Δέκα χρόνια δημιουργούν "Επί Σκηνής"

"Κλείνουμε τα δέκα χρόνια λειτουργίας του εργαστηρίου", θα μας πει η σκηνοθέτης Μυρσίνη Λαντζουράκη, φανερά συγκινημένη, όταν την συναντάμε στο τέλος της δωδέκατης κατά σειρά θεατρικής παράστασης, για φέτος. Το εργαστήριο "Επί Σκηνής" της Κομοτηναίας καλλιτέχνιδας γιόρτασε ...επί σκηνής την συμπλήρωση της δεκαετούς συνεχούς παρουσίας του στα πολιτιστικά δρώμενα της περιοχής. 

"Από την στιγμή που υπάρχουν άνθρωποι που ενδιαφέρονται να εκφραστούν με αυτό τον τρόπο και σύγχρονοι συγγραφείς με μεστότητα λόγου και οξύτητα πνεύματος και μία προσωπική εγρήγορση, γιατί αγαπώ το θέατρο, νομίζω πως ...δεν σταματάμε ποτέ", μας λέει η κα Λαντζουράκη, έτοιμη για άλλα δέκα χρόνια επί σκηνής: "Κλείνουμε την δεκαετία πολύ αγαπημένοι, και συνεχίζουμε από τον Σεπτέμβρη με μαθήματα, παραστάσεις, δράσεις".

"Ηθοποιοί" από κούνια
Τα τμήματα πληθαίνουν στο εργαστήριο, όπως θα μας ενημερώσει, καθώς πλέον υπάρχουν και "ηθοποιοί" ...από κούνια. Οκτώ είναι συνολικά τα τμήματα: Δύο ενηλίκων, ένα εφηβικό και τα υπόλοιπα παιδικά, με την κα Λαντζουράκη να λέει πως "έχουμε μαθητές από πέντε ετών μέχρι όποια ηλικία θέλει ο καθένας, γιατί το θέατρο δεν έχει ηλικία".

Η σκηνοθέτης εξηγεί πως ο καθένας μπορεί με μόλις έναν χρόνο δουλειάς, να συμμετάσχει σε παράσταση, αλλά αυτό δεν είναι υποχρεωτικό, μιας που κάποιοι σπεύδουν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα, προκειμένου να αποκτήσουν θεατρική παιδεία, χωρίς δηλαδή να θέλουν να συμμετάσχουν σε κάποια θεατρική παράσταση. "Τα περισσότερα παιδιά, εκτός από δύο - τρία, ξεκίνησαν φέτος να ασχολούνται με το θέατρο, και είναι κυρίως φοιτητές αλλά και κάποιοι ενήλικοι που αγαπούν το θέατρο", σημειώνει για το δεύτερο τμήμα ενηλίκων, ως επί το πλείστον φοιτητών.

Θέατρο για όλους
Στα τμήματα συμμετέχουν και άτομα με αναπηρία, καθώς όπως μας λέει η σκηνοθέτης "το θέατρο είναι για όλους. Και το τελευταίο καιρό βλέπω ότι σε πολλούς χώρους της τέχνης, όπως στον χορό, συμμετέχουν ΑμεΑ. Και χαίρομαι πάρα πολύ, γιατί η τέχνη είναι για όλους, δεν έχει όρια ή περιορισμούς". Σημειώνει μάλιστα πως "ο καθένας μπορεί να ασχοληθεί με το θέατρο, αρκεί να έχει την κατάλληλη εκπαίδευση και καθοδήγηση", αλλά δεν κρύβει και τις απαιτήσεις: "Οι πρόβες μας είναι καθημερινές και πολλές φορές εξαντλητικές. Η δουλειά γίνεται κυρίως πάνω στον λόγο, σε υποκριτικές παρατηρήσεις".

Το μεταναστευτικό στο επίκεντρο του προβληματισμού
Με την παράσταση Βίζνιεκ «Μετανάαααστες» ή «Είμαστε πάρα πολλοί πάνω σ’ αυτήν την πουτάνα τη βάρκα» ολοκληρώθηκε ο φετινός κύκλος παραστάσεων του εργαστηρίου, με το τμήμα φοιτητών - ενηλίκων, το τριήμερο 22 με 24 Ιουνίου στην Καπναποθήκη. Στο επίκεντρο της παράστασης ήταν το διαχρονικό και πάντα επίκαιρο ζήτημα του μεταναστευτικού. "Το θέμα, εκτός από επίκαιρο, βασίζεται σε ένα κείμενο που ασχολείται με το μεταναστευτικό, πολυδιάστατα δηλαδή το εξετάζει από πάρα πολλές πλευρές. Δεν κρίνει, αλλά αφήνει τον αναγνώστη, και κατ' επέκταση τον θεατή, να σκεφτεί για το θέμα, και να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα. Το φαινόμενο συμβαίνει στη χώρα μας, στην Ευρώπη, στον κόσμο", σημειώνει η κα Λαντζουράκη.
Η ίδια μνημονεύει κατόπιν τους συντελεστές της παράστασης. Συντελεστές: Video Art: Μιχάλης Δανιήλ Βαμβακάς.

Επιμέλεια σκηνικού - κοστουμιών: Γιάννης Ν. Καραγκιουλμέζης. Συμμετέχουν: Αρσένογλου Ελένη, Γκιοβρέκη Θεανώ, Ζέππου Τάνια, Θεοχαρίδης Θάνος, Κυρούσης Θάνος, Παυλιά Μαρία, Παυλοπούλου Μπέτυ, Σαρκσιάν Καρολίνα, Σπανάκη Εβελίνα, Συνιόλα Χρυσούλα, Τριάντης Κώστας, και καταθέτει το σχόλιό της για τα σκηνικά στα οποία περιλαμβάνονταν, μεταξύ άλλων, και φωτογραφίες προσφύγων. "Οι φωτογραφίες ξεκινούν από το 1922 και φτάνουν στις μέρες μας. Δεν έχει αλλάξει τίποτα ...το βλέμμα των ανθρώπων που μετακινούνται από χώρα σε χώρα είναι ίδιο, ίδια τα καραβάνια των ανθρώπων που αναζητούν μία νέα ζωή. Η ιστορία επαναλαμβάνεται", αναφέρει.