Γιώργος Κατρούγκαλος: Κάναμε παρέμβαση στην βασική «αμαρτία» του ασφαλιστικού μας συστήματος

Με τον κίνδυνο ναυαγίου στο Κυπριακό ορατό, ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Κατρούγκαλος, δε θέλει να προδικάσει κάποια εξέλιξη και αρκείται να σχολιάσει λέγοντας «ούτε πρόωρη θριαμβολογία, αλλά ούτε και καταστροφολογία». Ανέλαβε τα νέα του καθήκοντα πρόσφατα και ήδη βρέθηκε προ των εξελίξεων στο Κυπριακό. Η ελληνοκυπριακή και τουρκοκυπριακή πλευρά ανακοίνωσαν επίσημα την αποτυχία συγκλίσεων στο εδαφικό. Μετά το αδιέξοδο στο Μον Πελερέν υπάρχει κίνδυνος οριστικού ναυαγίου της όλης διαδικασίας. Ο κ. Κατρούγκαλος, όμως λέει, πως «θα συνεχιστούν οι συνομιλίες».

Με τις εξελίξεις να τον ακολουθούν ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Κατρούγκαλος, μπορεί να μην μπόρεσε να παραστεί διά ζώσης στην ημερίδα με θέμα «Δημοκρατία, δικαιώματα, πολυπολιτισμικότητα, αποκλεισμός, ρατσισμός», που διοργάνωσε χθες το τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης και Πολιτικής Επιστήμης σε συνεργασία με το ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων, όμως παρενέβη μέσω skype και μίλησε στο κοινό της εκδήλωσης.

Νωρίτερα και συγκεκριμένα το μεσημέρι της Τρίτης 22 Νοεμβρίου, παραχώρησε μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο ράδιο Χρόνος 87,5 fm. 

Οι τίτλοι επικαιρότητας σήμερα υπουργέ είναι η άκαρπη διαπραγμάτευση με το κουαρτέτο, ποιο είναι το σχόλιό σας;
-Φάνηκε ότι πράγματι δεν θέλουμε - μολονότι επιδιώκουμε να έχουμε γρήγορη συμφωνία - να θυσιάσουμε τα συμφέροντα των εργαζομένων, υποχωρώντας στις πιέσεις, που μας φαίνονται προφανώς όχι απλώς παράλογες, αλλά αντίθετες με το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο. Δεν πρέπει όμως να έχουμε την άποψη ότι δεν προχώρησαν ουσιαστικά τα θέματα. Υπάρχει σύγκλιση στα περισσότερα ζητήματα, όμως υπάρχουν και σοβαρά θέματα τα οποία έχουν μείνει ανοικτά. Υπάρχει όμως ο χρόνος ακόμη μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου. Άλλωστε θα γίνουν και τηλεδιασκέψεις με τους θεσμούς. Δεν είναι όλα τα θέματα ανοικτά ώστε να είναι αδύνατος αυτός ο στόχος, έχουν εντοπιστεί σε ορισμένα δυσκολίες μεν, αλλά κατά τη γνώμη μου μπορούν να επιλυθούν.

Ομαδικές απολύσεις - οι κόκκινες γραμμές σας, και θα ήθελα μια απάντηση, ποιους αφορά στην Ελλάδα; 
-Υπάρχει υπερπροβολή του από το διεθνές νομισματικό ταμείο και είχα πει πολλές φορές ότι είναι ουσιαστικά αποκύημα ιδεολογικής εμμονής. Το 97% των επιχειρήσεων στην Ελλάδα είναι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, με κάτω από 10 ανθρώπους, οι περισσότερες μάλιστα είναι πολύ μικρές με κάτω από 5. Δεν έχει ουσιαστικό αντίκρισμα γι’ αυτό το λόγο και δεν προβάλλεται ιδιαίτερα, ποτέ δεν προβαλλόταν ως ιδιαίτερο αίτημα και από τους εργοδότες. Τι αντανακλά; Μια σύγκρουση αξιών, των δικών μας από τη μια μεριά που θέλουμε να υπερασπίσουμε το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο και την προστασία των κοινωνικών δικαιωμάτων, και μια άλλη άποψη που θέλει να υπάρχει ένας συμβολισμός, ότι δεν παίζουν ιδιαίτερο ρόλο αυτά τα ζητήματα, πρέπει η αγορά να είναι ανεξέλεγκτη. 

