν να δραστηριοποιηθούν, τώρα θα αποκτήσουμε και δεύτερο μέτωπο αντίδρασης.
Γιατί μεταξύ των περιοχών που υπάρχουν στο σχεδιασμό της κυβέρνησης για την εξόρυξη του Αντιμονίου βρίσκεται και το χωριό Καλλυντήρι της Ροδόπης, όπως επισημαίνουν με κοινή ανακοίνωση τους τρεις αρμόδιοι καθηγητές, Σεργκελίδης, Αρίκας και Δημητριάδης.
Αλλά Αντιμόνιο βρίσκεται σε μικρή ποσότητα στο έδαφος, είναι δευτερεύον μέταλλο και με την εξόρυξη του μπορεί να δημιουργήσει πλήθος προβλημάτων στη δημόσια υγεία, στον υδροφόρο ορίζοντα και στο περιβάλλον, με μικρή ανταπόδοση.
Και για αυτό ακριβώς υπάρχει ήδη η έντονη αντίδραση του περιφερειάρχη Βορείου Αιγαίου για αντίστοιχη επένδυση στη Χίο. Αφού οι παλαιότερες εξορύξεις δημιούργησαν ακόμα και πρόβλημα μόλυνσης με άλλα βαρέα μέταλλα στο νερό, όπως είναι ο υδράργυρος.
Έχουν γνώση οι φύλακες στην περιοχή μας, ή το Καλλυντήρι θα γίνει ο νέος τόπος που θα ξεσηκώσει και πάλι τους κατοίκους όπως έγινε και με την εξόρυξη του χρυσού; Και είναι τόσο δηλαδή μεγάλο το μετάλλευμα του Αντιμονίου σε αυτή την περιοχή, για να δημιουργηθεί επενδυτικό ενδιαφέρον; Και τελικά για τη Ροδόπη μόνο τέτοιου τύπου επενδυτικές δραστηριότητες θα συζητάμε; Δεν έχει άλλες προοπτικές αυτός ο τόπος;

Τελικά οι μόνοι χαμένοι σε έναν πόλεμο όπως αυτό της Ουκρανίας είναι οι πολίτες και ο φτωχός λαός της, που εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες θρηνούν από ένα νεκρό. Και ψάχνουν να βρουν τη δικαίωση αλλά και για ποιο λόγο αγωνίστηκαν.
Αφού πριν καταλαγιάσουν ακόμα τα κανόνια άρχισαν τα οικονομικά παζάρια με τους προέδρους ΗΠΑ και Ουκρανίας που αναγκαστικά σύρεται πλέον στο τραπέζι του διαλόγου. Και συμφώνησαν να συναντηθούν την ερχόμενη Παρασκευή για να υπογράψουν τη συμφωνία παραχώρησης της εκμετάλλευσης σπάνιων γαιών της Ουκρανίας στους Αμερικανούς.
Που υπολογίζονται βέβαια περίπου στα 500 δις ευρώ, πολύ πιο περισσότερα δηλαδή από αυτά που ξόδεψαν οι ΗΠΑ και η ΕΕ για πολεμικό υλικό, ώστε να ξεστοκάρουν τα παλιά εξοπλιστικά τους συστήματα τα οποία και αυτά έχουν μία ημερομηνία λήξης.
Πειραματίστηκαν στις πλάτες ενός λαού, τον οδήγησαν στην καταστροφή και την κατάληψη του 25% των εδαφών του από τη Ρωσία και εκμεταλλεύτηκαν την ελπίδα για ανεξαρτησία, ενώ γνώριζαν ότι είναι ένα πάρα πολύ δύσκολο εγχείρημα αυτό.
Κι έτσι δεν προχώρησαν σε συμφωνίες ειρήνευσης στις αρχές του πολέμου, όπου θα μπορούσαν να διευθετήσουν πολύ πιο καλύτερα τα πράγματα και για την Ουκρανία και τον Ουκρανικό λαό. Λέξεις κενές περιεχομένου αποδεικνύονται οι δυτικές αξίες, η ελευθερία, η δημοκρατία και η αλληλεγγύη, όταν υποκρύπτουν συμφέροντα.
Και άφησαν να καταστραφούν χιλιάδες κτίρια και υποδομές, γνωρίζοντας πάλι ότι εκτός από τις συμφωνίες με τις σπάνιες γαίες, η επόμενη μέρα ανήκει στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, τις κατασκευαστικές εταιρίες των ΗΠΑ και της Ευρώπης, για να αναλάβουν την ανοικοδόμηση της χώρας.

