Μεροκάματο...υπό βροχή

Το ξυπνητήρι χτυπάει κάθε μέρα, λίγη ώρα μετά τις 5 το πρωί, για τον κύριο Γιώργο. Ο ίδιος εργάζεται στην υπηρεσία καθαριότητας του δήμου Κομοτηνής, κι έχει προσληφθεί με οκτάμηνη σύμβαση, μέσω ΟΑΕΔ, όπως και δεκάδες άλλοι εργαζόμενοι του δήμου. 

Τον συναντάμε δύο λεπτά πριν ολοκληρωθεί το διάλλειμά του. Στη στάση της παλιάς Νομικής, μαζί με τους συναδέλφους του, είναι το μέρος που τους συναντάμε, λίγα λεπτά πριν επιστρέψουν κατευθείαν στη δουλειά. Γιατί, όπως μας λένε, δεν κάθονται ποτέ περισσότερο από όσο τους αναλογεί.

Κάνουν τη δουλειά τους, την κάνουν καλά, δεν κάθονται, πληρώνονται 490 τον μήνα. Είναι η "νέα γενιά" εργαζομένων και η "νέα τάξη πραγμάτων", στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης. 

Μεταξύ τους ο κος Γιώργος από τα Παγούρια. "Εγώ είμαι από τα Παγούρια, έρχομαι κάθε μέρα για το μεροκάματο. Ξυπνάω περίπου στις 5. Πρώτα έζησα στην Κομοτηνή, μετά σκέφτηκα ότι είμαι καλύτερα στο χωριό κι έμεινα στα Παγούρια. Η μία μου κόρη ζει στην Κομοτηνή, η άλλη στις Σάπες", μας λέει για τη ζωή του, και μας εξηγεί τι γίνεται κάθε μέρα στη δουλειά: "Κάθε μέρα κάνουμε τα ίδια. Καθαρίζουμε τους δρόμους, τα φύλλα, στο κέντρο της Κομοτηνής και στους οικισμούς".

Κι αυτές τις ημέρες, το μεροκάματο βγαίνει πιο δύσκολα, καθώς είναι υπό βροχή, λόγω της αλλαγής του καιρού. "Τώρα με τη βροχή δεν αλλάζει κάτι. Φοράμε το αδιάβροχό μας και κάνουμε τη δουλειά μας", μας λέει ο εργαζόμενος.

Εκτός από τη δουλειά τους, όμως, αυτοί οι εργαζόμενοι έχουν να σκεφτούν και την επόμενη μέρα. Τα οκτάμηνα λήγουν σε λίγο διάστημα και η αβεβαιότητα εντείνεται. "Μετά το πρόγραμμα, όταν τελειώσει, ή μπαίνεις στο ταμείο ανεργίας ή ξαναψάχνεις δουλειά. Έτσι είναι, η ζωή συνεχίζεται, το ίδιο και η δουλειά", εξηγεί ο κος Γιώργος.

Παρόλα αυτά, και ο ίδιος και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι με τους οποίους συνομιλούμε, είναι ευγενικοί, συζητούν μαζί μας, τους φωτογραφίζουμε. Είναι οι άνθρωποι που βλέπετε καθημερινά να καθαρίζουν την πόλη και το ελάχιστο που μπορείτε να τους προσφέρετε, είναι μία ευγενική καλημέρα.