Βασιλόπιτα κόβει το Σάββατο ο Σύλλογος Πολυτέκνων Ροδόπης
Η κυρία Λευκοθέα, ιδρυτής του συνδέσμου Μικρασιατών Νέας Περάμου Καβάλας "Οι Χαμένες Πατρίδες" μιλάει για τους προγόνους της: "Τους έδιωξαν, έφτιαξαν σπίτια από την αρχή με λάσπη και πέτρες"
Τους συναντήσαμε στο "περίπτερο" 65 της Συνέργειας και τελικά μας έκαναν ένα από τα καλύτερα μαθήματα ζωής. Είναι τα μέλη του Μικρασιατών Νέας Περάμου Καβάλας "Οι Χαμένες Πατρίδες", που λειτουργεί από το 2010, αναβιώνοντας ήθη κι έθιμα, μετρώντας 170 μέλη.
Ιδρυτής του η Λευκοθέα Κορώνη Καπάνταη, η οποία στα 69 της ακόμη χορεύει και είναι στο "τιμόνι" του συλλόγου. Παρότι η παράδοση είναι παλιά, ο σύνδεσμος είναι χρονικά νέος, και η κυρία Λευκοθέη έχει την εξήγηση: "Έκανα τον σύλλογο με πολύ αγάπη, μόλις πήρα σύνταξη, γιατί οι πατρίδες μας είναι και αλησμόνητες αλλά και ...χαμένες".
Οι γονείς της διώχθηκαν από την Πέραμο κι εγκαταστάθηκαν στη Νέα Πέραμο Καβάλας. "Για να πάρουμε ξανά το σπίτι που είχαν οι γονείς μου στην Πέραμο, οι Τούρκοι μας ζητάνε του κόσμου τα λεφτά! Έχω πάει δέκα φορές Κωνσταντινούπολη, δύο Σμύρνη, κι έχω κάνει κι άλλες επισκέψεις, όπως αμέτρητες στο Αϊβαλί. Μ΄ αρέσουν πάρα πολύ αυτά τα μέρη", διηγείται η Μικρασιάτισσα.
Η ίδια μας μιλάει για την προσφυγιά που της εξιστόρησαν: "Τότε έφτιαξαν τα σπίτια τους από το μηδέν με ...πλιθιά. Μέσα ήταν τα πλιθιά κι έξω οι πέτρες". Για όσους δεν γνωρίζουν, τα πλιθιά είναι ...λάσπη και πράγματι, με την κατάλληλη εργασία, μαζί με άχυρο και πέτρες, κάνουν σπίτια που αντέχουν.
"Όταν ήρθαν στην Ελλάδα υπήρχε μεγάλη πείνα και ο κόσμος δεν τους ήθελε, όπως πολλοί στις μέρες μας δεν θέλουν τους Ρωσοπόντιους ή τους Σύριους. Παρόλα αυτά, εκείνη την εποχή έκανε τόσο καλό καιρό, που επί δεκαπέντε ημέρες έβγαιναν σχεδόν στη στεριά ...σαρδέλες. Έψηναν κι έτρωγαν, θαρρείς κι ο τόπος ήταν ευλογημένος", μας διηγείται συγκινημένη.
Όταν παραξενεύομαι από μια εικόνα που είναι εγκλωβισμένη μέσα σε ένα μικρό μπουκαλάκι, που μπορείτε να δείτε στη φωτογραφία, η απάντησή της τα λέει όλα. "Όταν τους έδιωξαν, επειδή οι Τούρκοι περνούσαν τους Έλληνες από έλεγχο, δε μπορούσαν να φέρουν σχεδόν τίποτα στην Ελλάδα. Έτσι, στη συγκεκριμένη περίπτωση πήραν το εικόνισμα της Παναγίας και το τοποθέτησαν μέσα στο μπουκάλι, ώστε να το βάλουν στην τσέπη τους και να μην τους το καταστρέψουν στον έλεγχο".
Πλέον η ίδια μαζί με άλλους 4.200 κατοίκους, αρκετοί εκ των οποίων με μικρασιατική καταγωγή ζουν και δημιουργούν στη Νέα Πέραμο. Παρόλα αυτά ποτέ δεν ξεχνούν τις ρίζες τους και τα βιώματα των προγόνων τους. Γι' αυτό όπως μας λέει η κα. Κορώνη Καπάνταη "Βοηθάμε όσους βιώνουν την προσφυγιά.
Γι' αυτό κι όταν ήρθαν στην Καβάλα οι Σύριοι κι άλλοι πρόσφυγες, εμείς τους υποδεχθήκαμε στο λιμάνι και είχαμε ετοιμάσει από ένα δέμα με φαγητό για τον καθένα τους".
Ο σύνδεσμός τους είναι αυτοχρηματοδοτούμενος, η καρδιά τους ανήκει στη Μικρασία, και η ιστορία τους αποτελεί αφορμή για σκέψη.
Ακολουθήστε το xronos.gr στο Google News