Εργαζόμενοι στην αλλαγή του χρόνου στο Νοσοκομείο Κομοτηνής

Την ώρα που οι περισσότεροι γιορτάζουν, σε μαγαζιά, σε σπίτια, μαζί με φίλους, συγγενείς και αγαπημένα πρόσωπα, κάποιοι άλλοι ξενυχτούν, έτοιμοι να μας κρατήσουν ζωντανούς ανά πάσα στιγμή.

Είναι οι ιατροί, νοσηλευτές και το προσωπικό των νοσοκομείων απανταχού στην Ελλάδα. Ο "Χρόνος" πέρασε φέτος μία διαφορετική πρωτοχρονιά, επισκεπτόμενος τους ανθρώπους στο Σισμανόγλειο νοσοκομείο Κομοτηνής. Εκεί συναντήσαμε τους αφανείς ήρωες της καθημερινότητας. Τους μεταφέραμε το "ευχαριστώ" όλων μας.

"Καλή χρονιά με υγεία για όλο τον κόσμο και ...μακριά από εμάς" μας λέει η νοσηλεύτρια  Ιωάννα Μόκα που γύρισε σπίτι της μόνο όταν ο ήλιος ήταν ψηλά στον ουρανό. "Εμείς είμαστε πάντα εδώ. Είναι δύσκολα μακριά από τις οικογένειές μας, αλλά έχουμε συνηθίσει τόσα χρόνια οι περισσότερες γιορτές μας είναι εδώ, αργίες, Χριστούγεννα, Πάσχα και Πρωτοχρονιά. Όμως, όλοι μαζί έχουμε καλό κλίμα και προσπαθούμε να περνάμε όσο το δυνατό πιο ανθρώπινα", μας εξηγεί για το πως περνάει αυτή η δύσκολη μέρα.

Γιατρός ο Θανάσης Κούκος, μας εύχεται "μία καλή χρονιά για όλους, με υγεία και λιγότερα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα για όλους", και λέει: "Είναι δύσκολη μέρα, μακριά από την οικογένεια. Για μένα είναι η δεύτερη συνεχή χρονιά που εργάζομαι ανήμερα και παραμονή, αλλά κάποιος πρέπει να μείνει στο νοσοκομείο".

Μερικούς ορόφους παραπάνω συναντάμε την γιατρό Νατάσα Τερζή. "Εύχομαι καλή χρονιά, υγεία και ...να μην χρειάζεται να μας επισκέπτονται". Μαγείρευε ημέρες, μας λέει, ώστε να φτιάξουν κι ένα γιορτινό τραπέζι στο νοσοκομείο. "Είναι δύσκολο αλλά πρέπει", σχολιάζει για τη δύσκολη αυτή βάρδια.

Ειδικευόμενη παθολόγος η Βασιλική Λούρμπα προτάσσει κι αυτή ως πρώτη της ευχή την υγεία. Για την εργασία της μας λέει πως "έχω πάρα πολύ καλή παρέα, νιώθω ευχαριστημένη. Έχουμε φτιάξει ένα γιορτινό τραπέζι, και νομίζω ότι είναι η πρώτη φορά μετά από καιρό", και προσθέτει ότι όλο το προσωπικό είναι έτοιμο να παράσχει βοήθεια ανά πάσα στιγμή, ανεξαρτήτως ημέρας και ώρας. "Είχε πολύ δουλειά σήμερα, αλλά τώρα χαλαρώσαμε ένα μισάωρο", καταλήγει.

Στο νοσοκομείο υπάρχουν κι άλλοι εργαζόμενοι. Όπως ο κος Δημήτρης που ξαγρυπνάει για να φυλάει την είσοδο. Ο ίδιος χαρακτηρίζει το μεροκάματο ως "συνήθεια" και συνεχίζει: "Δεν υπάρχουν ωράρια, γιορτές, καθημερινές. Είναι σαν μία απλή μέρα. Τελειώνω έξι το πρωί, θα πάω κατευθείαν για ύπνο και θα γιορτάσω το επόμενο μεσημέρι".

Η κα Ειρήνη εργάζεται στο νοσοκομείο ως τραπεζοκόμος. Μπορεί να τελειώνει νωρίτερα από τους υπόλοιπους, δηλαδή στις 2 τα ξημερώματα, αλλά οι δικοί της άνθρωποι όπως μας λέει είναι μακριά. "Καλή χρονιά, με υγεία σε όλο τον κόσμο και ό,τι επιθυμεί ο καθένας να το έχει", εύχεται προς όλους.

Μακριά από τους δικούς τους, φυσικά δεν είναι μόνο οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία όπως η κα Ειρήνη, αλλά και οι ίδιοι οι ασθενείς. Κάποιοι δέχθηκαν βασιλόπιτες και ευχές στα δωμάτιά τους, κάποιοι άλλοι όμως έμειναν ξεχασμένοι...
Μακάρι το 2018 να αποτελέσει αρχή, ώστε να μην ξεχνάμε όσους εργάζονται σκληρά και όσους νοσούν.