Ν. Ροδόπης: Ο θρησκευτικός γάμος ...καλά κρατεί

Δυνατός, εν μέσω οικονομικής κρίσης, αποδεικνύεται ο παραδοσιακός θρησκευτικός γάμος, ένας θεσμός που προτιμάται από τα νέα ζευγάρια στο νομό Ροδόπης, σε σχέση με τον πολιτικό γάμο. Αυτό τουλάχιστον αποδεικνύουν τα στοιχεία από τη μητρόπολη Μαρωνείας και Κομοτηνής και το Ληξιαρχείο του Δήμου Κομοτηνής, εκεί όπου αποτυπώνεται επίσημα και εγγράφως το ενδιαφέρον όσων θέλουν να έρθουν ...εις γάμον κοινωνία.

Και μπορεί, για κάποιους, λόγοι επαγγελματικοί, οικονομικοί και άλλοι, να αναγκάζουν πολλές φορές την τέλεση πολιτικού γάμου, όμως τα νούμερα είναι αδιάψευστοι μάρτυρες της επιθυμίας των νεόνυμφων να πατήσουν τα σκαλιά της Εκκλησίας. 

Περισσότεροι είναι οι θρησκευτικοί γάμοι που τελέστηκαν στο νομό Ροδόπης, τα έτη 2015 και 2016, σε σχέση με τους πολιτικούς γάμους. Ειδικότερα σύμφωνα με στοιχεία της Μητρόπολης Μαρωνείας και Κομοτηνής 175 θρησκευτικοί γάμοι τελέστηκαν το 2015, ενώ για το τρέχον έτος 2016 ο αριθμός τους έχει ήδη φτάσει τους 167. Στον αντίποδα, σύμφωνα με στοιχεία από το Ληξιαρχείο του Δήμου Κομοτηνής, το 2015 τελέστηκαν 75 πολιτικοί γάμοι και μέχρι 31 Οκτωβρίου 2016 τελέστηκαν 64 πολιτικοί γάμοι. Ο αριθμός των πολιτικών γάμων παραμένει σταθερός στο Δήμο Κομοτηνής, όπως μαρτυρά στον «Χ» και ο ίδιος ο δήμαρχος Γιώργος Πετρίδης. Άλλωστε είναι εκείνος που υποδέχεται στο γραφείο του νέα ζευγάρια που επιλέγουν να τελέσουν πολιτικό γάμο. Ακόμα και τα χρόνια της κρίσης ο αριθμός των πολιτικών γάμων παραμένει σταθερός ετησίως, χωρίς να έχει παρουσιάσει ιδιαίτερη αύξηση ή μείωση.

Οι δημότες καλούνται να πληρώσουν 100 ευρώ για το δημοτικό τέλος γάμου, ενώ για τους ετεροδημότες το ποσό αυτό αυξάνει στα 150 ευρώ. Κατά κοινή ομολογία ο πολιτικός γάμος είναι ένας καλός τρόπος για να αποφύγεις τα έξοδα ενός θρησκευτικού που είναι πάρα πολλά, ιδιαίτερα τώρα που η οικονομική κρίση μαστίζει τα περισσότερα κοινωνικά στρώματα. Όμως αυτό δεν φαίνεται να επηρεάζει την επιθυμία όσων στη Ροδόπη θέλουν να παντρευτούν με παπά και με κουμπάρο. 

Στο δίλημμα «θρησκευτικός ή πολιτικός γάμος», νομικά δεν υπάρχει καμία διαφορά. Διαδικαστικά ο πολιτικός γάμος είναι πολύ απλός και χωρίς «ρομαντισμό» και «ατμόσφαιρα». Ωστόσο, ακόμα και σήμερα, τα ζευγάρια που επιλέγουν τον πολιτικό γάμο αντιμετωπίζουν συχνά επικρίσεις περί εθίμων, ηθών, αρχών και αξιών.

Όσο για τη θέση της Ορθοδόξου Εκκλησίας μπροστά στην ύπαρξη πολιτικού γάμου, είναι ότι δεν τον αναγνωρίζει με βάση τη θρησκευτική διδασκαλία. Εκ των πραγμάτων αναγνωρίζει όμως θεσμικά την πολιτειακή απόφαση και μάλιστα, όταν υπάρξει διαζύγιο πολιτικού γάμου, αναγκάζεται από το Νόμο η Εκκλησία να εκμετρά αυτόν ως ήδη τελεσθέντα. Ωστόσο όμως στην ουσία ο πολιτικός γάμος δεν είναι μυστήριο, δεν έχει ιερολογία και δεν είναι της παράδοσης. 

Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΦΩΝΟΥ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ 
Πλέον βέβαια υπάρχει και η επιλογή του συμφώνου συμβίωσης, το οποίο μάλιστα ισχυροποιείται με βάση τις διατάξεις που προωθεί η κυβέρνηση. Νέες ρυθμίσεις σε πολυνομοσχέδιο οδηγούν σε καθολική εξίσωση του συμφώνου συμβίωσης με τον γάμο, αφού στους συντρόφους του συμφώνου (ετερόφυλους ή ομόφυλους) αναγνωρίζονται ουσιαστικά τα ίδια δικαιώματα στον εργασιακό χώρο και άρα μπορούν να διεκδικήσουν συνυπηρέτηση, οικογενειακά επιδόματα κ.λπ.