"Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει στο γονίδιό του την κατάληψη, τη λούφα, την αποφυγή της αριστείας"

Συμφώνησαν στην ανάγκη να εξελιχθεί η πανεπιστημιακή κοινότητα με όρους σύγχρονους και προς όφελος των μελών της ακαδημαϊκής και της επιστημονικής κοινότητας. Για το "Πανεπιστήμιο του μέλλοντος: προκλήσεις και προοπτικές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση", συζήτησαν οι φοιτητές της Νομικής ΔΠΘ, το απόγευμα της Πέμπτης 4 Μαΐου στο αμφιθέατρο τελετών, με τους καλεσμένους ομιλητές της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, ανάμεσά τους ο βουλευτής με το Ποτάμι Γιώργος Αμυράς, ο αναπληρωτής καθηγητής ΔΠΘ Αλκιβιάδης Δερβιτσιώτης και ο λέκτορας ΔΠΘ Στυλιανός-Ιωάννης Κουτνατζής.

Ο βουλευτής κος Αμυράς ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, εκφράζοντας την άποψη ότι "οι πολιτικές δυνάμεις πρέπει να συνομιλούν μεταξύ τους, πρέπει να συνδέονται και να συμφωνούν αυτά που είναι αναγκαίο να γίνουν σε αυτή τη χώρα για να γίνει μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα". Στην εισήγησή του επικεντρώθηκε στο θέμα της αξιολόγησης κάνοντας λόγο για έναν όρο απαραίτητο για τα πανεπιστήμια και πρόσθεσε ότι δεν έχει προχωρήσει εξαιτίας μίας "αποτυχημένης κυβέρνησης".

Όπως είπε ο βουλευτής: "Έχουμε δύο υπουργούς Παιδείας αυτής της κυβέρνησης οι οποίοι έχουν κάνει ο ένας εντελώς διαφορετικά πράγματα από τον άλλον και οι δυο έχουν αποτύχει στο να συνεφέρουν κάπως την εκπαίδευση. Αλλά αυτό δεν είναι για να απορεί κανείς, δεδομένου ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει στο γονίδιό του την κατάληψη, τη λούφα, την αποφυγή της αριστείας. Άρα δεν περιμένω τίποτα από αυτή την κυβέρνηση για την Παιδεία. Περιμένω όμως από τους πανεπιστημιακούς και τους φοιτητές, περιμένω από εκείνους να μπολιάσουν με διεκδικήσεις αντάξιες της ελληνικής παιδείας, να μπολιάσουν με διεκδικήσεις το πέρασμά τους από τα πανεπιστήμια. Χρειαζόμαστε εντελώς διαφορετικά πανεπιστήμια, χρειαζόμαστε εντελώς διαφορετική Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, εντελώς διαφορετική Πρωτοβάθμια. Πρέπει κάποια στιγμή να ανοίξουμε τα μάτια μας και να δούμε τι συμβαίνει στον γύρω κόσμο και να παραδειγματιστούμε. Για παράδειγμα δεν είναι δυνατόν στην Ελλάδα να μην επιτρέπονται μη κερδοσκοπικά ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Εξακολουθούμε να έχουμε τέτοια ιδεοληψία; Να κάτι που πρέπει να αλλάξει".

Για το άσυλο, μια έννοια η οποία, όπως είπε χαρακτηριστικά, έχει ταλαιπωρηθεί πολλαπλώς, μίλησε ο αναπληρωτής καθηγητής Αλκιβιάδης Δερβιτσιώτης, κάνοντας λόγο για μια έννοια "η οποία δεν κατοχυρώνεται ρητά στο ισχύων Σύνταγμα, δεν περιλαμβάνεται πλέον ρητά στην ισχύουσα νομοθεσία, αλλά εξακολουθεί να υπάρχει σε ορισμένες διαστάσεις, όχι όμως αυτές τις διαστάσεις που δημιουργεί ο συνειρμός π.χ. επιστημονικό άσυλο προς άσυλο κατοικίας. Το άσυλο της κατοικίας είναι ένα καθεαυτό καθαρό ατομικό δικαίωμα που ισχύει υπέρ οποιουδήποτε βρίσκεται κάτω από στέγη, ακόμα και αν αυτή είναι το δωμάτιο ενός ξενοδοχείου. Τέτοιο αντίστοιχο δικαίωμα δεν υπάρχει στην έννοια πανεπιστημιακό άσυλο. Το πανεπιστημιακό άσυλο είναι περισσότερο μια θεσμική εγγύηση η οποία υπάρχει ακριβώς για να κατοχυρώνει τα δικαιώματα τα οποία προβλέπει το Σύνταγμα καταρχάς υπέρ των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας και δευτερεύοντος  υπέρ του διοικητικού προσωπικού των πανεπιστημίων. Στα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας θα πρέπει να κάνουμε μια τομή, υπάρχουν οι διδάσκοντες στο πανεπιστήμιο που είναι μέχρις ότου αφυπηρετήσουν - ας μου επιτραπεί ο νεολογισμός διαρκή μέλη της κοινότητας ή συναποτελούν τη διαρκή κοινότητα - και υπάρχουν και τα προσωρινά μέλη της κοινότητας που είναι οι φοιτητές σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο.

Τα δικαιώματα τα οποία κατοχυρώνονται υπέρ των διδασκόντων και υπέρ των φοιτητών μπορούν να ασκηθούν καλύτερα υπό την θεσμική εγγύηση του ασύλου του πανεπιστημίου. Αυτό δεν σημαίνει την παλαιά με άσχημο τρόπο ασκηθείσα πρακτική ή ότι εντός του χώρου του πανεπιστημίου θα πρέπει να ασκούνται μικροεγκλήματα  και λόγω του ασύλου να μην διώκονται. Τα όποια ζητήματα έχουν σχέση με το άσυλο ανάγονται στα δικαιώματα των μεν φοιτητών στο δικαίωμα μαθήσεως και στα δικαιώματα των διδασκόντων στο δικαίωμα της διδασκαλίας και στο δικαίωμα της έρευνας. Σε συνθήκες ασύλου μπορώ να ανακοινώσω και να διαδώσω τα αποτελέσματα της έρευνάς μου, είτε αυτό είναι υπό στενή έννοια διδασκαλία μέσα σε ένα αμφιθέατρο, είτε είναι η ανακοίνωση σε ένα χώρο στην πόλη για παράδειγμα. Αυτό ακριβώς το πράγμα μου δημιουργεί μεγαλύτερη εξασφάλιση ούτως ώστε να ανακοινώσω τα συμπεράσματα της έρευνά μου χωρίς να μπορούν στοιχειωδώς άλλες μη υλικές έννοιες όπως παράδειγμα η προκατάληψη ή όπως η ιδέα ή μια αντίληψη που έχει κάποιος ενδεχομένως  αντίθετη προς αυτό το συμπέρασμα. Όλα αυτά τα πράγματα δεν μπορούν να μου περιορίσουν το δικαίωμα στην διδασκαλία και στην ανακοίνωση των συμπερασμάτων της έρευνας. Υπό αυτή την έννοια υπάρχει το άσυλο και όχι ως χώρος εντός του οποίου μπορούν να διενεργούνται παράνομες πράξεις". 
Για ιδιωτικά πανεπιστήμια μίλησε στη διάρκεια της εκδήλωσης ο λέκτορας ΔΠΘ Στυλιανός-Ιωάννης Κουτνατζής.