Τι απαντάτε στους επαγγελματίες που ζητούν ξεκάθαρες απαντήσεις για το τι θα πληρώσουν το νέο έτους για τις ασφαλιστικές τους εισφορές; Πόση θα είναι η φορολογία; Και τι περισσεύει στον επαγγελματία; 
-Πρώτα πρώτα ας ξεκαθαρίσουμε ότι δεν υπάρχουν νέα μέτρα για το 2017. Έχουμε εφαρμογή ήδη ψηφισθέντων μέτρων και αυτό αφορά τόσο τη φορολογία όσο και το ασφαλιστικό. Στο ασφαλιστικό υπάρχει η βασική πρόβλεψη για τις εισφορές, ότι στο μέλλον ο καθένας θα δίνει ό,τι έδινε και ένας μισθωτός το 20% εισοδήματός του. Προσπαθήσαμε να επέμβουμε, δηλαδή, σε αυτό που αποτελούσε την βασική αμαρτία του ασφαλιστικού μας συστήματος, άλλοι κανόνες για τους μεν, άλλοι για τους δε, που δημιουργούσαν πολλές αδικίες. Δεν αναφερόμαστε πια σε εικονικό εισόδημα, παλιά υπολογίζονταν οι ασφαλιστικές εισφορές ανάλογα με τα χρόνια που ήταν κάποιος στο επάγγελμα. Αυτό ειδικά στα χρόνια της κρίσης δεν ανταποκρίνεται πια σε πραγματικό εισόδημα. Στο παρελθόν η ελάχιστη μηνιαία ασφαλιστική εισφορά ήταν 250 ευρώ, ενώ με το νέο σύστημα πηγαίνει στα 150 ευρώ. Γενικώς οποιοσδήποτε έχει εισόδημα καθαρό 19 χιλιάδες ευρώ και κάτω κερδίζει με το νέο ασφαλιστικό σύστημα. Ακριβώς επειδή ελαφρύναμε την μεγάλη πλειονότητα των εμπόρων και των ελεύθερων επαγγελματιών, θα υπάρχει μια σχετική μεγαλύτερη επιβάρυνση σε αυτούς που έχουν περισσότερα κέρδη, αλλά αυτή είναι και η ουσία της κοινωνικής δικαιοσύνης, υπάρχει ένα μοίρασμα των βαρών.

Έχετε ζήσει στην περιοχή μας και γνωρίζετε τα ιδιαίτερά της προβλήματα. Τι κίνητρα δίνονται για να συνεχίσει να ζει κάποιος εδώ; 
-Γνωρίζω τα προβλήματα και γνωρίζω ότι η περιοχή έχει περάσει μία έντονη αποβιομηχάνιση. Η Κομοτηνή ήταν πάντα μια πόλη με δημόσιες υπηρεσίες, αλλά και με αγροτικό τομέα. Όμως είχε και μια μικρή βιομηχανική ανάπτυξη. Όλα αυτά λόγω της κρίσης έχουν τελειώσει και το μεγάλο στοίχημα είναι να ξαναρχίσουν. Εγώ είμαι αισιόδοξος, όχι επειδή έχω ευσεβείς πόθους, αλλά επειδή ήδη τα πρώτα στοιχεία είναι θετικά. Η Στατιστική Υπηρεσία έδειξε ότι σε αυτό το τρίτο τρίμηνο επιστρέψαμε σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης 1,5% και τον επόμενο χρόνο θα είναι διπλάσιο αυτό το ποσοστό. Το μεγάλο ζητούμενο λοιπόν είναι η ολοκλήρωση της αξιολόγησης. Θέλουν και αυτοί να τελειώσει η αξιολόγηση, δεν έχουν κανένα λόγο να σέρνεται το θέμα αυτό το 2017, που θα είναι χρονιά εκλογών σε πολλές χώρες της Ευρώπης. Δεν θέλουν να υπάρχει ένας δυνητικός παράγοντας αποσταθεροποίησης. Η πολιτική σταθερότητα προωθεί την αξιολόγηση και αυτή θα δώσει έναν ακόμα μεγαλύτερο αέρα στα πανιά της ελληνικής οικονομίας.

