Τουρσί από την Τουρκία προτιμούν οι Θρακιώτες, παρά τη μακρά τους παράδοση

Στη θρακιώτικη διάλεκτο αποκαλείται «τουρσί» (σ.σ. η λέξη είναι ιρανικής προέλευσης και σημαίνει «ξινός»). Στην πιο μοντέρνα εκδοχή του αποκαλείται πίκλα, όμως όπως και να το πεις η παραπομπή είναι ευθεία προς τη θρακιώτικη παράδοση και αποτελεί μία μέθοδο συντήρησης τροφίμων σε άλμη ή ξίδι, ιδιαιτέρως διαδομένη. Το τουρσί – ανεξαρτήτως είδους – αποτελεί σχεδόν αναπόσπαστο μέρος της θρακιώτικης διατροφής, μόνο που πλέον η παραγωγή του έχει φθίνει σημαντικά.

Η δε εμπορική του διάσταση έχει ακόμη μικρότερες διαστάσεις και αυτό ακριβώς το «κενό» διαπίστωσε ο πικλέμπορος από την Αδριανούπολη Μουσταφά Μπουργαζλί, ο οποίος παράγει τουρσί το οποίο διαθέτει σε μεγάλο μέρος της αγοράς της Θράκης, σύμφωνα πάντα με τους ισχυρισμούς του.

Η ιστορία του έγινε γνωστή μέσω του site Edirnehaber, όπου παρουσιάζεται ως ένας από τους ελάχιστους θεματοφύλακες της παραδοσιακής συνταγής για την παρασκευή πίκλας στην ευρύτερη περιοχή της Αδριανούπολης, διατυπώνοντας μάλιστα και το «παράπονο» ότι δεν μπορεί να βρει συνεχιστές. 

Ο Μπουργαζλί ερευνά την Τουρκία για παραδοσιακές συνταγές πίκλας, συλλέγει δεδομένα και από το διαδίκτυο και σήμερα είναι σε θέση να παράγει και να διαθέτει στην αγορά περίπου 25 διαφορετικά είδη τουρσί.

Στους άμεσους στόχους του μάλιστα είναι και η δημιουργία μιας εργοστασιακής μονάδας παραγωγής πίκλας σε ένα χωριό της Αδριανούπολης, όπου θα αξιοποιήσει και τον γυναικείο πληθυσμό, που γνωρίζει την συνταγές και την εκτέλεσή τους.

Άλλωστε, η πελατεία του είναι σχεδόν εξασφαλισμένη: Πέρα από τους κατοίκους της Αδριανούπολης, «υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον από Έλληνες και Βούλγαρους καταναλωτές. Έρχονται πολύ συχνά. 

Έχω πελάτες από όλες τις περιοχές της Θράκης και συμφωνίες με εστιατόρια της Κωνσταντινούπολης», λέει χαρακτηριστικά, την ώρα που το τουρσί του πωλείται προς 10 τουρκικές λίρες ανά λίτρο.

Ανύπαρκτο το τουρσί από τον γαστρονομικό χάρτη της Θράκης 
Παρά το γεγονός ότι στη Θράκη υπάρχει μακρά παράδοση στην παρασκευή και κατανάλωση τουρσί, το συγκεκριμένο είδος δεν υπάρχει πουθενά στους γαστρονομικούς χάρτες που καταρτίζονται κυρίως για την ενίσχυση του τουριστικού ρεύματος της περιοχής, το οποίο περνάει από το στομάχι. 

Πέρα από το γεγονός ότι υπάρχουν πολλά διαθέσιμα τοπικά προϊόντα που μπορούν να γίνουν τουρσί, το τουρσί ως συνταγή έχει πρωταγωνιστήσει στο παρελθόν σε σημαντικότατες εκφάνσεις του παραδοσιακού βίου στη Θράκη, όπως το τραπέζι των Χριστουγέννων.

Παρ’ όλα αυτά, πολύ απλά κάποια εταιρία που παράγει τουρσί δεν έχει σκεφτεί να επενδύσει στον γαστρονομικό τουρισμό, και να κάνει – για παράδειγμα – ένα tour βασισμένο στο προϊόν αυτό και να το επικοινωνήσει στο εξωτερικό.

Την άποψη αυτή ασπάζεται και η κα Μαρία Αθανασοπούλου που είναι πρέσβειρα του the World Food Travel Association στην Ελλάδα, και μιλώντας στον «Χ» λέει ακόμα ότι «για να αναζητήσουν οι ξένοι μια συγκεκριμένη υπηρεσία θα πρέπει νωρίτερα κάποιος να την έχει δημιουργήσει και να τους έχει ενημερώσει γι’ αυτήν», υπογραμμίζοντας μάλιστα ότι αυτή δεν είναι δική της σκέψη, αλλά ένα γενικότερο αξίωμα, το οποίο ενστερνίζεται η ίδια. 

Όσο τώρα για τον αν η Θράκη θα μπορούσε να είναι πεδίο δόξης λαμπρό για τον γαστρονομικό τουρισμό, ιδού η απάντησή της: «Ναι με το χέρι στην καρδιά. Πανέμορφος τόπος, πολύ καλή και ιδιαίτερη τοπική κουζίνα, φιλόξενοι άνθρωποι. 

Το μόνο που λείπει είναι η συστηματική επικοινωνία όλων αυτών με τουριστικά γραφεία του εξωτερικού».