Για τις μεγάλες δυνάμεις τα παιχνίδια του πολέμου μάλλον είναι ένα πολύ προσοδοφόρο επάγγελμα, ένα καινούργιο οικονομικό deal και η επομένη ημέρα της πορείας προς την ειρήνη γίνονται επενδυτές για το real estate και τα παζάρια που κυριαρχούν για τα κομμάτια της οικονομικής πίτας.
Αφού ακόμα και ο πρόεδρος της Ρωσίας πρότεινε στον ομόλογο του των ΗΠΑ να συμφωνήσουν για την από κοινού εκμετάλλευση των σπάνιων γαιών για τα εδάφη της Ουκρανίας που έχει καταλάβει. Μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα.
Δηλαδή κάνοντας έναν οικονομικό απολογισμό, το κόστος της καταστροφής που είναι τεράστιο θα το πληρώσουν με την υποθήκευση του μέλλοντος τους οι πολίτες της Ουκρανίας. Γιατί θα κληθούν να ξεπληρώσουν τα δάνεια και τις υποχρεώσεις για τον δαπανηρό πόλεμο, θα καταχρεωθούν για την ανοικοδόμηση της χώρας και των υποδομών της από τις ανυπολόγιστες καταστροφές, για να μπορέσουν να ξαναλειτουργήσουν ως κράτος μετά από πολλά χρόνια.
Και ενώ έχασαν την ζωή τους εκατοντάδες χιλιάδες ψυχές, τα κοράκια του πολέμου και της αγοράς θα κάνουν το δικό τους γνωστό παιχνίδι για να κερδίσουν πάλι. Για αυτούς ο πόλεμος αποδεικνύεται πολύ προσοδοφόρος, όπως και η ειρήνη φυσικά, κερδίζοντας διπλά.
Κι αντιλαμβάνεται ο καθένας ότι ο ίδιος σχεδιασμός θα υπάρξει και για την ανοικοδόμηση της Λωρίδας της Γάζας, που έχουν καταστραφεί ολοσχερώς όλα τα κτίρια και οι υποδομές τους. Και σε δεύτερο επίπεδο θα δημιουργήσουν και νέες γεωπολιτικές ισορροπίες.
Θα εκδιωχθούν οι περισσότεροι Παλαιστίνη από τη χώρα τους και τη «βρώμικη» δουλειά στην συγκεκριμένη περίπτωση θα την αναλάβουν πάλι ΗΠΑ και Ισραήλ, για να ρεφάρουν και τις ζημιές που υπέστησαν κατά τη διάρκεια του πολέμου.

Μία περίεργη, αλλά πραγματική μήνυση κατατέθηκε κατά του μητροπολίτη Ίμβρου και Τενέδου από Τούρκο πολίτη, επειδή φορούσε ράσα σε δημόσιο χώρο, κατηγορώντας τον για παραβίαση της νομοθεσίας στη χρήση ιερατικών ενδυμάτων.
Αφορμή η συμμετοχή του σε εγκαίνια καταστήματος, αλλά δεν κατανοούμε τελικά που είναι το επιλήψιμο. Είναι δυνατόν ένας μητροπολίτης να κυκλοφορεί με πολιτική ενδυμασία και όταν παρευρίσκεται σε μία εκδήλωση;
Το περίεργο βέβαια είναι ότι στην καταγγελία αυτή υπάρχει και αναφορά στην αμοιβαιότητα, φέρνοντας ως παράδειγμα ότι η χρήση θρησκευτικών ενδυμάτων και μουσουλμανικών σαρικιών από «τούρκους θρησκευτικούς λειτουργούς» απαγορεύεται και στη «δυτική Θράκη».
Και αν λοιπόν το επιτρέπουν στο μητροπολίτη τότε αυτό σημαίνει ότι αντιτίθεται στις αρχές της αμοιβαιότητας με βάση της Συνθήκη της Λωζάννης. Φαίνεται ξεκάθαρα ότι κάποιοι τον χρησιμοποιούν για τους δικούς τους σκοπούς.
Καταρχήν έχουμε τονίσει πολλές φορές ότι η αμοιβαιότητα είναι ένα ζήτημα που δεν θα έπρεπε καν να το αναφέρουν οι Τούρκοι όταν έχουν εξαφανίσει σχεδόν το σύνολο της ελληνικής μειονότητας από την Κωνσταντινούπολη, ενώ στη Θράκη η μειονότητα ευημερεί αριθμητικά.
Και προφανώς ο Τούρκος πολίτης και τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ που φιλοξενούν τα θέμα, δεν αντιλαμβάνονται ότι και στη χώρα μας επιτρέπεται οι ιερωμένοι να φορούν στολή δημόσια όπως το πράττουν οι νόμιμοι όμως μουφτήδες. Αλλά μάλλον ο ίδιος αναφέρεται στους ψευτομουφτήδες.
Αλλά ακόμα και οι ψευτομουφτήδες φορούν τις στολές τους ενώ είναι παράτυποι, στα τεμένη, στα σουνέτια, στα ιφτάρ και σε εκδηλώσεις, ακόμα και όταν υποδέχονται Τούρκους αξιωματούχους.
Άρα θα έπρεπε να καταθέτουν μηνύσεις και οι έλληνες πολίτες εναντίον τους σύμφωνα με αυτό το κατηγορητήριο; Μια αστεία λοιπόν υπόθεση που έπρεπε να μην αναφέρετε καν, αλλά να μπει απευθείας στο αρχείο.