Υπάρχει η γενική αίσθηση στους πολίτες ότι με τις διαπραγματεύσεις, με την αξιολόγηση, με το περίμενε, με τις εκλογικές διαδικασίες, ζούμε σε ένα κράτος που έχει κατεβάσει τα μολύβια του και πολίτες που περιμένουν τι θα γίνει.
-Δεν είναι έτσι, γίνονται σημαντικές κινήσεις σε πολλά επίπεδα ας πούμε στον τουρισμό, όπου σπάσαμε το ρεκόρ αφίξεων του έτους ρεκόρ 2015. Υπάρχει μια μεγάλη κινητικότητα στις επενδύσεις που δεν αποκρυσταλλώνεται άμεσα όσο υπάρχει ένα κλίμα. Δεν είναι όμως καθόλου, κατά τη γνώμη μου, αληθές ότι τα μολύβια είναι κάτω, ούτε τα υπουργικά μολύβια, αλλά ούτε και αυτά που είναι πιο σημαντικά, τα μολύβια των υπογραφών στο επίπεδο της πραγματικής οικονομίας γιατί αν δεν ήταν έτσι πως θα γυρίζαμε σε ρυθμό θετικής ανάπτυξης αυτό το τρίτο τρίμηνο; Αυτό αντανακλά κινήσεις της πραγματικής οικονομίας.

Είναι, δηλαδή, θετικά τα μηνύματα που λαμβάνετε εσείς από την κοινωνία;
-Προφανώς και εγώ δεν ζω εκτός κοινωνίας, ξέρω ότι υπάρχει μια μεγάλη υποχώρηση της ελπίδας, παρόλο που δείχνει υπομονή η κοινωνία. Και αυτή είναι η μεγάλη υποχρέωση της πολιτικής κοινωνίας και ειδικά της κυβέρνησης απέναντι στον Έλληνα πολίτη που τόσα έχει περάσει, να ξαναζωντανέψει την ελπίδα. 

Αυτό που αρχίσαμε να κάνουμε για να είμαστε αντικειμενικοί, είναι να μοιράσουμε τα βάρη και αυτό ξεκινήσαμε να κάνουμε στο ασφαλιστικό. Τα βάρη όμως υπάρχουν, δεν έχει αναστραφεί το κλίμα, ούτε έχει βελτιωθεί, γιατί και μια σταγόνα να πέσει σε ένα γεμάτο ποτήρι ξεχειλίζει.

Αυτό φαίνεται και από τις απλήρωτες εισφορές των επαγγελματιών τι να περιμένουμε όμως;
-Από παντού φαίνεται και από το κλίμα, απλώς ο μοναδικός τρόπος να ξαναγυρίσουμε σε θετικούς ρυθμούς είναι να πάρει μπροστά η οικονομία. Αυτό θέλουμε. Από εδώ και πέρα, λοιπόν, δεν θα είναι ο στόχος μας να μοιράσουμε τα βάρη, αλλά να μοιράσουμε δίκαια τα οφέλη της ανάπτυξης, γι’ αυτό μιλάμε για δίκαιη ανάπτυξη, δηλαδή να μην περιοριστούμε στο 1% του πληθυσμού. 
Αυτό βλέπουμε να συμβαίνει στην Ευρώπη και στην Αμερική - γι’ αυτό εκλέχτηκε και ο Τραμπ - ακριβώς γιατί υπάρχει αίσθηση στη μεσαία και εργατική τάξη ότι βγαίνει στο περιθώριο. Δουλεύει ο σημερινός άνθρωπος πολύ πιο πολύ από τον πατέρα του και ουσιαστικά τα κέρδη του από τη δουλειά του είναι πολύ λιγότερα.